Od czego zależy efektywna komunikacja między lekarzem a pacjentem

• Autorzy: Jerzy Jarco , Bianka Lewandowska

Warianty tytułu

The Knowledge about "Doctor - Patient" Communication as a Disposition Decisive to An Effectiveness of a Doctors' Communication

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W badaniu, które zostanie tu zaprezentowane, weryfikowano związek jednego z aspektów wiedzy społecznej lekarza - stylu spostrzegania przez niego sytuacji komunikowania się z pacjentem z efektywnością jego rzeczywistych rozmów z pacjentami. Analizowano także związek między tą dyspozycją i pozostałymi, wskazanymi przez Spitzberga wymiarami odpowiedzialnymi za kompetencję komunikacyjną: poziomem motywacji i istotnymi tu umiejętnościami. W odniesieniu do lekarzy, za kluczowe dyspozycje reprezentujące owe wymiary uznano: empatię dyspozycyjną dla [wymiaru motywacji oraz inteligencję emocjonalną, obserwacyjną samokontrolę zachowania i umiejętność otwierania innych dla wymiaru umiejętności. Poniżej omówione zostaną skrótowo rozpatrywane tu zmienne i narzędzia zastosowane do ich pomiaru. (fragment tekstu)

EN

An article presents the investigation concerned doctor's individual style of perceiving of medical communication as a trait, which decides on the level of his medical communication effectiveness. There were examined a correlation between this trait and other traits important for doctor's communication competence, such like: emotional intelligence, dispositional empathy, observational self-monitoring and skill of opening others, too. A qualitative method was used to research doctor's individual pattern of perceiving medical communication. Physicians were asked about typical factors, which describe a communication between a doctor and his patient. The results showed, that doctors, who communicate well, have a special style of perceiving medical communication and a special profile of examined personality traits. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Komunikowanie; Efektywne komunikowanie; Medycyna

EN

Communication; Effective communication; Medicine

• Czasopismo: Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne
• Rocznik: 2003
• Tom: 8
• Numer: nr 1008
• Strony: 233--252

Twórcy

autor

Jerzy Jarco

• Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

autor

Bianka Lewandowska

• Uniwersytet Wrocławski

Bibliografia

• Barański J., Waszyński E., Steciwko E. (red.) (1999): Komunikowanie się lekarza z pacjentem. Warszawa: PZWL.
• Grzesiuk L. (1994): Studia nad komunikacją interpersonalną, Warszawa: PTP.
• Heszen-Niejodek I. (1992): Lekarz i pacjent. Badania psychologiczne, Warszawa: Universitas.
• Jackson L.D. (1992): Information Complexity and Medical Communication: The Effects of Technical Language and Amount of Information in Medical Messages. Health Communication nr 4.
• Jarosz M. (1982): Lekarz psychiatra i jego pacjent, Warszawa: PZWL.
• Kofta M., Doliński D. (2000): Poznawcze podejście do osobowości, [w:] Psychologia. Podręcznik akademicki. T. 2: Psychologia ogólna, Gdańsk: GWP.
• Lewicki P. (1978): Formalne właściwości struktur poznawczych - teoria i metody badań, [w:] E. Paszkiewicz (red.) Materiały do nauczania psychologii. Seria III. T. 3. Warszawa: PWN.
• Lown B. (1999): The Lost Art of Healing, New York: Ballantine Books.
• Matczak A. (1997): Kwestionariusz kompetencji społecznych, "Studia z Psychologii" nr 8-36.
• Meryn S. (1998): Improving Doctor-Patient Communication. Not an Option but a Necessity. "British Medical Journal" nr 316.
• Miller L.C., Berg J.H., Archer R.L. (1983): Openers: Individuals Who Elicit Intimate Self-Disclosure. "Journal of Personality and Social Psychology" vol. 44 nr 6.
• Pendleton D., Brouwer H., Jaspars J. (1994): Trudności w komunikowaniu się - perspektywa lekarza, [w:] Reguły życia społecznego. Oksfordzka psychologia kliniczna. W. Domachowski, M. Argyle (red.), Warszawa: PWN.
• Readorn K.K. (1987): Interpersonal Communication. Where Minds Meet. Belmont: Wadsworth Publishing Company.
• Salovey Р., Mayer J.D. (1990): Emotional Intelligence. "Imagination, Cognition and Personality" nr 9, s. 185-211.
• Snyder M. (1974): Self-monitoring of Expressive Behavior. "Journal of Personality and Social Psychology" vol. 30, s. 526-537.
• Spitzberg B.H. (1991): An Examination of Trait Measures of Interpersonal Competence. "Communication Reports" vol. 4 nr 1.
• Szustrowa T. (1976): Osobowość jako przedmiot diagnozy psychologicznej, Warszawa.
• Taylor S.E. (1997): Rozwój i perspektywy psychologii zdrowia, [w:] Psychologia zdrowia. I. Heszen-Niejodek, H. Sęk (red.), Warszawa: PWN.
• Trzebińska E. (1980): Efektywność i osobowościowe wyznaczniki sposobów komunikacji interpersonalnej. "Studia Psychologiczne" vol. 19.
• Trzebna H. (1989): Styl komunikacji lekarza z pacjentem a efektywność leczenia. "Przegląd Psychologiczny" nr 3.
• Wojciszke B. (1984): Skala pragmatyzmu - treść i charakterystyka psychometryczna. "Przegląd Psychologiczny" vol. 27 nr 3.