Rekonstrukcja koncepcji DFL M.H. Millera z wykładu noblowskiego i paradoksu dźwigniowego T. Berenta

• Autorzy: Jarosław Mielcarek

Warianty tytułu

Reconstruction of M.H. Miller's DFL Concept in the Nobel Memorial Prize Lecture and T. Berent's Leverage Paradox

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Cel - Celami artykułu było stwierdzenie, czy Miller i Berent przedstawiają swoje przykłady liczbowe w ramach tego samego modelu, czy są to modele różne, wyjaśnienie dla przykładu Millera, dlaczego funkcja DFL jest funkcją nieliniową, dlaczego relacja między ROE a ROIC jest wielkością zmienną oraz dlaczego relacja między przyrostami ROE i ROIC jest wielkością stałą. Dla przykładu Berenta celem było wykazanie, że paradoks dźwigniowy nie istnieje. Celami niższego rzędu było wykazanie, że można określić jednoznacznie dla danego ROIC i struktury kapitału wielkość ROE, oraz że można jednoznacznie określić relację przyrostów ROE i dźwigni finansowej dla dowolnej struktury kapitału, a także wykazanie, że dla dowolnej stopy zmian DF można jednoznacznie określić stopę zmian ROE. Metodologia badania - Modelami, w ramach których Miller i Berent przedstawiają swoje przykłady liczbowe, były model rachunkowości zarządczej i model mieszany. Badając przykład Millera, posłużono się liniową funkcją EBT o zmiennej elastyczności, funkcją mnożnika ROE oraz funkcją relacji między przyrostami ROE i ROIC. Badając przykład Berenta, użyto funkcję mnożnika ROE, funkcję relacji przyrostów ROE i DF oraz funkcję mnożnika kapitałowego. Wynik - Koncepcja paradoksu dźwigniowego Berenta i koncepcja DFL Millera są przedstawiane odpowiednio w ramach modelu rachunkowości zarządczej i modelu mieszanego i są zatem koncepcjami o różnym zasięgu przedmiotowym. Dla przykładu Millera wyjaśniono, że funkcja DFL jest funkcją nieliniową, ponieważ liniowa funkcja EBT jest funkcją o zmiennej elastyczności, a także wyjaśniono kształtowanie się relacji między ROE a ROIC dla dowolnej wielkości ROIC za pomocą liniowej funkcji mnożnika ROE oraz wyjaśniono, że relacja przyrostów ROE i ROIC jest stała dla dowolnej, początkowej wielkości ROIC i równa się DF. Dla przykładu liczbowego Berenta wykazano, że można określić funkcję mnożnika ROE i na jej podstawie określić jednoznacznie dla danego ROIC i struktury kapitału wielkość ROE, a także wykazano, że istnieje funkcja stałych relacji przyrostów ROE i dźwigni finansowej dla dowolnej struktury kapitału i jest nią różnica między ROIC i oprocentowaniem kapitału obcego oraz wykazano, że za pomocą funkcji mnożnika kapitałowego dla dowolnej stopy zmian DF można jednoznacznie określić stopę zmian ROE i na tej podstawie wykazano, że paradoks dźwigniowy nie istnieje. Oryginalność/wartość - Wyniki osiągnięte w artykule mają charakter innowacyjny teoretycznie i praktycznie. Szczególne znaczenie ma wykazanie, że paradoks dźwigniowy nie istnieje oraz że zależność DFL od warunków początkowych wynika z tego, że funkcja liniowa EBT jest funkcją o zmiennej elastyczności.(abstrakt oryginalny)

EN

Purpose - The objectives of the article were to determine whether Miller and Berent present their numeric examples within the same model, whether they are different ones and to explain for Miller's numeric example, why does the DFL is a nonlinear function, why the relationship between ROE and ROIC is a variable, and why the relationship between the increments of ROE and ROIC is a constant. For Berent's numeric example the goal was to demonstrate that the leverage paradox does not exist. Targets of a lower order were to demonstrate that you can specify unequivocally for the ROIC and given capital structure the size of the ROE, and to demonstrate that you can unequivocally specify the relation between increases the ROE and financial leverage for any capital structure, as well as to demonstrate that for any rates of FL change you can uniquely determine the rate of ROE change. Design/methodology/approach - Management accounting model and mixed model is used as the basis for the study of numerical examples. Miller's example is examining by using linear function of the EBT with variable elasticity, function of the ROE multiplier and function of the relationship between the increments of ROE and ROIC. Berent's example was examining by using function of the ROE multiplier, function of the ROE and FL increases relationship and function of the capital multiplier. Findings - The concept of Berent's leverage paradox and Miller's DFLconcept are presented, respectively, in the framework of management accounting model and mixed model and the concepts are therefore of a different object range. For Miller's numeric example is explained that DFL is the nonlinear function, because the linear function of the EBT is a function with variable elasticity and that relationship between ROE and ROIC is determined by linear function of ROE multiplier for any size of ROIC and that the relationship between ROE and ROIC increases was constant for any initial size of ROIC and equal to FL. For Berent's numeric example is proved that ROE multiplier function can be defined and on this basis the size of the ROE for a given ROIC and capital structure determined unequivocally and that there is constant relationship function between ROE and FL increases for any capital structure determined by the difference between ROIC and the interest rate and that with capital multiplier function for any FL rate of change can be uniquely specified the change rate of ROE and, on this basis, it is shown that the leverage paradox does not exist. Originality/value - The findings achieved in the article have the theoretical and practical innovative character. The demonstration that the leverage paradox does not exist and that DFL dependence on initial conditions results from the fact that the EBT linear function is a function of a variable elasticity has a special significance.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Dźwignia finansowa; Rentowność kapitału własnego; Modele rachunkowości; Rachunkowość zarządcza

EN

Financial leverage; Return on equity (ROE); Models of accounting; Management accounting

• Czasopismo: Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 1 (85) Zarządzanie finansami
• Strony: 105--117

Twórcy

autor

Jarosław Mielcarek

• Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu

Bibliografia

• Berent, T. (2013). Ogólna teoria dźwigni finansowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej w Warszawie.
• Berent, T. (2015). Miara Millera (wskaźnik DFL) w świetle ogólnej teorii dźwigni finansowej - komentarz do wykładu noblowskiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 854. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, 65, 353-362.
• Carnap, R. (2000). Wprowadzenie do filozofii nauki. Warszawa: Fundacja Aletheia.
• Chiang, A. (1974). Fundamental Methods of Mathematical Economics. New York: McGraw-Hill.
• Kryński, H.E. (1976). Matematyka dla ekonomistów. Warszawa: PWN.
• Mielcarek, J. (2005). Teoretyczne podstawy rachunku kosztów i zasobów - koncepcji ABC i ABM. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
• Mielcarek, J. (2014). Model rachunkowości zarządczej i model mieszany a poziom dźwigni finansowej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 802. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, 65, 371-386.
• Miller, M.H. (1990). Leverage. Journal of Finance, 46 (2), 479-488.

Identyfikatory

DOI

10.18276/frfu.2017.1.85-09