Karalność zniesławienia w Polsce - charakter przestępstwa oraz postulaty de lege ferenda

• Autorzy: Jan Kluza
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Przestępstwo zniesławienia zostało określone w art. 212 k.k., zgodnie z którym zakazane jest pomawianie innej osoby (instytucji lub grupy osób) o takie zachowanie lub właściwości, które mogą ją poniżyć lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego zawodu lub działalności. Bardzo szeroki zakres zastosowania tego przepisu oraz wąsko zakrojony kontratyp prawdy (art. 213 k.k.) wzmaga debatę nad zasadnością funkcjonowania tego przepisu w Kodeksie karnym. Szczególnie dotyczy to penalizacji czynności związanych z działalnością dziennikarską, ponieważ w przypadku popełnienia czynu za pomocą środków masowego komunikowania sankcja karna przewiduje dodatkowo karę pozbawienia wolności do 1 roku. Artykuł przedstawia analizę funkcjonowania tego przestępstwa w polskim porządku prawnym oraz zawiera postulaty zmiany brzmienia tego przepisu, tak aby zakres jego stosowania ograniczony został do niezbędnego minimum. (abstrakt oryginalny)

EN

The crime of defamation is defined in article 212. Polish Penal Code., according to which it is forbidden to mock another person (institution or group of persons) for such behavior or qualities that may bruise him or impede the loss of confidence required by the profession or activity concerned. The very wide scope of this provision and the narrow justification of truth (Article 213) raise the debate on the need of this provision in the Penal Code. This especially applies to the penalisation of journalistic activities, because in the case of committing a mass offense, the criminal penalty also imposes an imprisonment penalty of up to 1 year. The article presents an analysis of the functioning of this crime in the Polish legal system and includes postulates of changing the wording of this provision so that its scope is limited to the minimum necessary. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Kodeks karny; Prawo karne; Przestępczość; Regulacje prawne

EN

Criminal Code; Criminal Law; Crime; Legal regulations

• Czasopismo: Kwartalnik Prawo-Społeczeństwo-Ekonomia
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 2
• Strony: 46--58

Twórcy

autor

Jan Kluza

Bibliografia

• A. Gliszczyńska-Grabias [w:] R. Wieruszewski (red.) Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich (Osobistych) i Politycznych. Komentarz, Warszawa 2012, s. 472-473.
• A. Grześkowiak [w:] A. Grześkowiak (red.) Prawo karne, s. 7-8.
• A. Marek Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010, komentarz do art. 212 k.k., teza nr 2.
• A. Muszyńska [w:] J. Giezek (red.) Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2014, komentarz do art. 212, teza nr 8.
• B. Dunaj (red.) Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa 1996, s. 798.
• D. Gil Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego w polskim procesie karnym, Warszawa 2011, s. 255.
• J. Bafia [w:] J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 1977, s. 447.
• J. Lachowski, A. Marek Prawo karne. Zarys problematyki, Warszawa 2016, s. 18.
• J. Makarewicz Kodeks karny z komentarzem, Lwów 1932, s. 358.
• J. Raglewski [w] A. Zoll (red.) Kodeks karny, komentarz do art. 212 k.k., teza nr 2.
• J. Raglewski [w] A. Zoll (red.) Kodeks karny. Część szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117-277 k.k., Warszawa 2013, komentarz do art. 212 k.k., teza nr 1.
• J. Sobczak [w:] R. Stefański (red.) Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015, s. 1383.
• M. Cieślak Interes społeczny jako czynnik warunkujący prokuratorskie objęcie oskarżenia w sprawie prywatno-skargowej, "Państwo i Prawo", nr 12, Warszawa 1956, s. 1051.
• M. Domagalski Artykuł 212 k.k. wciąż wygodny dla władzy, http://www.rp.pl/Rzecz-o-prawie/304029999-Marek-Domagalski-Artykul-212-kk-wciaz-wygodny-dla-wladzy.html