Progresywna proporcjonalność jako cecha systemu wyborczego

• Autorzy: Jacek Haman

Warianty tytułu

Progressive Proportionality as a Feature of the Electoral System

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Systemy proporcjonalnego podziału mandatów między partie, na podstawie wyników wyborów, a przed wyborami między okręgi wyborcze na podstawie danych demograficznych, oceniane są zwykle ze względu na zgodność ostatecznych podziałów z kryterium proporcjonalności. W pewnych sytuacjach odejście od prostej proporcjonalności w kierunku proporcjonalności degresywnej lub progresywnej jest jednak celowe i nie powinno być traktowane w kategoriach błędu. Kwestia ta była już analizowana w odniesieniu do degresywnie proporcjonalnego podziału mandatów, przede wszystkim w kontekście podziału mandatów między delegacje narodowe w Parlamencie Europejskim. W tym artykule koncentruję się natomiast na kwestii proporcjonalności progresywnej podziału mandatów między partie i proponuję sposób mierzenia siły progresji podziału. Nową miarę stosuję do opisu systemów wyborczych w krajach europejskich, a także do oceny wpływu wielkości okręgu wyborczego oraz zastosowanej metody podziału proporcjonalnego (metoda d'Hondta lub Sainte-Laguë) na progresję podziału mandatów, a więc na to, na ile dany system przy podziale mandatów premiuje partie duże. (abstrakt oryginalny)

EN

Systems of proportional division of seats between parties, based on the results of the election, and between constituencies on the basis of demographic data, are usually judged on the basis of the compatibility of the fi nal divisions with the criterion of proportionality. In certain situations, moving away from a straightforward proportionality towards degressive or progressive proportionality is intentional and should not be considered as a form of error. This issue has already been analyzed with regard to the degressively proportional distribution of seats, primarily in the context of the distribution of seats between the national delegations in the European Parliament. In this paper, however, I focus on the question of the progressive proportionality of division of seats between parties and propose a tool for measuring the strength of progressivity of division. I use the new measure to describe electoral systems in European countries, as well as to assess the impact of the size of the constituency and the apportionment method used (d'Hondt or Sainte-Laguë) on the progressivity of the distribution of seats. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Wybory parlamentarne; System wyborczy; Podział władz

EN

Parliamentary election; Voting system; Distribution of power

• Czasopismo: Decyzje
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 27
• Strony: 69--88

Twórcy

autor

Jacek Haman

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• Balinski, M.L., Young, H.P. (2001). Fair Representation : Meeting the Ideal of One Man, One Vote. Brookings Institution Press.
• Cegiełka, K., Dniestrzański, P., Łyko, J., Misztal, A. (2010). Division of Seats in the European Parliament. Journal for Perspectives of Economic Political and Social Integration, 16(1-2), 39-55.
• Dniestrzański, P.. (2013). Degressive Proportionality - Notes on the Ambiguity of the Concept. Mathematical Economics, 9(16), 21-28.
• Dniestrzań ski, P., Łyko, J., Misztal, A. (2013). Degresywna proporcjonalność w dystrybucji dób r niepodzielnych, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
• Gallagher, M. (1991). Proportionality, Disproportionality and Electoral Systems. Electoral studies, 10, 33-51.
• Haman, J. (2003). Demokracja, decyzje, wybory. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Haman, J. (2007). Degresywnie proporcjonalny podział mandatów w Parlamencie Europejskim. Decyzje, 8, 53-78.
• Haman, J. (2017). The Concept of Degressive and Progressive Proportionality and Its Normative and Descriptive Applications. Studies of Logic, Grammar and Rhetoric (w druku).
• Laakso, M., Taagepera, R. (1979). Effective' Number of Parties. Comparative Political Studies, 12(1), 3-27.
• Lamassoure, A, Severin A. (2007). Sprawozdanie w sprawie składu Parlamentu Europejskiego (2007/2169(INI)), Komisja Spraw Konstytucyjnych, numer referencyjny dokumentu Parlamentu Europejskiego A6-0351/2007.
• Michalak, B. (2016). Czy duże okręgi wyborcze zawsze zwiększają proporcjonalność wyborów? Nowe dowody z polskich wyborów parlamentarnych. Decyzje, 25, 67-82.
• Ramírez-González V. (2007). The parabolic method for the allotment of seats in the European Parliament among Member States of the European Union. ARI 63 (5/7/2007): Real Instituto Elcano.
• Ramírez-González V., A. Palomares, M.L. Marquez (2006). Degressively proportional methods for the allotment of the European Parliament seats amongst the EU member States [w:] B. Simenone, F. Pukelsheim (ed.), Mathematics and Democracy. Berlin: Springer.
• Young, H.P. (2003). Sprawiedliwy podział. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Identyfikatory

DOI

10.7206/DEC.1733-0092.86