Rodzina - szkoła - środowisko lokalne jako synergiczna przestrzeń socjalizacji

• Autorzy: Bożena Matyjas
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest teoretyczne przedstawienie trzech ważnych pedagogicznie przestrzeni socjalizacji dzieci i młodzieży, jakimi są: rodzina, szkoła, środowisko lokalne. Ponadto istotne jest wskazanie na synergiczny charakter oddziaływań wymienionych komponentów/podmiotów jako warunek sine qua non prawidłowego przebiegu procesu socjalizacji, traktowanego holistycznie i komplementarnie. Takie ujęcie procesu socjalizacji występuje w teorii środowiskowej (pedagogika społeczna), wskazującej na udział w tym procesie wielu środowisk wychowawczych, które wspólnie powinny tworzyć/modyfikować przestrzeń socjalizacji. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy został sformułowany w postaci następujących pytań: Jak przedstawia się synergia rodziny, szkoły i środowiska lokalnego jako przestrzeni socjalizacji? Jakie jest jej znaczenie w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży? Zastosowana została metoda analityczna - analiza treściowa literatury dotyczącej socjalizacji i czynników ją warunkujących (ujęcie socjologiczno-pedagogiczne). PROCES WYWODU: Na wstępie artykułu wyjaśnione zostało pojęcie socjalizacji rozumianej jako przestrzeń społeczna. Następnie scharakteryzowana została rodzina jako rudymentarna przestrzeń socjalizacji (pierwotnej), w dalszej kolejności przedstawiono przestrzenie socjalizacji wtórnej: szkoła, środowisko lokalne. W rozważaniach ujęty został synergiczny aspekt wyróżnionych przestrzeni socjalizacji. Wskazano na jednolitość oddziaływań środowiskowych w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza dotyczyła trzech ważnych dla dzieci i młodzieży środowisk wychowawczych, tj. rodziny, szkoły, środowiska lokalnego, tworzących wspólną przestrzeń socjalizacji. Wskazała na konieczność współpracy/synergii wymienionych komponentów w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: O jakości socjalizacji dzieci i młodzieży decyduje przede wszystkim rodzina, w dalszej kolejności szkoła i środowisko lokalne oraz znajdujące się w nich zasoby. Współpraca wymienionych środowisk/przestrzeni powoduje, iż dopełniają się one, uzupełniają i wzbogacają, tworząc bogatą w treści platformę życia, edukacji, wychowania i socjalizacji. Dlatego też wnioski wynikające z rozważań zawartych w artykule należy skierować do wszystkich uczestników procesu socjalizacji dzieci i młodzieży.(abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

PL

Rodzina; Szkolnictwo podstawowe; Synergia; Społeczności lokalne; Warunek sine qua non

EN

Family; Primary education; Synergy; Local community; Sine qua non condition

• Czasopismo: Horyzonty Wychowania
• Rocznik: 2017
• Tom: 16
• Numer: nr 38 Synergia rodziny i szkoły
• Strony: 41--54

Twórcy

autor

Bożena Matyjas

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego

Bibliografia

• Adamski, F. (2006). Rodzina. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Dudzikowa, M. (2001). Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Dylak, S. (2012), Wprowadzenie do konstruowania szkolnych programów nauczania. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.
• Forma, P. (2012). Socjalizacja dziecka z rodziny wielodzietnej. Adamski, F. (2006). Rodzina.W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Ilnicka, R.M. (2008). Środowiskowy kontekst niedostosowania społecznego. Toruń: Wydawnictwo Akapit.
• Izdebska, J. (2015). Wielowymiarowość przestrzeni życia współczesnego dziecka. Zagadnienia Społeczne 2(4), 11 15.
• Kowalski, S. (1979). Socjologia wychowania w zarysie. Warszawa: PWN.
• Kunowski, S. (2004). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
• Kwak, A. (2006). Rodzina - formy i warunki funkcjonowania. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Lepalczyk, I. i Marynowicz Hetka, E. (1985). Wzmacnianie sił społecznych środowiska ludzkiego. W: A. Radziewicz Winnicki (red.), Pedagogica socjetatis. Przedmiot, zadania a współczesność. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
• Lewowicki, T. (1987). Aspiracje dzieci i młodzieży. Warszawa: PWN.
• Matyjas, B. (2012). Dzieciństwo na wsi. Warunki życia i edukacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Modrzewski, J. i Sipińska, D. (2006). Socjalizacja. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Modrzewski, J., Śmiałek, M.I. i Wojnowski, K. (red.). (2008). Relacje podmiotów (w) lokalnej przestrzeni edukacyjnej (inspiracje...). Poznań: Wydawnictwo UAM, WP-A.
• Nikitorowicz, J. (2005). Próba określenia przedmiotu edukacji międzykulturowej. W: J. Nikitorowicz i D. Misiejuk (red.), Region - Tożsamość - Edukacja. Białystok: Trans Humana.
• Palka, K. (2013). Szkoła wiejska jako przestrzeń współpracy różnych podmiotów w środowisku. W: M. Sobecki, W. Danilewicz i T. Sosnowski (red.), Pedagogika społeczna wobec zmian przestrzeni życia społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Przecławska, A. (1999). Przestrzeń życia człowieka między perspektywą mikro a makro. W: A. Przecławska i W. Theiss (red.), Pedagogika społeczna. Kręgi poszukiwań. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Surzykiewicz, J. (2011). Przestrzenno społeczna orientacja w pedagogice społecznej i pracy socjalnej (wybrane koncepcje i doświadczenia). Pedagogika Społeczna, 3 4 (41 42), 46 51.
• Theiss, W. (2001). Mała ojczyzna: perspektywa edukacyjno utylitarna. W: W. Theiss (red.). Mała ojczyzna. Kultura - edukacja - rozwój lokalny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Tillmann, K.J. (1996). Teorie socjalizacji: społeczność, instytucja, upodmiotowienie. Warszawa: PWN.
• Winiarski, M. (2000). Rodzina - szkoła - środowisko lokalne. Warszawa: Wydawnictwo IBE.

Identyfikatory

DOI

10.17399/HW.2017.163803