Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
The Role of UNESCO in the Protection of Cultural Heritage in Armed Conflicts
Języki publikacji
Abstrakty
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką rolę odgrywa Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) w ochronie dobra globalnego, jakim jest dziedzictwo światowe, w sytuacjach konfliktów zbrojnych.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem dotyczy możliwości i zakresu współpracy międzynarodowej w ochronie dziedzictwa kulturowego. Przeanalizowano ewolucję podejścia i działalności UNESCO w zakresie ochrony kultury w kontekście wojen i konfliktów od czasu powstania organizacji do 2015 r. oraz uwarunkowania tej zmiany. W odpowiedzi na pytania badawcze przeprowadzona została krytyczna analiza treści dokumentów UNESCO oraz literatury przedmiotu.
PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z czterech części. Na początku dokonano analizy dziedzictwa kulturowego z perspektywy koncepcji globalnych dóbr publicznych. Następnie opisana jest historia działań UNESCO i ewolucja podejścia do ochrony kultury w razie konfliktów. Trzecia część przedstawia wyzwania dla ochrony dziedzictwa w XXI w. W części czwartej omówiona jest strategia UNESCO z 2015 r. będąca próbą wzmocnienia działań w zakresie ochrony kultury.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W obliczu nowych wyzwań dla ochrony dziedzictwa jako dobra globalnego, takich jak rosnąca liczba zagrożonych obiektów światowego dziedzictwa, udział aktorów niepaństwowych w konfliktach zbrojnych czy specyfika współczesnych konfliktów, system stworzony przez UNESCO wymaga reform. Chociaż UNESCO nie ma możliwości zapewnienia pełnej ochrony dziedzictwu kulturowemu, jednak na różne sposoby dąży do wzmocnienia współpracy międzynarodowej i włączenia do swoich działań odpowiednich interesariuszy. Dziedzictwo jest coraz częściej przedstawiane jako narzędzie budowy pokoju, wzmacniania rozwoju zrównoważonego czy zwalczania propagandy grup terrorystycznych.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Skuteczność działań UNESCO w sytuacji konfliktów zbrojnych jest ograniczona. Nie może zapobiec grabieży dóbr kultury ani uchronić różnorodność kulturową na terenach objętych walkami. Jednocześnie obecne konflikty uświadamiają państwom konieczność współpracy międzynarodowej w tym zakresie, co wzmacnia mandat UNESCO jako lidera w ochronie dziedzictwa światowego. (abstrakt oryginalny)
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem dotyczy możliwości i zakresu współpracy międzynarodowej w ochronie dziedzictwa kulturowego. Przeanalizowano ewolucję podejścia i działalności UNESCO w zakresie ochrony kultury w kontekście wojen i konfliktów od czasu powstania organizacji do 2015 r. oraz uwarunkowania tej zmiany. W odpowiedzi na pytania badawcze przeprowadzona została krytyczna analiza treści dokumentów UNESCO oraz literatury przedmiotu.
PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z czterech części. Na początku dokonano analizy dziedzictwa kulturowego z perspektywy koncepcji globalnych dóbr publicznych. Następnie opisana jest historia działań UNESCO i ewolucja podejścia do ochrony kultury w razie konfliktów. Trzecia część przedstawia wyzwania dla ochrony dziedzictwa w XXI w. W części czwartej omówiona jest strategia UNESCO z 2015 r. będąca próbą wzmocnienia działań w zakresie ochrony kultury.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W obliczu nowych wyzwań dla ochrony dziedzictwa jako dobra globalnego, takich jak rosnąca liczba zagrożonych obiektów światowego dziedzictwa, udział aktorów niepaństwowych w konfliktach zbrojnych czy specyfika współczesnych konfliktów, system stworzony przez UNESCO wymaga reform. Chociaż UNESCO nie ma możliwości zapewnienia pełnej ochrony dziedzictwu kulturowemu, jednak na różne sposoby dąży do wzmocnienia współpracy międzynarodowej i włączenia do swoich działań odpowiednich interesariuszy. Dziedzictwo jest coraz częściej przedstawiane jako narzędzie budowy pokoju, wzmacniania rozwoju zrównoważonego czy zwalczania propagandy grup terrorystycznych.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Skuteczność działań UNESCO w sytuacji konfliktów zbrojnych jest ograniczona. Nie może zapobiec grabieży dóbr kultury ani uchronić różnorodność kulturową na terenach objętych walkami. Jednocześnie obecne konflikty uświadamiają państwom konieczność współpracy międzynarodowej w tym zakresie, co wzmacnia mandat UNESCO jako lidera w ochronie dziedzictwa światowego. (abstrakt oryginalny)
RESEARCH OBJECTIVE: Providing an answer to the question what is the role of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) in the protection of world heritage as a global good in the context of armed conflicts.
THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main problem refers to the possibility and scale of international cooperation in the protection of cultural heritage. The paper analyses the evolution of UNESCO's approach and activities in the case of wars and armed conflicts since the inception of the organization till 2015 and the determinants of the change. To answer the research questions, a critical analysis of UNESCO's documents and scientific literature related to the topic was conducted.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The paper consists of four parts. At the beginning, an analysis of cultural heritage from the perspective of global public goods theory is presented. Then follows a presentation of history of UNESCO's activities and the evolution of its approach towards culture in the event of conflicts. The third part discusses the challenges for the protection of heritage in the 21st century. The fourth part presents the 2015 UNESCO's strategy as an endeavour to enhance the protection of culture.
RESEARCH RESULTS: In the light of new challenges for the protection of heritage as a global good, such as an increase in the number of endangered world heritage objects, frequent involvement of non-state actors in wars, unique features of contemporary conflicts, the system created by UNESCO requires reforms. Although UNESCO is not capable of ensuring full protection to cultural heritage, it nevertheless seeks ways to enhance international cooperation and to engage relevant stakeholders in its activities. Heritage is increasingly viewed as a tool in peace-building processes, strengthening sustainable development and countering terrorist propaganda.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATONS: The effectiveness of UNESCO during armed conflicts is limited. It cannot prevent the looting of cultural heritage nor protect cultural diversity in areas affected by an armed conflict. In spite of that, current challenges make states aware that international cooperation in this field is a must, what in turn strengthens the role of UNESCO as a leader in the protection of world heritage. (original abstract)
THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main problem refers to the possibility and scale of international cooperation in the protection of cultural heritage. The paper analyses the evolution of UNESCO's approach and activities in the case of wars and armed conflicts since the inception of the organization till 2015 and the determinants of the change. To answer the research questions, a critical analysis of UNESCO's documents and scientific literature related to the topic was conducted.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The paper consists of four parts. At the beginning, an analysis of cultural heritage from the perspective of global public goods theory is presented. Then follows a presentation of history of UNESCO's activities and the evolution of its approach towards culture in the event of conflicts. The third part discusses the challenges for the protection of heritage in the 21st century. The fourth part presents the 2015 UNESCO's strategy as an endeavour to enhance the protection of culture.
RESEARCH RESULTS: In the light of new challenges for the protection of heritage as a global good, such as an increase in the number of endangered world heritage objects, frequent involvement of non-state actors in wars, unique features of contemporary conflicts, the system created by UNESCO requires reforms. Although UNESCO is not capable of ensuring full protection to cultural heritage, it nevertheless seeks ways to enhance international cooperation and to engage relevant stakeholders in its activities. Heritage is increasingly viewed as a tool in peace-building processes, strengthening sustainable development and countering terrorist propaganda.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATONS: The effectiveness of UNESCO during armed conflicts is limited. It cannot prevent the looting of cultural heritage nor protect cultural diversity in areas affected by an armed conflict. In spite of that, current challenges make states aware that international cooperation in this field is a must, what in turn strengthens the role of UNESCO as a leader in the protection of world heritage. (original abstract)
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
29--51
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Bibliografia
- Ashworth, G. (2015). Planowanie dziedzictwa, Kraków: MCK.
- Howe, Z. (2011). Can the 1954 Hague Convention Apply to Non-State Actors: A Study of Iraq and Libya. Texas International Law Journal, 47(2), 403-425.
- Murzyn-Kupisz, M. (2010). Barbarzyńca w ogrodzie? Dziedzictwo kulturowe widziane z perspektywy ekonomii. Zarządzanie Publiczne, 3(13), 19-32.
- O'Keefe, R. (2007). The protection of cultural property in armed conflict. Amicus Curiae, 71, autumn, 3-7.
- Parlament Europejski. (2011). Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie starć na granicy między Tajlandią a Kambodżą. Pozyskano z: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+MOTION+P7-RC-2011-0132+0+DOC+XML+V0//PL (dostęp: 01.02.2017).
- Rada Bezpieczeństwa ONZ. (2015). Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr S/RES/2199, 12 lutego 2015 roku. Pozyskano z: http://www.un.org/press/en/2015/sc11775.doc.htm (dostęp: 03.02.2017).
- Szmygin, B. (2013). Światowe dziedzictwo UNESCO z perspektywy 40 lat. Ochrona Zabytków, 66/1-4, 167-177.
- Stiglitz, J.E. (2013). Ekonomia sektora publicznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Techera, E.J. (2007). Protection of Cultural Heritage Times of Armed Conflict: The International Legal Framework Revisited. Macquarie Journal of International and Comparative Environmental Law, 4(1). Pozyskano z: http://www5.austlii.edu.au/au/journals/MqJlICEnvLaw/2007/1.html (dostęp: 25.01.2017).
- UNESCO. UNESCO's Response to Protect Culture in Crisis, Unite4Heritage. Pozyskano z: http://www.internationalinsurance.org/files/TC/PDF/244984e.pdf (dostęp: 03.02.2017).
- UNESCO. World Heritage in Danger. Pozyskano z: http://whc.unesco.org/en/158/ (dostęp: 01.02.2017).
- UNESCO. (1954). Konwencja o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego wraz z regulaminem wykonawczym do tej konwencji oraz protokół o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, Haga, 14 maja 1954 r. Pozyskano z: http://www.unesco.pl/fileadmin/user_upload/pdf/Haga.pdf (dostęp: 30.01.2017).
- UNESCO. (1972). Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, Paryż, 16 listopada 1972 r. Pozyskano z: http://www.unesco.pl/fileadmin/user_upload/pdf/Konwencja_o_ochronie_swiatowego_dziedzictwa.pdf (dostęp: 30.01.2017).
- UNESCO. (2003). Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, Paryż, 17 października 2003 r. Pozyskano z: http://www.unesco.pl/fileadmin/user_upload/pdf/Konwencja_o_ochronie_dz._niemater_2003.pdf (dostęp: 30.01.2017).
- UNESCO. (2015). Strategy for Reinforcing UNESCO's Action for the Protection of Culture and the Promotion of Cultural Pluralism in the Event of Armed Conflict. Pozyskano z: http://en.unesco.org/system/files/unesco_clt_strategy_en.pdf (dostęp: 30.01.2017).
- UNESCO. (2016a).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171488713
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.