Społeczne agencje najmu jako innowacja na rynku mieszkaniowym

• Autorzy: Katarzyna Suszyńska

Warianty tytułu

Social Letting Agency - an Innovative Tool in The Field of Housing

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Zawiązywanie współpracy podmiotów publicznych i prywatnych w celu realizacji zadań związanych z budownictwem społecznym posiada długą tradycję w Europie Zachodniej. Choć z różnym powodzeniem, partnerstwa publiczno-prywatne wykorzystuje się na wielu etapach procesu inwestycyjnego (projektowanie, budowa, finansowanie, eksploatacja i utrzymanie). W Polsce wciąż jednak model ten budzi wiele obaw i kontrowersji pomimo znacznej potrzeby zwiększenia zasobu mieszkań dostępnych i optymalizacji zarządzania zasobem lokali społecznych. W artykule omówiono instrument polityki mieszkaniowej obecny w wielu krajach Europy Zachodniej, lecz nie stosowany w Polsce, ani innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Społeczne Agencje Najmu (SAN) stanowią formę łącznika pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym. To instytucje, których celem jest pośrednictwo w najmie prywatnych mieszkań czynszowych lokatorom nie będącym w stanie zaspokoić swych potrzeb mieszkaniowych na otwartym rynku. Działalność agencji służy osiągnięciu celów społecznych poprzez "socjalizację" segmentu komercyjnych mieszkań na wynajem oraz ofertę wspierająco-opiekuńczych usług wobec najemców. Agencje przyczyniają się również do zwiększenia dostępności mieszkań, stabilizacji funkcjonowania rynku mieszkań na wynajem, a także skrócenia kolejki osób oczekujących na przydział mieszkania z gminnego zasobu mieszkaniowego. Niemniej, z wdrożeniem instrumentu związane są również liczne zagrożenia, np. zbyt wysoki koszt systemu gwarancji finansowych najmu, czy utrata płynności finansowej przez najemców - głównie osób o niskich dochodach.(abstrakt oryginalny)

EN

Cooperation between public and private actors with the aim of carrying out social housing projects has long been exercised in Western Europe. Although with various results, public-private partnerships have been used on various stages of the investment process (design, construction, financing, operation and maintenance). In Poland, however, the formula still arouses doubts and controversies and is often rebuffed despite the acute shortage of affordable housing and the compelling need for leaning social housing management. The focus of the paper is on a housing policy tool that has been present in many Western European countries, yet is not fully recognized in Poland nor in other Central and Eastern European countries. Social Letting Agencies (or Social Rental Agencies) are the institutions whose aim is to rent apartments from the private landlords and sublet them to vulnerable tenants that would otherwise encounter problems in meeting their housing needs on the open market. The social goals of the agency are realized through "socializing" the sector of private rental apartments, as well as directing the extended care offer to the tenants. The economic goals in turn contribute to the housing affordability increase, stabilization of the rental market, as well as shortening the waiting lists to public housing allocation. However, the implementation of the tool entails many threats, e.g. too expensive guarantees of the lease, or losing the capacity to pay rent by the tenants - mainly low-income and vulnerable households.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Najem mieszkań; Budownictwo społeczne; Rynek mieszkaniowy

EN

Flats rental; Social construction; Housing market

• Czasopismo: Biuletyn Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych Województwa Wielkopolskiego
• Rocznik: 2017
• Tom: 47-48
• Numer: nr 1-2
• Strony: 125--129

Twórcy

autor

Katarzyna Suszyńska

• Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

Bibliografia

• De Decker P., 2012, Social Rental Agencies: An Innovative Housing-led Response to Homelessness, FEANTSA.
• FEANTSA, 2012, Good Practice Briefing - Social Rental Agencies: An Innovative Housing-led Response to Homelessness, Pascal de Decker and FEANTSA Working Groups. Belgium, FEANTSA.
• GUS, 2014, Gospodarka mieszkaniowa w 2013r., Warszawa.
• Hegedus J., Horvath V., Somogyi E., 2014, The Potential of Social Rental Agencies within Social Housing Provision in Post Socialist Countries: The Case of Hungary, European Journal of Homelessness, 8 (2), s. 41-67.
• Herbst I., 2013, Potrzeby mieszkaniowe w Polsce. Dostęp do mieszkania w kontekście polityki prorodzinnej, Raport dla Kancelarii Prezydenta RP, Warszawa.
• Housing Europe, 2015, The State of Housing in the EU 2015, the European Federation for Public, Cooperative and Social Housing, Bruksela.
• MIIB (Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa), 2016, Narodowy Program Mieszkaniowy, Uchwała RM z dnia 27.09.2016r.
• Muczyński A., Turbaczewska A., 2013, The concept of displacement of tenants in the management of housing stock, Real Estate Management and Valuation, Vol. 21, No. 4, pp. 26-35.
• Mullins D., Sacranie H., 2017, Social lettings agencies in the West Midlands: literature review and typology, Housing and Communities Research, Birmingham.
• Muzioł-Węcławowicz A., 2012, Zapotrzebowanie na społeczne mieszkania czynszowe w Polsce w 2012r., Bank Gospodarstwa Krajowego, Warszawa.
• Muzioł-Węcławowicz A., 2017, Społeczna Agencja Najmu. Dokument strategiczny, Habitat for Humanity Poland, Warszawa.
• Nykiel L., 2011, Demograficzne uwarunkowania rozwoju mieszkalnictwa i rynku mieszkaniowego, Studia i Materiały Towarzystwa Naukowego Nieruchomości, vol. 19, nr 3.
• Priemus H., 1997, Growth and Stagnation in Social Housing: What is 'Social' in the Social Rented Sector?, Housing Studies, 12 (4), pp. 549-560.
• Przymeński A., Oliwa-Ciesielska M., 2014, Publiczna pomoc mieszkaniowa a demarginalizacja społeczna ludności ubogiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań.
• Rataj Z., 2013, Osiedle socjalne Darzybór w Poznaniu - założenia a realizacja, Praca Socjalna, nr 6, s. 81-95.
• Sejm RP, 2010, Główne problemy, cele i kierunki programu wspierania rozwoju budownictwa mieszkaniowego do 2020, Warszawa.
• Sokołowska M., 2016, Wsparcie socjalne najemców tracących zdolność opłacania czynszu, Habitat for Humanity Poland, Warszawa.
• Suszyńska K., 2015, Tenant participation in social housing stock management, Real Estate Management and Valuation 3, pp. 47-53.
• Tsenkova S., 2004, The social housing sector in Prague and Warsaw: trends and future prospects, Geojournal, Volume 79, Issue 4, pp. 433-447.
• Zaniewska H., Thiel M., 2005, Mieszkania dla ubogich w Polsce w świetle rządowego programu pilotażowego, Problemy Rozwoju Miast, Kwartalnik Naukowy Instytutu Rozwoju Miast, 3:5-23, Kraków.