Warianty tytułu
Między mediatyzacją a skandalizacją. Detronizacja ikony polskiego reportażu
Between a Mediatised Scandal and a Media Scandal. Dismantling a Reporter Icon
Języki publikacji
Abstrakty
Skandale były i są atrakcyjnym tematycznie materiałem dla mediów, ponieważ z jednej strony ujawniają łamanie norm i zasad społecznych, demaskują winnych, detronizując negatywnych bohaterów, z drugiej zaś stwarzają dziennikarzom okazję do medialnej autoprezentacji a nawet autoreklamy, gdyż pozwalają im wcielać się w rolę sprawiedliwych, stojących na straży zasad moralnych, dążących do normalizacji sytuacji wywołanej skandalem. W istniejących typologiach skandali w mediach mówi się ogólnie o skandalach mediatyzowanych, czyli komunikowanych medialnie oraz skandalach medialnych, w których głównymi skandalistami są same media. Wydaje się, że w przestrzeni medialnej funkcjonują także ich formy mieszane oscylujące pomiędzy oboma ich rodzajami. Na przykładzie skandalu wokół biografii Ryszarda Kapuścińskiego autorstwa jego redakcyjnego kolegi Artura Domosławskiego i sposobu ukazania reportera w niemieckiej prasie podjęta zostanie próba zanalizowania takiego właśnie skandalu mieszanego. Kolejnym pytaniem, z którym spróbują zmierzyć się autorki artykułu, będzie kwestia, czy prasa jedynie przekazuje, relacjonuje skandale swojej publiczności, czy może jednak ma tendencję do konstruowania 'własnych' skandali. Jednym z głównych celów skandalu wokół wspomnianej biografii była, jak można wnioskować z zebranego korpusu, medialna detronizacja pewnego społecznego autorytetu, jakim był i pozostaje mistrz reportażu - Ryszard Kapuściński. Interesujące w tym kontekście wydaje się przeanalizowanie, w jakim stopniu do tego demontażu przyczyniła się prasa niemiecka, 'relacjonując' skandal dyskutowany w Polsce. Czy pozostała neutralna, czy może jednak nieobiektywnie podeszła do skandalu wokół polskiego 'reportera stulecia'. Autorki artykułu zmierzą się z wymienionymi pytaniami, próbując znaleźć na nie odpowiedzi. (abstrakt oryginalny)
Scandals have been and are topically attractive material for the media, because on one hand, they reveal breaches of social norms and rules, expose the guilty ones and dethrone negative protagonists. On the other hand, they create a possibility for the journalists for selfpresentation or even self-promotion, because they allow them to take the role of the righteous; ones who protect moral principles and those who want that the situation triggered by the scandal goes back to normal. In the existing typologies of media scandals, one generally talks about mediatised scandals - ones, which are communicated through the media, and media scandals - ones, in which the main scandalmonger is the media itself. It seems that mixed forms, oscillating between these two types, exist as well in the media sphere. An analysis of such a mixed form will be attempted on the basis of the scandal around the biography of Ryszard Kapuściński, written by his editorial colleague Artur Domosławski, and the portrayal of the reporter in the German press. Another aspect, which the authors of this article will deal with, is the question of whether the press only presents or reports on the scandals to its audience, or has a tendency of creating its 'own' scandals. As can be inferred from the collected corpus, one of the main aims of the scandal surrounding the mentioned biography was dethroning the kind of social authority, which was and still is the master of reportage, Ryszard Kapuściński. Within this context, it seems interesting to analyse how the German press contributed to the dismantling of an icon when it 'reported' on the scandal discussed in Poland. Did it remain neutral, or maybe it treated the scandal around the Polish 'reporter of the century' in a biased way? The authors of this article will deal with these questions and try to find answers to them. (original abstract)
Czasopismo
Rocznik
Tom
Numer
Strony
77--91
Opis fizyczny
Twórcy
Bibliografia
- [1] Beckmann, S., Der Skandal - ein komplexes Handlungsspiel im Bereich öffentlicher Moralisierungskommunikation, [w:] Strategien politischer Kommunikation. Pragmatische Analyse, red. Girnth H., Spieß C., Erich Schmidt Verlag GmbH &Co, Berlin 2011, S. 61-78.
- [2] Burkhardt, S., Medienskandale. Zur moralischen Sprengkraft öffentlicher Diskurse, Köln 2006.
- [3] Burkhardt, S., Skandal, mediatisierter Skandal, Medienskandal: Eine Typologie öffentlicher Empörung, [w:] Skandale. Strukturen und Strategien öffentlicher Aufmerksamkeitserzeugung, red. Bulkow K., Petersen C., VS Verlag, Wiesbaden 2011, S. 131-156.
- [4] Holly, W., Die Ordnung des Skandals. Zur diskursanalytischen Beschreibung eines ‚Frame' am Beispiel der ‚CDU-Spendenaffäre', [w:] Politik, Sprache und Glaubwürdigkeit. Linguistik des politischen Skandals, red. Burkhardt A., Pape K., Westdeutscher Verlag, Wiesbaden 2003, S. 47-68.
- [5] Kepplinger, H. M., Die psychologischen Gesetze des modernen Skandals, [w:] http://www.welt.de/debatte/kommentare/article13901048/Die-psychologischen-Gesetze-des-modernen-Skandals.html 2012 (04.12.2016).
- [6] Landwehr, I., Unfundiert, tendenziös und unnötig verletzend. GeenStijl - Das Medium ist der Skandal, [w:] Skandale. Strukturen und Strategien öffentlicher Aufmerksamkeitserzeugung, red. Bulkow K., Petersen C., VS Verlag, Wiesbaden 2011, S. 227-246.
- [7] Weber, P., Determinanten von Skandalisierung in der politischen Auslandsberichterstattung: Eine empirische Analyse, [w:] Skandale. Strukturen und Strategien öffentlicher Aufmerksamkeitserzeugung, red. Bulkow K., Petersen C., VS Verlag, Wiesbaden 2011, S. 105-127.
- [8] Volmert, J., "Flick. Die gekaufte Republik". Der Skandal, der die Republik erschütterte?, [w:] Skandale. Strukturen und Strategien öffentlicher Aufmerksamkeitserzeugung, red. Bulkow K., Petersen C., VS Verlag, Wiesbaden 2003, S. 22-46.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171490139
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.