Dyfuzja koncepcji zrównoważonego rozwoju i społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw

• Autorzy: Jadwiga Adamczyk

Warianty tytułu

Diffusion of the Concept of Sustainable Development and Corporate Social Responsibility

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W teorii i praktyce dostrzega się związek pomiędzy koncepcją zrównoważonego rozwoju i społeczną odpowiedzialnością. Zrównoważony rozwój i społeczna odpowiedzialność powstały jako niezależne koncepcje. Jednakże w rozwoju idei społecznej odpowiedzialności, zwłaszcza w późniejszych standardach, wiele zasad i zaleceń koncepcji zrównoważonego rozwoju znalazło zastosowanie. W artykule zidentyfikowano obszary, w których zachodzą procesy dyfuzji pomiędzy koncepcją zrównoważonego rozwoju i społeczną odpowiedzialnością. (abstrakt oryginalny)

EN

In theory and practice a relationship between the concept of sustainable development and corporate social responsibility is noticed. Sustainable development and corporate social responsibility were developed as independent concepts. However, when developing of the idea of social responsibility, especially in further standards, a number of principles and recommendations of the concept of sustainable development found an application. In this paper the areas where the diffusion processes between the concepts of sustainable development and corporate social responsibility occurs. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Dyfuzja; Przedsiębiorstwo; Rozwój zrównoważony; Społeczna odpowiedzialność biznesu

EN

Diffusion; Enterprises; Sustainable development; Corporate Social Responsibility (CSR)

• Czasopismo: Marketing i Rynek
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 11 (CD)
• Strony: 5--15

Twórcy

autor

Jadwiga Adamczyk

• Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Bibliografia

• Adamczyk, J. (2001). Koncepcja zrównoważonego rozwoju w zarządzaniu przedsiębiorstwem, Zeszyty Naukowe AE, Seria specjalna. Monografie, nr 145. Kraków: Akademia Ekonomiczna w Krakowie.
• Adamczyk, J. (2014). Obszary i kryteria oceny społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw. W: Z. Pisz i M. Rojek-Nowosielska (red.), Społeczna odpowiedzialność organizacji. Diagnoza i doskonalenie, 338 (9-19). Wrocław: Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu.
• AGENDA 21 w Polsce. (1997). Sprawozdanie z realizacji w latach 1992-1996. Warszawa: Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.
• Banaś, M. (2013). Transgresja i dyfuzja - czyli o tym dlaczego nauki społeczne i humanistyczne sięgają do terminologii nauk przyrodniczych. Kultura-Historia-Globalizacja, 14, 9-12.
• Bartłomowicz, T. (2012). Prognozowanie sprzedaży z wykorzystaniem modelu dyfuzji oraz programu R. W: J. Dziechciarz (red.), Ekonometria Econometrics, 4(38) (211-212). Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie.
• Białecki, I., Czepulis-Rutkowska, Z., Sztanderska, U. i Wójcicka, I. (red.) (2003), Biała Księga 2003, część VI. Nowy model społeczny, Gdańsk-Warszawa: Polskie Forum Strategii Lizbońskiej.
• Bieliński, J. (red.) (2005). Konkurencyjność przedsiębiorstw w świetle Strategii Lizbońskiej. Warszawa: CeDeWu.
• Caux Round Table, http://www.cauxroundtable.org (30.03.2017).
• Forum Odpowiedzialnego Biznesu: Raporty społeczne, http://raportyspoleczne.pl/biblioteka-raportow (10.12.2015).
• G4 Sustainability Reporting Guidelines. Global Reporting Initiative. (2014). http://www.globalreporting.org/reporting/g4
• Global Reporting Initiative. (2006). Sustainability Reporting Guidelines, http://www.gri.org (04.03.2012).
• ISO 26000, Guidance for Social Responsibility. (2010). International Organization for Standardization.
• Lachiewicz, S. i Matejun, M. (2012). Ewolucja nauk o zarządzaniu. W: Zakrzewska-Bielawska A. (red.), Podstawy zarządzania. Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa.
• Lachiewicz, S. i Zakrzewska-Bielawska, A. (2016). Formy i ograniczenia dyfuzji metod i technik zarządzania z dużych przedsiębiorstw do firm z sektora MSP. W: M. Lisiński i B. Ziębicki (red.), Współczesne problemy rozwoju metodologii zarządzania. Wydawnictwo Fundacji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
• Martin, R. (2010). The Age of Customer Capitalism, Harvard Business Review, January-February, 58-65; za: Polowczyk, J. (2010). Era kapitalizmu klienta, Przegląd Organizacji, nr 3, 45-48.
• Oswald, D. (2009). Koncepcja odpowiedzialności biznesu w rachunkowości. W: N. C. Smith i G. Lenssen (red.), Odpowiedzialność biznesu. Teoria i praktyka (110-111). Warszawa: Studio EMKA.
• Prawo ochrony środowiska, ustawa z dn. 27 kwietnia 2001 r. wraz ze zmianami (Dz.U. 2008, nr 25, poz. 150).
• Promoting a European Framework for Corporate Social Responsibility - Green Paper (28), http://ec.europa.eu/employment_social/soc-dial/csr/greenpaper.htm (20.12.2015).
• Raport Sekretarza Generalnego ONZ z 26 maja 1969 r., Człowiek i jego środowisko, Biuletyn Polskiego Komitetu ds. UNESCO, numer specjalny.
• Rok, B. (2004). Odpowiedzialny biznes w nieodpowiedzialnym świecie. Warszawa: Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce, Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
• Wytyczne OECD dla przedsiębiorstw międzynarodowych. Przegląd 2000. Wydanie polskie, (2000). Warszawa: Ministerstwo Gospodarki.