Determinants of Eco-Innovations for Polish Enterprises

• Autorzy: Hanna Kruk

Warianty tytułu

Uwarunkowania ekoinnowacyjności polskich przedsiębiorstw

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Eco-innovations are defined as innovations that enable the reduction of consumption of raw materials and energy, emissions of pollution and waste, leading thereby to improvement of natural environment. The main group of such eco-innovations are environmental technologies, however such a conceptualisation does not only relate to the process or product innovations but also to organization, marketing and business models. The European Union, as well as individual countries, promote and support the development and implementation of eco-innovations, which are considered as practical implementation of sustainable development principles in business practices. This article aims to analyse the factors affecting the development of eco-innovation in Polish companies. The analysis is conducted on the basis of primary literature, statistical data and other data. With that, the article presents the basic principles of the concept of eco-innovation, chosen external conditions and internal influences on eco-innovative companies. Also, an attempt has been undertaken to identify important factors that determine the development of eco-innovation in Poland, which is presented in the form of a SWOT analysis. (original abstract)

Ekoinnowacje definiowane są jako takie innowacje, które umożliwiają redukcję zużycia surowców i energii, emitowanych zanieczyszczeń i wytwarzanych odpadów, a tym samym prowadzą do poprawy stanu środowiska przyrodniczego. Główną grupą ekoinnowacji są tzw. technologie środowiskowe, ale pojęcie to dotyczy nie tylko innowacji procesowych czy produktowych, ale także organizacyjnych, marketingowych i modeli biznesowych. Unia Europejska (EU), jak i poszczególne kraje, propagują i wspierają opracowywanie i implementację ekoinnowacji, które są uznawane za praktyczne wdrożenie założeń koncepcji rozwoju zrównoważonego do praktyki gospodarczej. W oficjalnych dokumentach EU zwraca się uwagę na rolę przedsiębiorstw w tym szczególnie mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw w opracowywaniu ekoinnowacji. Celem artykułu jest analiza czynników wpływających na rozwój ekoinnowacji w przedsiębiorstwach, przeprowadzona na podstawie badań literaturowych, danych statystycznych oraz danych z rankingu ekoinnowacyjności. W artykule przedstawiono podstawowe założenia koncepcji ekoinnowacji, wybrane uwarunkowania zewnętrzne oraz wewnętrzne wpływające na ekoinnowacyjność przedsiębiorstw. Podjęto także próbę określenia najważniejszych czynników determinujących rozwój ekoinnowacji w Polsce, które przedstawiono w formie analizy SWOT. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

EN

Enterprises; Enterprise innovation; Eco-innovation

PL

Przedsiębiorstwo; Innowacyjność przedsiębiorstw; Ekoinnowacje

• Czasopismo: Przedsiębiorstwo we współczesnej gospodarce - teoria i praktyka
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 3
• Strony: 7--22

Twórcy

autor

Hanna Kruk

• Gdynia Maritime University, Poland

Bibliografia

• Andersen M.M. (2008). Eco-innovation - towards a taxonomy and theory. Paper presented at 25th Celebration Conference 2008 Entrepreneurship and innovation - organizations, institutions, systems and regions. Denmark, Copenhagen. Retrieved from: https://www.researchgate.net (03.12.2016).
• Arundel A., Kemp R. (2009). Measuring eco-innovation. United Nations University, UNU-MERIT Working Paper Series 017. Retrieved from: www.merit.unu.edu (18.11.2016).
• Bartoszczuk P. (2015). Bariery ekoinnowacji w przedsiębiorstwach. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego, 42(2), 125-136. DOI: DOI: 10.18276/sip.2015.42/2-11.
• Bocken N.M.P., Farracho M., Bosworth R. Kemp R. (2014). The front-end of eco-innovative small and medium sized companies. Journal of Enginnering and Technology Management, 13, 43-57. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jengtecman.2013.10.004.
• Bossle M.B., de Barcellos M.D., Vieira L.M. Sauvée L. (2016). The drivers for adoption of eco-innovation. Journal of Cleaner Production, 113, 861-872. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro.2015.11.033.
• CBOS (2016). Stan środowiska i zmiany klimatu. Komunikat z badań nr 39. Warszawa: Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej. Retrieved from: www.cbos.pl (29.11.2016).
• Cichy M.J., Szafraniec M. (2015). Ekoinnowacyjność przedsiębiorstw czystszej produkcji w Polsce. Część 1: Ogólne aspekty ekoinnowacyjności. Zaszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Seria: Organizacja i Zarządzanie, 77, 19-37.
• Costantini V., Crespi F., Marin G., Paglialunga E. (2016). Eco-innovation, sustainable supply chainsand envieronmental performance in European industries. Journal of Cleaner Production, in press. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro.2016.09.038.
• Costantini V., Crespi F., Martini Ch., Pennacchio L. (2015). Demand-pull and technology-push public support for eco-innovation: The case of biofuels sector. Research Policy, 44, 577-595. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.respol.2014.12.011.
• Demirel P., Kesidou E. (2011). Stimulatng different types of eco-innovation in the UK: Government policies and firm motivations. Ecological Economics, 70, 1546-1557. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.ecolecon.2011.03.019.
• EIO (2016). Eco-innovation in Poland. EIO country profile 2014-2015. Eco-Innovation Observatory. Retrieved from: http://www.eco-innovation.eu (07.12.2016).
• Flis R. (2010). Ekoinnowacyjność produktów i usług. In: L. Woźniak, J. Strojny, E. Wojnicka (Eds.), Ekoinnowacje w praktyce funkcjonowania MŚP, 98-112. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
• GUS (2015). Nauka i Technika w 2014 r. Informacje i Opracowania Statystyczne. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, Urząd Statystyczny w Szczecinie.
• Hofstra N., Huisingh D. (2014). Eco-innovations characterized: a taxonomic classification of relatioships between humans and nature. Journal of Cleaner Production, 66, 459-468. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro.2013.11.036.
• Horbach J. (2016). Empirical determinants of eco-innovation in Europaean countries using the community innovation survey. Environmental Innovation and Societal Transitions, 19, 1-14. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.eist.2015.09.005.
• Karlikowska B. (2013). Ekoinnowacyjność. Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula, 3(37), 87-90.
• Kobyłko G. (ed.) (2007). Proekologiczne zarządzanie przedsiębiorstwem. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. O. Langego we Wrocławiu.
• Kornecki J., Michaliszyn B., Krupanek J., Ratman-Kłosińska I., Banasiak M., Pochroń A., Kondrat P., Jagusztyn-Krynicki T., Czyż P., Wolińska I., Pylak K. (2008). Potencjał małych i średnich przedsiębiorstw w dziedzinie kreowania nowych produktów innowacyjnych - rozwiązania proekologiczne. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Retrieved from: www.parp.gov.pl (02.12.2016).
• Kożuch M. (2012). Inwestycje ekologiczne a konkurencyjność przedsiębiorstw. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania 25, 331-342. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
• Kruk H. (2013). Wsparcie ekoinnowacyjności w polskich regionach jako element zrównoważonego rozwoju. In: B. Kryk (ed.) Trendy, wyzwania i dylematy zrównoważonego rozwoju. Handel Wewnętrzny, 6(1), 2013, 124-134.
• Łunarski J. (2010). Ekoinnowacyjność w reorganizacji procesów produkcyjnych. In: L. Woźniak, J. Strojny, E. Wojnicka (eds.), Ekoinnowacje w praktyce funkcjonowania MŚP, 77-97. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
• OECD (2009). Sustainable manufacturing and eco-innovation. Framework, Practices and Measurement. Synthesis Report. Retrieved from: www.oedc.org (18.11.2016).
• Porter M.E., van der Linde C. (1995). Green and competitive: ending the stalemate. Harvard Business Review, 73(5), 120-134.
• Przychodzen J., Przychodzen W. (2015). Relatioships between eco-innovation and financial performance - evidence from publicty traded companies in Poland and Hungary. Journal of Cleaner Production, 90, 253-263. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro. 2014.11.034.
• Reid A., Miedzinski M. (2008), Sectoral innovation watch in Europe. Ecoinnovation. Final report. Brussels. Retrieved from: www.casi2020.eu (28.11.2016).
• Rennings K. (2000). Refedining innovation - eco-innovation research and the contribution from ecological economics. Ecological Economics, 32, 319-332. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/S0921-8009(99)00112-3.
• Ryszko A. (2014). Motywacje i bariery działalności ekoinnowacyjnej w Polsce. Modern Management Review, XIX, 21, 127-138.
• Sáez-Martínez F.J., Díaz-García C., Gonzalez-Moreno A. (2016). Firm technological trajectory as a driver of eco-innovation in young small and medium-sized enterpises. Journal of Cleaner Production, 138, 28-37. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro. 2016.04.108.
• Szpor A., Śniegocki A. (2012). Ekoinnowacje w Polsce. Stan obecny, bariery rozwoju, możliwości wsparcia. Warszawa: Instytut Badań Strukturalnych. Retrieved from: www.ibs.org (24.10.2016).
• USBST (2016). Wskaźniki zielonej gospodarki w Polsce. Białystok: Urząd Statystyczny w Białymstoku.
• Ziółko M., Mróz J. (2015). Wpływ ekoinnowacyjności na wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw. Acta Universitatis Nicolai Copernici, XLII (1), 73-84. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/AUNC _ZARZ .2015.006.
• Żiółkowski B. (2010). Ekoinnowacyjność organizacyjna. In: L. Woźniak, J. Strojny, E. Wojnicka (eds.), Ekoinnowacje w praktyce funkcjonowania MŚP, 113-131. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
• Zuzek D.K. (2015). Determinanty rozwoju ekoinnowacji w sektorze MSP na przykładzie województwa małopolskiego. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, XVII (1), 240-244.

Identyfikatory

DOI

10.19253/reme.2017.03.001