Optymalna konfiguracja struktury dwuznakowej w żegludze przybrzeżnej jednostek transportowych

• Autorzy: Krzysztof Naus , Arkadiusz Narloch

Warianty tytułu

The Optimal Configuration of the Two-Character Structure in the Coastal Navigation Transport

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W artykule podjęto próbę ustalenia wpływu odległości między znakami nawigacyjnymi na dokładność wyznaczenia współrzędnych pozycji z pomiaru dwóch namiarów. Analizie poddano strukturę nawigacyjną składającą się z dwóch znaków nawigacyjnych względem, których jednostka manewrująca na zadanym obszarze wyznaczała swoją pozycję. W następstwie tego wyliczono liczbowe wskaźniki dokładnościowe. Dały one podstawę do wyprowadzenia wniosków na temat wpływu odległości między znakami na dokładność wyznaczania współrzędnych pozycji. (abstrakt oryginalny)

EN

An attempt to determine impact of distance between aids of navigation on accuracy of setting down a position's coordinates based on measurements of two bearings has been ventured in this paper. A navigation structure consisting of two aids has been analysed. A ship manoeuvring within a given area was setting down her position in respect to them. As a result of this, numeral accuracy indexes were calculated. They gave principles for conclusions regarding the impact of the distance between the aids of navigation on accuracy of setting down the position's coordinates. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Transport wodny; Systemy nawigacyjne

EN

Water carriage; Navigation systems

• Czasopismo: Gospodarka Materiałowa i Logistyka
• Rocznik: 2016
• Numer: nr 9 (CD)
• Strony: 662--670

Twórcy

autor

Krzysztof Naus

• Akademia Marynarki Wojennej

autor

Arkadiusz Narloch

• Akademia Marynarki Wojennej

Bibliografia

• 1. Bronsztejn I.N., Siemiendiajew K.A., (1997). Matematyka. Poradnik encyklopedyczny. PWN, Warszawa.
• 2. Czaplewski K., (2000). Kryterium całkowe jako narzędzie matematyczne wspomagające proces optymalizacji wystawienia stacji systemów nawigacyjnych. Zeszyty Naukowe AMW nr 3, str. 5-17, Gdynia.
• 3. Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J., (1993). Metody numeryczne. Wydawnictwo Naukowo - Techniczne, Warszawa.
• 4. Górski S., Jackowski K., Urbański J., (1990). Ocena dokładności prowadzenia nawigacji. Wydawnictwo WSM, Gdynia.
• 5. Kołaczyński S., (2013). Zawartość informacyjna wyników kontrolowanych pomiarów głębokości. Zeszyty Naukowe AMW nr 2 (193). str. 49 - 56, Gdynia.
• 6. Kopacz Z., Morgaś W., Urbański J. (2007). Ocena dokładności pozycji okrętu. Wydawnictwo AMW. str. 78-80, Gdynia.
• 7. Naus K., (2014). Wpływ pomiarów obarczonych błędem grubym na dokładność wyznaczania pozycji statku metodą rozszerzonego filtru Kalmana oraz geodezyjnego wyrównania odpornego. Czasopismo Logistyka nr 3, płyta CD 1, Poznań.
• 8. Naus K., Narloch A., (2014). Rozkład dokładności współrzędnych pozycji wyznaczanych metodami terestrycznymi względem dwóch i trzech znaków nawigacyjnych. Czasopismo Logistyka nr 3, płyta CD 1, Poznań. 9. Naus K., Wąż M., Accuracy in fixing ship's positions by camera survey of bearings, Geodesy and Cartography, str. 61-73, Vol. 60, No 1, Warszawa.
• 10. Wiśniewski Z., (2004). Metody opracowania wyników pomiarów w nawigacji i hydrografii. Wydawnictwo AMW. str. 279-280, Gdynia.
• 11. Naus K., Narloch A., (2014). Rozkład dokładności współrzędnych pozycji wyznaczanych metodami terestrycznymi względem dwóch i trzech znaków nawigacyjnych. Czasopismo Logistyka nr 3, płyta CD 1, Poznań.
• 12. Narloch A., (2014). Ustalanie położenia wystawienia znaku nawigacyjnego w strukturze dwuznakowej. Czasopismo Logistyka nr 6, str. 974-979, Gdańsk.