Bioindykacja zanieczyszczeń wód powierzchniowych z zastosowaniem mikrobiotestu Daphtoxkit

• Autorzy: Robert Hanczaruk

Warianty tytułu

Bioindication of Surface Water Contamination Using Daphtoxkit Microbiotest

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W biomonitoringu ekosystemów wodnych szerokie zastosowanie znajdują mikrobiotesty toksyczności ostrej. Przykładem mikrobiotestu zgodnego z wytycznymi OECD Guideline 202 i ISO 6341 jest Daphtoxkit F magna. Skorupiaki Daphnia magna występują powszechnie w biocenozach słodkowodnych, są wrażliwe na szeroki zakres zanieczyszczeń środowiskowych i odgrywają ważną rolę w łańcuchu pokarmowym. Celem badań była ocena przydatności Daphnia magna w bioindykacji zanieczyszczeń wód powierzchniowych związkami kadmu. Badania wykazały wysoką wrażliwość Daphnia magna na chlorek kadmu (48h-LC50 = 0,77 mg/l). Wartości stężeń letalnych świadczą również o bardzo wysokiej ostrej toksyczności chlorku kadmu (48h-TU = 130,30). Wyniki badań wskazują na konieczność regularnego monitoringu zanieczyszczeń ekosystemów wodnych związkami kadmu i przydatność Daphnia magna w badaniach bioindykacyjnych(abstrakt oryginalny)

EN

Acute toxicity bioassays are widely used in the biomonitoring of aquatic ecosystems. An example of bioassay, conforming to OECD Guideline 202 and ISO 6341 is Daphtoxkit F magna. Crustaceans Daphnia magna are common in freshwater biocenoses, characterized by sensitivity to a wide range of environmental contamination and play an important role in food chain. The aim of the study was to evaluate the usefulness of Daphnia magna in the bioindication of cadmium compounds in the surface water. The results show high sensitivity of Daphnia magna to cadmium chloride (48h-LC50 = 0.77 mg/l). Values of lethal concentration indicate also the very high acute toxicity of cadmium chloride (48h-TU = 130.30). The results of the study pointed to the necessity of regular monitoring of cadmium compounds in aquatic ecosystems and the usefulness of Daphnia magna in their bioindication(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Metale ciężkie; Zanieczyszczenie środowiska; Substancje toksyczne

EN

Heavy metals; Environmental pollution; Toxic substances

• Czasopismo: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 494 Wybrane zagadnienia z bioekonomii
• Strony: 43--49

Twórcy

autor

Robert Hanczaruk

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

Bibliografia

• Afshan S., Shafaqat A., Ameen U.S., Farid M., Bharwana S.A., Hannan F., Ahmad R., 2014, Effect on different heavy metal pollution on fish, Research Journal of Chemical and Environmental Sciences, vol. 2, no. 1, s. 74-79.
• Banaszkiewicz T., 2010, Biomonitoring in the assessment of chemical threats to the environment, Contemporary Problems of Management and Environmental Protection, vol. 5, s. 31-41.
• Campbell P.G.C., 2006, Cadmium - A priority pollutant, Environmental Chemistry, vol. 3, no. 6, s. 387-388.
• Czeczot H., Majewska M., 2010, Kadm - zagrożenie i skutki zdrowotne, Farmacja Polska, t. 66, nr 4, s. 243-250.
• Fıkırdeşıcı, S., Altindağ A., Özdemır E., 2012, Investigation of acute toxicity of cadmium-arsenic mixtures to Daphnia magna with toxic units approach, Turkish Journal of Zoology, vol. 36, no. 4, s. 543-550.
• Guilhermino L., Diamantino T., Silva M.C., Soares A.M.V.M., 2000, Acute toxicity test with Daphnia magna: An alternative to mammals in the prescreening of chemical toxicity?, Ecotoxicology and Environmental Safety, vol. 46, s. 357-362.
• Hua Z., Yinghui J., Tao Y., Min W., Guangxun S., Mingjun D., 2016, Heavy metals concentrations and risk assessment of sediments and surface water of the Gan River, China, Polish Journal of Environmental Studies, vol. 25, no. 4, s. 1529-1540.
• Kaniuczak J., Augustyn J., 2011, Zawartość jonów metali w wodach powierzchniowych przeznaczonych do zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia, Inżynieria Ekologiczna, nr 27, s. 33-45.
• Kuczyńska A., Wolska L., Namieśnik J., 2003, Zastosowanie biotestów w badaniach środowiskowych, [w:] Namieśnik J., Chrzanowski W., Szpinek P. (red.), Nowe horyzonty i wyzwania w analityce i monitoringu środowiskowym, Centrum Doskonałości Analityki i Monitoringu Środowiskowego, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska, Gdańsk, s. 668-669.
• Litchfield J.T., Wilcoxon F., 1949, A simplifield method of evaluating dose-effect experiments, Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics, vol. 96, no. 2, s. 99-113.
• Łuszczek-Trojnar E., Drąg-Kozak E., Popek W., 2011, Bioakumulacja metali ciężkich w wybranych tkankach karpia (Cyprinus carpio L.) pochodzącego ze stawów hodowlanych zasilanych wodą rzeki Rudawy, Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych, nr 47, s. 112-120.
• Mohod C.V., Dhote J. 2013, Review of heavy metals in drinking water and their effect on human health, International Journal of Innovative Research in Science, Engineering and Technology, vol. 2, no. 7, s. 2992-2996.
• Persoone G., Baudo R., Cotman M., Blaise C., Thompson K.CI., Moreira-Santos M., Vollat B., Törökne A., Han T., 2009, Review on the acute Daphnia magna toxicity test - Evaluation of the sensitivity and the precision of assays performed with organisms from laboratory cultures or hatched from dormant eggs, Knowledge and Management of Aquatic Ecosystems, no. 393, s. 1-29.
• Persoone G., Marsalek B., Blinova I., Törökne A., Zarina D., Manusadzianas L., Nałęcz-Jawecki G., Tofan L., Stepanova N., Tothova L., Kolar B., 2003, A Practical and user-friendly toxicity classification system with microbiotests for natural waters and wastewaters, Environmental Toxicology, vol. 18, no. 6, s. 395-402.
• Piontek M., Fedyczak Z., Łuszczyńska K., Lechów H., 2014, Toksyczność miedzi, cynku oraz kadmu, rtęci i ołowiu dla człowieka, kręgowców i organizmów wodnych, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego, Seria: Inżynieria Środowiska, nr 155(35), s. 70-83.
• Piontek M., Walczak B., Czyżewska W., Lechów H., 2012, Miedź, kadm i cynk w pyle drogowym miast oraz określenie toksyczności związków tych metali metodą biologiczną, Kosmos, t. 61, nr 3, s. 409-415.
• Romanowska-Duda Z., 2015, Metale ciężkie jako specyficzne zanieczyszczenia środowiska wodnego, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Łódzki, Łódź.
• Seda J., Petrusek A., 2011, Daphnia as a model organism in limnology and aquatic biology: Introductory remarks, Journal of Limnology, vol. 70, no. 2, s. 337-344.
• Sharma H., Rawal N., Mathew B.B., 2015, The characteristic, toxicity and effects of cadmium, International Journal and Nanoscience, vol. 3, s. 1-9.
• Siciliano A., Gesuele R., Guida M., 2015, How Daphnia (Cladocera) assays may be used as bioindicators of health effects?, Journal of Biodiversity & Endangered Species, vol. S1, no. 005, s. 1-6.
• Szczerbińska N., Gałczyńska M., 2015, Biological methods used to assess surface water quality, Archives of Polish Fishers, vol. 23, s. 185-196.
• Teodorovic I., Planojevic I., Knezevic P., Radak S., Nemet I., 2009, Sensitivity of bacterial vs. acute Daphnia magna toxicity tests to metals, Central Journal of Biology, vol. 4, no. 4, s. 482-492.
• Tigret 2011, DAPHTOXKIT F MAGNA. Procedura testu, http://www.tigret.eu/images/stories/produkty/ ToksSrodowiskowa/daphtoxkit f magna slide show pl.pdf (26.08.2017).
• Traczewska T.M., 2011, Biologiczne metody oceny skażenia środowiska, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
• Trusz-Zdybek A., Szymczycha-Madej A., Traczewska T.M., Piekarska K., 2012, Zastosowanie systemu Microtox w bioindykacji próbek środowiskowych, Kosmos, t. 61, nr 3, s. 417-423.
• Vu Le. Q-A., Sekhon S.S., Lee L., Min J., 2016, Daphnia in water quality biomonitoring - "omic" approaches, Toxicology and Environmental Health Sciences, vol. 8, no. 1, s. 1-6.
• Walker C.H., Hopkin S.P., Sibly R.M., Peakall D.B., 2002, Podstawy ekotoksykologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Ward T.J., Robinson W.E., 2005, Evolution of cadmium resistance in Daphnia magna, Environmental Toxicology and Chemistry, vol. 24, no. 9, s. 2341-2349.

Identyfikatory

DOI

10.15611/pn.2017.494.04