PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2017 | z. nr 9 | 7--13
Tytuł artykułu

Paradygmat sektora kreatywnego w ujęciu teoretycznym

Autorzy
Treść / Zawartość
Warianty tytułu
The Paradigm of the Creative Sector in Theoretical Terms
Języki publikacji
PL
Abstrakty
Od przełomu XX i XXI wieku nastąpił widoczny wzrost zainteresowania zjawiskiem kreatywności, co jest między innymi spowodowane wyłaniającym się paradygmatem gospodarki kreatywnej. Wypiera on obecnie w coraz większym stopniu paradygmat gospodarki opartej na wiedzy (GOW). W ekonomicznej literaturze przedmiotu funkcjonuje już termin gospodarka oparta na twórczości (GOT), a zasadnicze różnice występujące między GOW a GOT są przedmiotem analiz zarówno na gruncie polskim, jak i międzynarodowym. Współcześnie główną kompetencją są zdolności twórcze poszczególnych osób. Już angielski badacz John Howkins w swojej pracy The Creative Economy pisał, że ludzie, którzy są dziś właścicielami pomysłów, mają o wiele większy potencjał od tych, których własnością są dobra materialne. Posiadanie samej wiedzy i umiejętności jej matematycznej analizy jest już kwestią drugorzędną. W tych realiach wskazuje się na powstanie nowej subdyscypliny ekonomii, jaką jest ekonomia kreatywności. Zdaniem Lipki można ją odnieść szerzej do tzw. nowej ekonomii, w której tworzenie wartości jest zdeterminowane przez aktywa niematerialne, w tym głównie wiedzę i kreatywność. Dubina, Carayannis i Campbell słusznie twierdzą, że powstanie ekonomii kreatywności stanowi logiczne rozwinięcie koncepcji gospodarki kreatywnej, która opiera się na sektorach kreatywnych i na tzw. klasie kreatywnej w ujęciu Floridy. Z drugiej strony podkreśla się, że dyscyplina ta częściowo wyewoluowała z ekonomii kultury, na co wskazują chociażby Throsby [2010], Towse, Ilczuk oraz Noga. Z powyższego wynika, że stosowanie sformułowania "paradygmat sektora kreatywnego" jest uzasadnione, ponieważ sektory kreatywne stanowią obszar zainteresowania ekonomii kreatywności i są przedmiotem licznych badań i analiz. Praca ma charakter przeglądowy. Jej celem jest skrótowe przedstawienie wybranych aspektów teoretycznych paradygmatu sektora kreatywnego. (fragment tekstu)
EN
The aim of the paper is to consider the crucial aspects of the creative sector as a part of the modern economy in the context of brand new subdiscipline - economics of creativity. In relation to the above theoretical aspects, the author of the article focuses mainly on definition, selected features of creative sector and its determinants of development as well. (original abstract)
Rocznik
Numer
Strony
7--13
Opis fizyczny
Twórcy
  • Uniwersytet Rzeszowski
Bibliografia
  • Bąkowska S., Tomczyk M., 2014, Segment i sektor kreatywny w metropolii szczecińskiej, Wydawnictwo Kudrak, Szczecin.
  • Burger-Helmchen T., 2013, The Economics of Creativity. Ideas, Firms and Markets. Series: Routledge Studies in Global Competition, Routledge.
  • Cunningham S.D., 2016, From Cultural to Creative Industries: Theory, Industry and Policy Implications [w:] The Economics of Creative Industries, red. J. Potts, Edward Elgar Publishing, Cheltenham, UK.
  • Dereń A.M., Skonieczny J., 2016, Zarządzanie twórczością organizacyjną. Podejście procesowe, Difin, Warszawa.
  • Droba G., 2015, Klasa kreatywna i przemysł kreatywny w województwie podkarpackim, "Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy" nr 43, DOI: 10.15584/nsawg.2015.3.23.
  • Dubina I.N., Carayannis E.G., Campbell D.F.J., 2012, Creativity Economy and a Crisis of the Economy? Coevolution of Knowledge, Innovation, and Creativity, and of the Knowledge Economy and Knowledge Society, "Journal of the Knowledge Economy" No. 3 (1), DOI: 10.1007/s13132-011-0042-y.
  • Florida R., 2002, The Rise of the Creative Class and how it's Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life, Basic Books, New York.
  • Garnham N., 2005, From Cultural to Creative Industries: An Analysis of the Implications of the "Creative Industries" Approach to Arts and Media Policy Making in the United Kingdom, "International Journal of Cultural Policy" No. 11 (1), DOI: 10.1080/10286630500067606.
  • Gwóźdź A., 2010, Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
  • Herrmann-Pillath C., 2010, The Economics of Identity and Creativity: A Cultural Science Approach. Series: Creative Economy and Innovation Culture, University of Queensland Press.
  • Howkins J., 2001, The Creative Economy, Penguin Books, New York.
  • Ilczuk D., 2017, Ekonomika kultury, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  • Investing in Creative Industries - a Guide for Local Authorities, UK Government, Department of Culture, Media and Sport, London 2009.
  • Klasik A., 2014, Sektor kreatywny jako katalizator przemian strukturalnych w regionie, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, Katowice.
  • Kotylak S., 2013, Znaczenie sektora kreatywnego w polityce regionu, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego" nr 793: Ekonomiczne Problemy Usług nr 107.
  • Kowalik J., 2013, Potencjał branż kreatywnych województwa świętokrzyskiego i łódzkiego, Wyższa Szkoła Administracji Publicznej w Kielcach, Kielce.
  • Kuźniar-Żyłka K., 2015, Formy kapitału dla sektora kreatywnego gospodarki, "Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy" nr 3, DOI: 10.15584/nsawg.2015.3.22.
  • Lipka A., 2012, Ekonomia kreatywności - z pogranicza kreatologii i ekonomii [w:] Ekonomia kreatywności. Jakość kapitału ludzkiego jako stymulator wzrostu społeczno-gospodarczego, red. A. Lipka, S. Waszczak, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice.
  • Lipka A., Waszczak S., 2012, Ekonomia kreatywności. Jakość kapitału ludzkiego jako stymulator wzrostu społeczno-gospodarczego, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice.
  • Mackiewicz M., Michorowska B., Śliwka A., 2009, Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych, ECORYS, Warszawa.
  • Majer A., 2014, Odrodzenie miast, Wydawnictwo Scholar, Łódź-Warszawa.
  • Analiza potrzeb innowacyjnych przedsiębiorstw ze szczególnym uwzględnieniem sektora MSP w województwie podkarpackim, 2011, MARR S.A., Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego, Mielec.
  • Niedzielski P., 2013, Kreatywność i procesy innowacyjne na rynku usług transportowych, PTE, Szczecin.
  • Noga M., 2014, Kultura a ekonomia, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa.
  • Pierre-Michel M., 2014, The Economics of Creativity. Art and Achievement under Uncertainty, Harvard University Press.
  • Ratalewska M., 2015, Uwarunkowania rozwoju sektorów kreatywnych, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 401, Ekonomia, red. J. Sokołowski, G. Węgrzyn, M. Rękas, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
  • Smoleń M., 2003, Przemysły kultury. Wpływ na rozwój miast, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
  • Sokół A., 2015, Zarządzanie twórczością w organizacji. Koncepcja, metody i narzędzia, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa.
  • Szara K., Wojtowicz P., 2015, Możliwości rozwoju sektora kreatywnego na poziomie lokalnym, "Zarządzanie. Teoria i Praktyka" nr 14.
  • Szara K., Wojtowicz P., 2016, Sektor kreatywny w Polsce - stan i znaczenie, "Przedsiębiorstwo i Region" nr 8, DOI: 10.15584/pir.2016.8.2.
  • Throsby D., 2010, Ekonomia i kultura, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
  • Towse R., 2012, Ekonomia kultury. Kompendium, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
  • Veselá D., Klimová K., 2014, Knowledge-based Economy vs. Creative Economy, "Procedia - Social and Behavioral Sciences" No. 141, DOI: 10.1016/j.sbspro.2014.05.072.
  • Zorska A., Molęda-Zdziech M., Jung B., 2014, Kreatywność i innowacyjność w erze cyfrowej: twórcza destrukcja, Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej, Warszawa.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171513156

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.