Czasopismo
2005
|
nr 1088, t. 1 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek. T. 1
|
22--33
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Models of Decision-Making Games Minimising Credit Risk
Języki publikacji
Abstrakty
Podejmując decyzję o przyznaniu lub odrzuceniu wniosku kredytowego, bank powinien uwzględnić zarówno stratę finansową, spowodowaną niedotrzymaniem warunków kontraktu, jak i stratę możliwych do uzyskania odsetek i prowizji oraz przejście klienta do konkurencji. W przypadku podejścia tradycyjnego decyzja o przyznaniu lub odrzuceniu wniosku kredytowego jest zależna tylko i wyłącznie od zdolności kredytowej przedsiębiorstwa. Na jej podstawie bank może jednoznacznie podjąć decyzję o przyznaniu kredytu lub odrzuceniu wniosku kredytowego na podstawie oczekiwanej straty. Jednak to podejście sprawdza się tylko i wyłącznie w dużej, jednorodnej grupie klientów lub wówczas, gdy bank odgrywa dominującą rolę.
Zastosowane podejście teoriogrowe ma charakter wstępny. Oznacza to, iż rozważana jest sytuacja, w której zakłada się a priori, że kredytobiorca przedstawia bankowi wniosek o otwarcie kredytu po raz pierwszy. Podejście takie pozwala jedynie na identyfikację strategii podejmowanych zarówno przez bank, jak i kredytobiorcę oraz konsekwencji wynikających z ich stosowania. Analiza jednorazowego aktu decyzji kredytowej, oparta na teorii gier, może wskazać na pewne podstawowe kierunki prowadzenia negocjacji, które umożliwiają osiągnięcie kompromisu między graczami.
Z punktu widzenia teorii gier, rozwiązanie gry bank-przedsiębiorstwo wymaga uwzględnienia strategii behawioralnych. Oznacza to, iż grę należy rozpatrywać dla przedsiębiorstw, które wielokrotnie podejmowały decyzję o otwarciu kredytu. W grach, w których uczestnik wielokrotnie bierze udział, są przyjmowane dodatkowe kryteria związane z procesem uczenia się i postępowania w określonych warunkach. W tym przypadku pozycja strategiczna zarówno przedsiębiorstwa, jak i banku może się wyrównać, co niewątpliwie zmieni przebieg negocjacji. (fragment tekstu)
Zastosowane podejście teoriogrowe ma charakter wstępny. Oznacza to, iż rozważana jest sytuacja, w której zakłada się a priori, że kredytobiorca przedstawia bankowi wniosek o otwarcie kredytu po raz pierwszy. Podejście takie pozwala jedynie na identyfikację strategii podejmowanych zarówno przez bank, jak i kredytobiorcę oraz konsekwencji wynikających z ich stosowania. Analiza jednorazowego aktu decyzji kredytowej, oparta na teorii gier, może wskazać na pewne podstawowe kierunki prowadzenia negocjacji, które umożliwiają osiągnięcie kompromisu między graczami.
Z punktu widzenia teorii gier, rozwiązanie gry bank-przedsiębiorstwo wymaga uwzględnienia strategii behawioralnych. Oznacza to, iż grę należy rozpatrywać dla przedsiębiorstw, które wielokrotnie podejmowały decyzję o otwarciu kredytu. W grach, w których uczestnik wielokrotnie bierze udział, są przyjmowane dodatkowe kryteria związane z procesem uczenia się i postępowania w określonych warunkach. W tym przypadku pozycja strategiczna zarówno przedsiębiorstwa, jak i banku może się wyrównać, co niewątpliwie zmieni przebieg negocjacji. (fragment tekstu)
This paper presents chosen aspects of credit decisions made by the bank in its relationship with the company. The classical decision-making model which is introduced in this article is directly combined with estimation of credit risk and shows so-called traditional 'bank - company' approach. This model is based on the results of the credit risk measurement achieved from the Moody's KMV model Additionally, in the paper the discussion about adopting a 'bank - company' game on the basis of game theory takes place. To solve this problem the scheme of the Nash arbitrage theory was implemented as it is widely used in nonzero-sum games. (original abstract)
Rocznik
Strony
22--33
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach
autor
- Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach
Bibliografia
- Cauette J., Altman E., Narayanan P., Managing Credit Risk - The Next Great Financial Challenge, John Wiley & Sons, New York 1998.
- Gątarek D., Maksymiuk R., Krysiak M., Witkowski Ł., Nowoczesne metody zarządzania ryzykiem finansowym, WIG Press, Warszawa 2001.
- Gibbons R., Game Theory for Applied Economics, Princeton University Press, New Jersey 1992.
- Hull J.C., Options, Futures and other Derivatives, wyd. 5, Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey 2003.
- Mesjasz C., Determinanty i modele procesów negocjacji kredytowych pomiędzy bankiem a przedsiębiorstwem, AE, Kraków 2000.
- Saunders A., Metody pomiaru ryzyka kredytowego, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2001.
- Straffin Ph.D., Teoria gier, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2001.
- Vega-Redondo F., Economics and the Theory of Games, Cambridge University Press, Cambridge 2003.
- Wójciak M., Nowe metody zarządzania ryzykiem kredytowym, [w:] D. Appenzeller (red.), Upadłość przedsiębiorstw w Polsce w latach 1990-2003. Teoria i praktyka. "Zeszyty Naukowe AE w Poznaniu", nr 49, Poznań 2004.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171546061
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.