Rozwój kompetencji przedsiębiorczych dzięki nauczaniu z wykorzystaniem wirtualnych gier strategicznych

• Autorzy: Aleksandra Gaweł

Warianty tytułu

Development of Entrepreneurial Competencies through Learning with the Use of Virtual Strategic Games

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem artykułu jest ocena możliwości rozwoju kompetencji przedsiębiorczych dzięki wykorzystaniu innowacyjnej metody nauczania w postaci wirtualnej gry strategicznej. W tej metodzie markuje się samodzielne prowadzenie przedsiębiorstwa w środowisku wirtualnym. Osoby uczące się są stawiane w roli przedsiębiorców, zakładają i zarządzają wirtualnymi przedsiębiorstwami, jednocześnie konkurując z pozostałymi graczami. Badanie przeprowadzono wśród studentów z Polski, Finlandii, Hiszpanii i Estonii, którzy uczestniczyli w rozgrywkach wirtualnej gry strategicznej. Po jej zakończeniu, studenci w badaniu ankietowym określili kompetencje, które mogą się rozwinąć w czasie jej trwania. Zdaniem badanych, w największym stopniu dzięki wirtualnym grom strategicznym można rozwinąć zdolności do podejmowania decyzji, umiejętności pracy grupowej i rozwiązywania problemów. Jednak możliwości rozwoju kompetencji zależą od wcześniejszych doświadczeń z wirtualnymi grami edukacyjnymi oraz od bycia z pokolenia cyfrowo urodzonych.(abstrakt oryginalny)

EN

The aim of the paper is to evaluate the possibilities of entrepreneurial competencies development thanks to the use of innovative teaching tools such as virtual strategic games. This tool puts learners in the position of entrepreneurs who then establish virtual companies and run them during several decision rounds, competing with other companies. This form of education stimulates the management of a company in the virtual environment. The research was conducted among students from Poland, Finland, Spain and Estonia, who attended the virtual strategic game. After the end of the game, they were asked to assess the possible competencies to be developed thanks to participation in the game. According to respondents, the strategic virtual games allow players to develop most their decision-making skills, team work and problem-solving skills. It can be seen that the possibilities of competencies development depend on the previous experience of students with virtual educational games and on the degree to which they feel they are digital natives.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Kompetencje; Przedsiębiorczość; Gry komputerowe; Grywalizacja; Edukacja przedsiębiorcza; Gry strategiczne

EN

Competences; Entrepreneurship; Computer games; Gamification; Entrepreneurial education; Strategic games

• Czasopismo: Edukacja Ekonomistów i Menedżerów : problemy, innowacje, projekty
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 2 (48)
• Strony: 63--77

Twórcy

autor

Aleksandra Gaweł

• Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

Bibliografia

• Aburahma, M.H., Mohamed, H.M. (2015). Educational Games as a Teaching Tool in Pharmacy Curriculum. American Journal of Pharmaceutical Education, 79(4), 1-9.
• Balan, P., Metcalfe, M. (2012). Identifying teaching methods that engage entrepreneurship students. Education and Training, 54(5), 368-384.
• Boyles, T. (2012). 21st Century Knowledge, Skills, and Abilities and Entrepreneurial Competencies: A Model for Undergraduate Entrepreneurship Education. Journal of Entrepreneurship Education, 15, 41-55.
• Chaves, H.V., Maia Filho, O.N., Melo, A.S.E. (2016). Education in Times Net Generation: How Digital Immigrants Can Teach Digital Natives? HOLOS, 32(2), 347-356.
• Gaweł, A., Wach-Kąkolewicz, A. (2016). Konstruktywizm edukacyjny w nauczaniu przedsiębiorczości metodą gier elektronicznych. Horyzonty Wychowania, 15(34), 87-102.
• Greene, J.R. (1960). Business Gaming for Marketing Decisions. Journal of Marketing, 27(1), 21-25.
• Heinonen, J., Poikkijoki, S.-A. (2006). An entrepreneurial-directed approach to entrepreneurship education: Mission impossible? Journal of Management Development, 25(1), 80-94.
• Jackson, J.R. (1959). Learning from Experience in Business Decision Games. California Management Review, 1(2), 92-107.
• Joiner, R., Gavin, J., Brosnan, M., Cromby, J., Gregory, H., Guiller, J., Maras, P., Moon, A. (2013). Comparing First and Second Generation Digital Natives' Internet Use, Internet Anxiety, and Internet Identification. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 16(7), 549-552.
• Kąkolewicz, M. (2011). Uczenie się jako konstruowanie wiedzy. Świadomość, qualia i technologie informacyjne. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Kirk, C.P., Chiagouris, L., Lala, V., Thomas, J.E. (2015). How Do Digital Natives and Digital Immigrants Respond Differently to Interactivity Online? A Model for Predicting Consumer Attitudes and Intentions to Use Digital Information Products. Journal of Advertising Research, 55(1), 81-94.
• Lans, T., Hulsink, W., Baert, H., Mulder, M. (2008). Entrepreneurship Education and Training in a Small Business Context: Insights from the Competence-Based Approach. Journal of Enterprising Culture, 16(4), 363-383.
• Neumann, C. (2016). Teaching Digital Natives: Promoting Information Literacy and Addressing Instructional Challenges. Reading Improvement, 53(3), 101-106.
• Piróg, D. (2015). Kompetencje z zakresu przedsiębiorczości: rozważania teoretyczne i ich ilustracje w obszarze szkolnictwa wyższego. Przedsiębiorczość - Edukacja, 11, 364-376.
• Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon (MCB University Press), 9(5), 1-6.
• Rasmussen, E., Mosey, S., Wright, M. (2015). The transformation of network ties to develop entrepreneurial competencies for university spin-offs. Entrepreneurship & Regional Development, 27(7-8), 430-457.
• Sørebø, O., Hæhre, R. (2012). Investigating Students' Perceived Discipline Relevance Subsequent to Playing Educational Computer Games: A Personal Interest and Self-Determination Theory Approach. Scandinavian Journal of Educational Research, 56(4), 345-362.
• Tan, S.S., Ng, C.K.F. (2006). A problem-based learning approach to entrepreneurship education. Education and Training, 48(6), 416-428.
• Wach, K. (2016). Edukacja przedsiębiorcza: analiza bibliometryczna polskiego piśmiennictwa. Horyzonty Wychowania, 15(34), 11-26.

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0012.2077