Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Na szczeblu gminy demokracja bezpośrednia może mieć najszersze zastosowanie. Możliwość bezpośredniego sprawowania władzy przez samych zainteresowanych powinna być tym większa, im szczebel, na którym podejmowana jest decyzja, jest "bliższy obywatelowi i im mniejsza jest społeczność"1. Bezpośrednie decydowanie mieszkańców gminy o sprawach ich najbliższego otoczenia jest jedną z podstawowych zasad ustrojowych. Prawo to wiąże się również z zasadą podmiotowości, którą została objęta społeczność gminy. Zasada ta polega na tym, iż mieszkańcom gminy przysługuje prawo do zarządzania sprawami publicznymi w sposób pośredni (przez rady i organy wykonawcze wyłonione w wyborach) lub bezpośredni (referendum, konsultacje lub zgromadzenie ogólne mieszkańców). Konsultacje w praktyce ustrojowej nie były często używanym instrumentem. Wynikało to zarówno z braku ich wiążącego charakteru, jak i z niewiedzy mieszkańców gmin o możliwości wykorzystania tej formy demokracji bezpośredniej. W niniejszym artykule przybliżono pojęcie konsultacji, jego formy oraz przyjęte w Polsce rozwiązania prawne dotyczące tej formy demokracji bezpośredniej. Ponadto zaprezentowano praktykę działania tej instytucji na przykładzie konsultacji w Tychach. (fragment tekstu)
Twórcy
autor
Bibliografia
- Banaszak B., Preisner A., Prawo konstytucyjne. Wprowadzenie, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1996.
- Boć J., Prawo administracyjne, Wydawnictwo Kolonia Limited, Wrocław 2000.
- Dolnicki B., Samorząd terytorialny, Zakamczyce, Kraków 2003.
- Feja-Paszkiewicz A., Konsultacje społeczne a zasada ochrony granic społeczności lokalnych, "Przegląd Prawa i Administracji", t. 63, red. B. Banaszak, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004.
- http://www.wspolnota.org.pl.
- http://miasta.gazeta.pl/katowice.
- http://ww2.tvp.pl.
- http://www.tychy.pl.
- Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz.U. z 1952 r., nr 33, poz. 232.
- Marczewska-Rytko M., Demokracja bezpośrednia w warunkach przemian ustrojowych w Polsce, w: Polska w dobie przemian, red. A. Kasińska-Metryka, Kielce 2004.
- Ninard G., Konsultacje ze związkami zawodowymi procesie legislacyjnym organów samorządu terytorialnego, "Samorząd Terytorialny" 1999, nr 1-2.
- Olejniczak-Szałowska E., Konsultacje we wspólnocie samorządowej, "Samorząd Terytorialny" 1997, nr 1-2.
- Rybczyńska J.A., Partycypacja obywatelska na poziomie lokalnym w III Rzeczypospolitej Polskiej - próba oceny, w: Samorząd terytorialny III Rzeczypospolitej. Dziesięć lat doświadczeń, red. S. Michałowski, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2002.
- Smoktunowicz E., Konsultacje społeczne. Przyczynek do krytyki wykładni i stosowania prawa administracyjnego, w: Instytucje współczesnego prawa administracyjnego. Księga jubileuszowa Prof. dra hab. Józefa Filipka, red. I. Skrzydło-Niżnik, T. Woś, S. Wójcik, J. Zimmermann, Wydawnictwo UJ, Kraków 2001.
- Sobol E., Podręczny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.
- Tyski miesięcznik samorządowy "Twoje Miasto" 2006, nr 3/35.
- Wasilewski A., Zjawisko konsultacji we współczesnej administracji polskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1982.
- Wiktorowska A., Prawne determinanty samodzielności gminy. Zagadnienia administracyjno- prawne, Wydawnictwo LIBER, Warszawa 2002.
- Ustawa o konsultacjach społecznych i referendum z 6 maja 1987 r., Dz.U. z 1987 r., nr 14, poz. 83.
- Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. nr 55, poz. 234 z późń. zm.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171549441