Porównywanie wariantów podziału głosów w grach głosowania z przedstawicielstwem

• Autorzy: Arkadiusz Korzeniowski

Warianty tytułu

Comparing Voice Distribution among Council in Two-Tier Composite SVG

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Pierwsze i drugie prawo pierwiastkowe Penrose'a wskazują na wybór procedury decyzyjnej w grach głosowania z przedstawicielstwem optymalnej pod względem określonego kryterium: równomierny rozkład siły głosu wśród obywateli unii w przypadku pierwszego prawa oraz minimalizowanie odchylenia gry głosowania z przedstawicielstwem od woli większości przy drugim prawie.
Często jednak spotyka się sytuacje, gdy należy wybrać między kilkoma wariantami reguł decyzyjnych w danej grze głosowania z przedstawicielstwem, z których żadna nie jest optymalna. Wtedy za kryterium wyboru w niniejszej pracy przyjęto minimalizowanie odchylenia decyzji rady od woli większości unii. Jako jego miarę proponuję dwa wskaźniki: Δ[Ω] - wartość oczekiwaną zmiennej losowej deficyt większości (definicja 7 i lemat 1) oraz wprowadzony przeze mnie wskaźnik niezgodności s[Ω] (definicja 10). Służą one alternatywnie do oceny przydziału głosów, a czasami się uzupełniają. Przewagą wskaźnika s[Ω] może być jego intuicyjny charakter i uniwersalność, wadą natomiast - złożoność obliczeniowa w przypadku gier z bardzo dużą liczbą uczestników. Ciekawym rozwinięciem wskaźnika Δ[Ω] (jeśli ma przedstawiać całkowite średnie odchylenie) mogłoby być poszerzenie go, o uwzględnianie odchyleń danej reguły decyzyjnej zgodnych z wolą większości, tak aby średni deficyt większości nie preferował małych państw przy wyborze procedur decyzyjnych.
Warto nadmienić, że minimalne Δ[Ω] nie musi pociągać za sobą najmniejszego s[Ω]. Wskaźnik Δ[Ω] wydaje się bardziej uwzględniać równość obywateli unii, a s[Ω] w większym stopniu odzwierciedla wolę większości. W związku z tym zalecam porównywanie wariantów procedur decyzyjnych jednocześnie za pomocą s[Ω] i Δ[Ω] (przykład drugi). (fragment tekstu)

EN

First we present Felsenthal and Machover's model of a two-tier composite SVG and a theorem of optimal (reflecting the ..direct democracy" within all constituencies) voice distribution in the council of representatives. Further, from the definition of the mean majority deficit Δ[W] of Felsenthal-Machover, the author proposes a method to compare decision rules V in a W = [W₁,...,W_m]. Additionally the author introduces index of disharmony s [W] to measure the probability that in a division of the council a bill will pass/fail against the majority. With the help of s[V] he confronts different two-tier composite SVG W=V[W₁,...,W_m] and the distribution V of voices in given W=V[W₁,...,W_m]. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Głosowanie; Gry symulacyjne; Symulacyjne gry decyzyjne

EN

Voting; Simulation games; Simulation decision-making games

• Czasopismo: Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Ekonometria
• Rocznik: 2006
• Tom: 16
• Numer: nr 1100 Zastosowania metod ilościowych
• Strony: 166--175

Twórcy

autor

Arkadiusz Korzeniowski

• Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Bibliografia

• Felsenthal D.S., Machover M., Minimizing the mean majority deficit: the second square-root rule. "Mathematical Social Sciences" 1999. 37. 25-37.
• Korzeniowski A., Metody i zastosowania badań operacyjnych, [w:] T. Trzaskalik (red.). Wpływ głosu Polski na decyzje Rady Unii Europejskiej, AE. Katowice 2004, s. 211-222.
• Lissowski G., Elementy teorii wyboru społecznego, Scholar, Warszawa 2001.
• Malawski M., Wieczorek A., Sosnowska H., Konkurencja i kooperacja. Teoria gier w ekonomii i naukach społecznych, PWN. Warszawa 1997.
• Mercik J.W., Siła i oczekiwania. Decyzje grupowe, PWN, Warszawa 1999.
• Słomczyński W., Życzkowski K., Voting in the European Union: The square-root system of Penrose and a critical point, preprint, 2004.
• Straffin P.D., Teoria gier. Scholar, Warszawa 2001.