Sposoby komunikacji w podmiocie działalności leczniczej

• Autorzy: Sabina Ostrowska
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Umiejętność komunikowania się jest ważnym elementem przywództwa. Kreowanie prawidłowej komunikacji ze swoimi odbiorcami (zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi) stanowi jedną z najlepszych inwestycji, szczególnie w warunkach kryzysu czy zagrożenia. Komunikacja obejmuje wiele aspektów, ciągle się zmienia, tak jak ulegają zmianom zachowania użytkowników. Zarządzanie komunikacją obejmuje cały szereg działań. Pierwotnie zaczyna się od identyfikacji grupy docelowej i jej charakterystyki. Następnie należy podjąć decyzję, jaki ma być cel komunikacji, a także wypracować przesłanie i wykreować jego właściwą formę komunikacyjną, dostosowaną do sytuacji oraz jej charakteru. Równocześnie należy wybrać kanały komunikacji; jest to proces dość złożony, dlatego do zarządzania nim niezbędna jest informacja zwrotna. Nie ulega wątpliwości, że komunikacja staje się coraz trudniejsza, gdyż jej bardzo istotny czynnik to ludzie. Każdy podmiot musi tak kształtować komunikację ze swoim odbiorcą, aby uwzględniała ona nowe tendencje, perspektywiczne zmiany w turbulentnym i złożonym otoczeniu, wskazując cele, środki i sposoby jej realizacji. Z tego też względu należy stosować różnorakie sposoby komunikacji. Zrozumienie istoty oraz znaczenia komunikacji, poznanie narzędzi i form, jakie w ten sposób należy przekazywać, pozwala na większe zaangażowanie pracowników w działalność organizacji, efektywne zwiększenie działalności, mające przełożenie w podmiocie działalności leczniczej na zmniejszenie ryzyka w związku z ewentualnymi roszczeniami ze strony pacjentów, wynikającymi m.in. z form i sposobów komunikacji z personelem medycznym. Obecnie w opiece zdrowotnej dąży się do uzyskania konkretnego modelu interakcji. Najbardziej aktualny jest model partnerski, którego celem jest współuczestnictwo pacjenta w procesie leczenia [Makara-Studzińska, 2012]. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Służba zdrowia; Komunikowanie interpersonalne; Efektywne komunikowanie; Partnerskie podejście; Personel medyczny

EN

Health service; Interpersonal communication; Effective communication; Partnership approach; Medical staff

• Czasopismo: Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
• Rocznik: 2018
• Tom: Public relations w przestrzeni publicznej
• Strony: 77--85

Twórcy

autor

Sabina Ostrowska

• Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku

Bibliografia

• Bracht N.F., ed. (1990), Health Promotion at the Community Level: New Advances, Sagę Publications, Newbury Park.
• Dobek-Ostrowska B. (2007), Podstawy komunikowania społecznego, Astrum, Wrocław.
• Griffin R.W. (2003), Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Katzenbach J.R., Smith D.K. (2001), Siła zespołów. Wpływ pracy zespołowej na efektywność organizacji, Dom Wydawniczy ABC, Kraków.
• Kaźmierczak A. (2011), Wpływ komunikacji z personelem medycznym na doświadczanie choroby przez pacjentów, "Homo Communicativus", Vol. 1(6), s. 133-140.
• Makara-Studzińska M. (2012), Komunikacja z pacjentem, Wydawnictwo Czelej, Lublin.
• Morreale S.P., SpitzbergB.H., Barge J.K. (2007), Komunikacja między ludźmi. Motywacja wiedza i umiejętności, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Namysłowska I. (2000), Terapia rodzin, IPIN Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa.
• Nęcki Z. (2000), Komunikacja międzyludzka, Antykwa, Kraków.
• Potocki A., Winkler R, Żbikowska A. (2011), Komunikowanie w organizacjach gospodarczych, Difin, Warszawa.
• Sobkowiak B. (2005), Interpersonalne i grupowe komunikowanie się w organizacji, Wydawnictwo Forum Naukowe, Poznań Wrocław.
• Weinstein K. (1994), Komunikowanie się [w:] D.M. Stewart (red.), Praktyka kierowania, PWE, Warszawa.
• Zembala A. (2015), Modele komunikacyjne w relacji lekarz - pacjent, "Zeszyty Naukowe Studentów UJ. Nauki Ścisłe", nr 11, s. 35-50.