Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Kultura w nowym kontekście to nie jest coś gotowego, skończonego, z czego można korzystać, ale coś, co można jeszcze przekształcić, złożyć dowolnie w całość, do czego można coś własnego dopisać. Tymczasem logika funkcjonowania instytucji kultury nadal jest zupełnie odwrotna. Są one skoncentrowane przede wszystkim na oferowaniu czegoś gotowego, z czym można się zapoznać i obejrzeć, wysłuchać i pójść do domu [Krajewski 2011, s. 28]. Oczywiście instytucja kultury powinna coś proponować widzowi, preferować pewne systemy wartości, ale chodzi o to, by nie czyniła tego w sposób apodyktyczny, z pozycji tego, kto wie, rozumie i dzieli się tym z innymi, którzy jeszcze muszą się uczyć. Doświadcza się dziś radykalnej zmiany kulturowej, która sprawia, że ludzie korzystają z kultury inaczej. Dlatego też jest potrzebna zmiana logiki funkcjonowania instytucji nie na poziomie jej programu, nie na poziomie tego, co ona oferuje widzowi, ale na poziomie relacji z widzem, sposobów definiowania tego, kim on jest i jak korzysta z kultury. Wszyscy związani z kulturą powinni zrozumieć, że uczestnik kultury to więcej niż klient. Mówiąc inaczej, współczesny klient chce być uczestnikiem kultury i mieć szansę ją współtworzyć. W świetle takich założeń celem niniejszego rozdziału jest zidentyfikowanie współczesnego ujęcia uczestnictwa w kulturze.(fragment tekstu)
Rocznik
Strony
30--37
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Bibliografia
- Krajewski M. (2011), Instytucje kultury a uczestnicy kultury. Nowe relacje. Przykład: MS2 w Łodzi [w:] M. Śliwa (red.), Strategie dla kultury. Kultura dla rozwoju, Wydawnictwo MIK, Kraków.
- Grad J. (1997), Badania uczestnictwa w kulturze artystycznej w polskiej socjologii kultury Kłoskowska A. (1983), Socjologia kultury, PWN, Warszawa.
- Kłoskowska A. (1983), Socjologia kultury, PWN, Warszawa.
- Sułkowski B. (2011), "Społeczne ramy kultury" czterdzieści lat później. Pięć modeli komunikacji kulturowej. Artykuły i rozprawy, "Kultura i Społeczeństwo", LV, nr 2-3.
- Burszta W.J., Duchowski M., Fatyga B., Nowiński J., Pęczak M., Sekuła E.A., Szlendak T. (2009), Raport o stanie i zróżnicowaniach kultury miejskiej [w:] Raport o stanie kultury. Wnioski i rekomendacje, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
- Fatyga B. (2014), Rekonstrukcja sensu kategorii uczestnictwo w kulturze [w:] R. Drozdowski i in. (red.), Praktyki kulturalne Polaków, Toruń.
- [www 12] Cultural statistics. Edition 2011, Eurostat, 2011, http://epp.eurostat.ee.europa. eu/cache/ITY_OFFPUB/KS-32-10-374/EN/KS-32-10-374-EN.PDF.
- Kłoskowska A. (1972), Społeczne ramy kultury, PWN, Warszawa.
- Tyszka A. (1971), Uczestnictwo kulturze. O różnorodności stylów życia, PWN, Warszawa.
- Krajewski M. (2014), Kompetencje kulturowe Polaków [w:] R. Drozdowski i in., Praktyki kulturalne Polaków, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń.
- Gołka M. (2008), Socjologia kultury, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
- Krajewski M. (2013), W kierunku relacyjnej koncepcji uczestnictwa w kulturze, "Kultura i Społeczeństwo", nr 1.
- Sielicki R. (2002), Style życia Polaków, "Marketing w Praktyce", nr 11.
- Stevenson N. (ed.) (2002), Culture & Citizenship, Sage, London.
- Couldry N. (2006), Culture and Citizenship: The Missing Link?, "European Journal of Cultural Studies", Vol. 9/3.
- [www 13] http://unctad.org/en/Pages/Home.aspx.
- Godlewski G. (2002), Animacja i antropologia [w:] G. Godlewski, I. Kurz, A. Mencwel, M. Wójtowski (red.), Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, IKP UW, Warszawa.
- Szlendak T. (2010), Wielozmysłowa kultura eventu. Skąd się wzięła, czym się objawia i jak w jej ramach ocenić dobra kultury, "Kultura Współczesna", nr 4.
- Burszta W.J. (2010), Opisać rewołucję [w:] M. Filiciak i in., Młodzi i media. Nowe media a uczestnictwo w kulturze, Warszawa.
- ---
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171556255