Warianty tytułu
Organization and Activities of the Financial Ombudsman Service in Great Britain
Języki publikacji
Abstrakty
Miliony Polaków zawiera umowy ubezpieczenia, inwestuje w fundusze inwestycyjne, korzysta z kredytów hipotecznych, kart kredytowych, rachunków rozliczeniowo-oszczędnościowych, lokat bankowych, kont oszczędnościowych, produktów strukturyzowanych i wielu innych produktów oferowanych na rynku finansowym. W takiej sytuacji, nie trudno o nierzetelne instytucje finansowe, które często wykorzystują niewielkie doświadczenie i wiedzę przeciętnego odbiorcy usług finansowych w Polsce. W tym kontekście ważne jest, by polski konsument był należycie chroniony przez przepisy prawa z jednej strony, a z drugiej, by w razie wystąpienia kłopotów mógł zgłosić się po pomoc do kompetentnego organu, który zamiast odsyłać do długotrwałego i kosztownego procesu sądowego, postara się należycie rozwiązać sprawę. W chwili obecnej w Polsce działa wiele organizacji i struktur, które mają na celu, w różnym zakresie, ochronę interesów lub pomoc nieprofesjonalnym odbiorcom usług finansowych (np. Komisja Nadzoru Finansowego, Rzecznik Ubezpieczonych, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Arbiter Bankowy, Sąd Polubowny przy Komisji Nadzoru Finansowego, Sąd Polubowny przy Rzeczniku Ubezpieczonych, Sąd Polubowny przy Związku Banków Polskich, miejscy (powiatowi) rzecznicy konsumentów, Federacja Konsumentów, Stowarzyszenie Inwestorów Indywidualnych itd.). Z punktu widzenia nieprofesjonalnych uczestników rynku finansowego odstraszająca jest już sama liczba działających instytucji. Ponadto żadna z przykładowo wymienionych instytucji nie ma wystarczających kompetencji do udzielenia kompleksowej pomocy odbiorcom usług finansowych (np. Arbiter Bankowy zajmuje się sprawami związanymi z działalnością banków, Rzecznik Ubezpieczonych sprawami związanymi z działalnością ubezpieczycieli, przy czym obie z wymienionych instytucji nie mają uprawnień władczych). W tym kontekście warto przyjrzeć się organizacji i funkcjonowaniu największej bodaj na świecie organizacji rozstrzygającej spory pomiędzy podmiotami rynku finansowego a konsumentami - Financial Ombudsman Service1 (dalej "FOS") w Wielkiej Brytanii. Choć organizacja ta powstała niedawno, to rozpoczęcie jej działalności poprzedziła głęboka analiza potrzeb i doświadczeń rynku brytyjskiego. Ponadto, przed powstaniem FOS, podobnie jak w Polsce, w Wielkiej Brytanii działało wiele sektorowych instytucji nie posiadających kompleksowych kompetencji. Być może niektóre z rozwiązań przyjętych w Wielkiej Brytanii mogłoby znaleźć zastosowanie w Polsce. (fragment tekstu)
The paper analyzes the activities and organization of the Financial Ombudsman Service (hereinafter called "the FOS") in Great Britain. This organization was established in 2001 in order to settle complaints between consumers and businesses providing financial services. Although the number of complaints is high (over 100,000 in 2007) disputes are settled in a quick and professional way. The majority of disputes is resolved informally, by means of fax, telephone and e-mails. Ombudsman's decisions are rarely questioned and sued in British courts. It should be emphasized that the FOS is not a pro-consumer organization. One of the main principles observed by our arbiters and ombudsmen is the principle of objectivism. The biggest advantage of the model for consumers is the opportunity to change an unequal balance of contract (usually a consumer is a "weaker" party of contracts concluded with financial institutions) due to the possibility to take the matter to the FOS to have the dispute settled free of charge, in an objective and professional way, without the need to be involved in a long and costly trial in a common court. Before the organization described here was established, consumers had had to count on help of many dispersed and not always efficient organizations protecting their rights. Very often the only effective solution was to bring an action at law. But such situation was not favourable to consumers who did not always have the possibility to access attorneys who would offer the same knowledge and experience as attorneys of financial institutions. Moreover, this solution is expensive and long-lasting. The situation is similar in Poland nowadays. This is why, by showing in the present paper the organization and activities of the FOS, one of the world's largest organizations of this kind, we may encourage the discussion about the Polish institutional system of protection of non-professional participants of the financial market and the need to change it, maybe by using the solutions applied by the Financial Ombudsman Service. (original abstract)
Twórcy
autor
- Urząd Komisji Nadzoru Finansowego
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171567747