Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Nazwa Rodopy w dziełach Homera oznaczała "śnieżne góry Traków", ale być może wywodzi się od imienia pogańskiej bogini o imieniu Rodopa. Niektórzy autorzy uważają, że nazwa tych gór wiąże się z wydobyciem rudy na ich terenach i pochodzi od słów ruda i ropa (jama). W porównaniu z innymi górami bułgarskimi Rodopy mają odmienny charakter. Tworzą one ogromny labirynt pasm rozchodzących się w różnych kierunkach, podzielonych głębokimi dolinami rzek i kotlinami. Od północy i wschodu Rodopy kończą się na Nizinie Górnotrackiej i Dolnotrackiej, od południa schodzą łagodnie w kierunku morza Egejskiego, a od zachodu oddzielone są od pasm Pirinu i Riły dolinami rzek Mesta i Dreszenec. Większa część Rodopów znajduje się na terytorium Bułgarii i zajmuje powierzchnię ok. 15 tys. km2 (10% powierzchni kraju). Góry te są podzielone na część Zachodnią i Wschodnią, a ich granica biegnie doliną rzeki Kajalijka, przełęczą Kitkata (735 m), doliną rzeki Borowicy i pasmem Żyłti Diał, które dochodzi do przełęczy Tri Kamyka (550 m), graniczącej z Grecją. Rodopy Zachodnie mają wyraźnie górski charakter - dużą wysokość n.p.m. (najwyższy szczyt Goliam Perelik, 2190 m), głębokie doliny rzek, bogactwo flory i fauny. Wschodnie Rodopy są wyraźnie niższe, często o charakterze pojedynczych wzgórz przedzielonych rozległymi dolinami z mniej urozmaiconą roślinnością. (fragment tekstu)
Twórcy
autor
- Uniwersytet Rolniczy w Krakowie
Bibliografia
- [1] Dakow M. (red.). 1984. Cerwenata kniga na Bulgaria, 67, 71, 372.
- [2] Golemanow N. 2012. Trakite, Trud, Sofia, 37-38.
- [3] Grochowska M. 2003. Dołączyłeś do choro, musisz tańczyć, Gazeta Wyborcza 224, 25.09., 16-17.
- [4] Karadżow A., Stefanow W. 2013. Ot wryh Wejka do dolinata na Strywnicite, 6-18, 78-86.
- [5] Jordanow J. 2012. Hiżite w Bulgaria, BTS, 86-87.
- [6] Nasamnatam.com/statia/chervenata_stena_nai_golemiat_rodopski_rezerwat-2373.html.
- [7] Nikolow W., Jordanowa M., Botewa I. 2018. Planininte w Bulgaria, Rodopi, BAN Sofia, 338-344.
- [8] Ninow N. 2015. Powtoreni synishta, CIELA, Sofia, 7-10; 26-31.
- [9] Pałahutew G. 2012. Iztoczni Rodopi, GARS, 8-22.
- [10] Popow W. 1982. Pyteshestwie pod zemiata, Nauka i izkustwo, 140-144.
- [11] Scarlet & Albert. 2017. Magiczne góry, Ridero, 38-48.
- [12] Welkowa W. 2017. Pisna gajda, ta zalulia horoto, Bulgaria Sega, 35(641), Chicago, 10-27.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171572368