Samoocena dojrzałości w strategicznym zarządzaniu zasobami ludzkimi - spojrzenie przez pryzmat modelu ciągłego doskonalenia

• Autorzy: Bogdan Nogalski , Przemysław Niewiadomski

Warianty tytułu

Maturity Self-assessment in Human Resource Strategic Management: Looking through the Lenses of a Continuous Improvement Model

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi jest postrzegane jako jednorodna i spójna metoda kierowania najcenniejszym z kapitałów każdej organizacji, czyli ludźmi. Właściwe wykorzystanie w przedsiębiorstwie zasobów ludzkich sprowadza się do stworzenia takich warunków i możliwości, aby potencjał tkwiący w pracownikach mógł być wyzwolony i właściwie wykorzystany. W kontekście powyższego podjęto badania, których zasadniczym celem ustanowiono rozpoznanie poziomu dojrzałości przedsiębiorstw w strategicznym zarządzaniu zasobami ludzkimi jako kluczowym kryterium implikującym "jakość" firmy. Innymi słowy chodzi o ocenę, czy wykorzystanie zasobów ludzkich w danym przedsiębiorstwie sprowadza się do stworzenia takich warunków i możliwości, żeby potencjał tkwiący w pracownikach mógł być wyzwolony i właściwie wykorzystany w codziennym doskonaleniu organizacji poprzez małe, ale systematyczne zmiany. W nawiązaniu do tak nakreślonego celu jako działania niezbędne zarekomendowano wytypowanie pytań opiniujących poziom dojrzałości przedsiębiorstw w strategicznym zarządzaniu zasobami ludzkimi, na tej podstawie skompilowanie narzędzia badawczego, które w dalszej części pracy wykorzystano do oceny; indagację producentów części, podzespołów i gotowych maszyn rolniczych. (abstrakt oryginalny)

EN

Human resource strategic management is viewed as a uniform and coherent method used to manage the most valuable asset of any organization, i.e., people. Adequate deployment of human resources in enterprises boils down to the creating of an environment conducive to the unleashing of their full potential and using it properly. Against this background, we launched studies to identify the maturity of enterprises in strategic management of human resources as the key criterion that produces "quality" for a company. In other words, the goal was to find out if an enterprise can create conditions to unleash the potential of its human resources and to use it properly through subsequent everyday improvements, which are small but systematic. With regard to this goal, we recommended necessary steps to identify questions about the degree of maturity of enterprises in human resource strategic management to develop a research tool, which at a later stage was used to conduct self-assessment through interviews with manufacturers of spare parts, components, and agricultural machinery. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi; Doskonalenie organizacji; Kaizen; Przemysł maszyn rolniczych

EN

Strategic human resources management; Organisation improving; Kaizen; Agricultural machinery industry

• Czasopismo: Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa
• Rocznik: 2019
• Numer: z. 175
• Strony: 155--176

Twórcy

autor

Bogdan Nogalski

• Wyższa Szkoła Bankowa w Gdańsku

autor

Przemysław Niewiadomski

• Uniwersytet Zielonogórski

Bibliografia

• Bagiński J., Bratek T. [2012], Kaizen: System produkcyjny Toyoty, metodyka Poka-Yoke oraz 5S, w: Jakość w zrównoważonym rozwoju przedsiębiorstwa, red. J. Bagiński, Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Poligraficznego, Warszawa.
• Balbinotti G., Gontijo L., Varasquin A., Vieira L. [2012], Ergonomics and Kaizen as Strategies for Competitiveness: A Theoretical and Practical in an Automotive Industry, "Work", vol. 41.
• Blikle A.J. [2017], Doktryna jakości. Rzecz o turkusowej samoorganizacji, Helion, Warszawa.
• Bryke M. [2005], Stopnie wtajemniczenia w Kaizen - wzrost poziomu kompetencji menedżera poprzez praktykę, "Zarządzanie Jakością", nr 2.
• Cheser R.N. [1998], The Effect of Japanese Kaizen on Employee Motivation in U.S. Manufacturing, "International Journal of Organizational Analysis (1993-2002)", vol. 6, no. 3.
• Drucker P. [2000], Zarządzanie w XXI w., Muza, Warszawa 2000.
• Ejdys J. [2011], Model doskonalenia znormalizowanych systemów zarządzania oparty na wiedzy, Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej, Białystok.
• Ghicajanu M. [2011], Romanian Companies Dilemmas - Business Reengineering or Kaizen, "Annals of the University of Petrosani Economics", vol. 11, no. 1.
• Hamel M.R. [2014], Warsztaty kaizen. Praktyczny poradnik, jak prowadzić skuteczne warsztaty doskonalenia procesów, Wydawnictwo Lean Enterprise Institute Polska, Wrocław.
• Imai M. [2007], Kaizen Klucz do konkurencyjnego sukcesu Japonii, MT Biznes, Warszawa.
• Imai M. [2012], Gemba Kaizen. Zdroworozsądkowe podejście do strategii ciągłego rozwoju, PROFES, Warszawa.
• Liker J.K., Convis G.L. [2012], Droga Toyoty do Lean Leadership, MT Biznes, Warszawa.
• Lopez L.F., Rodriguez M.A. [2012], Kaizen and Ergonomics: The Perfect Marriage, "Work", vol. 41.
• Łazicki A. [2011], Kaizen techniki zarządzania w przedsiębiorstwie, Wiedza i Praktyka, Warszawa.
• Malloch H. [1997], Strategic and HRM Aspects of Kaizen: A Case Study, "New Technology, Work & Employment", vol. 12, no. 2.
• Mann D. [2005], Creatinga Lean Culture Tools to Sustain Lean Conversion, Productivity Press, New York.
• Midor K, Lenart M. [2015], Wdrożenie systemu Kaizen w firmie branży motoryzacyjnej - studium przypadku, "Jakość i Bezpieczeństwo", nr 3(12).
• Miller J., Wroblewski M., Villafuerte J. [2014], Kultura Kaizen. Budowanie i utrzymywanie kultury ciągłego doskonalenia, MT Biznes, Warszawa.
• Monden Y., Hamada K. [1991], Target Costing and Kaizen Costing in Japanese Automobile Companies, "Journal of Management Accounting Research", Fall.
• Muller U.R. [2000], Zmiana warty w zarządzaniu. "Dramat i szansa", Placet, Warszawa.
• Niewiadomski P. [2016], Determinanty elastyczności funkcjonowania przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora maszyn rolniczych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.
• Niewiadomski P., Pawlak N. [2012], Menedżer Kaizen - model kompetencji lidera, w: Człowiek w organizacji. Teoria i praktyka, red. P. Wachowiak, Oficyna Wydawnicza SGH w Warszawie, Warszawa.
• Nogalski B., Szpitter A. [2014], Koncepcja sustainability jako determinanta rozwoju przedsiębiorstwa, w: Dla przyszłości, red. I. Hejduk, A. Herman, Difin, Warszawa.
• Oki K. [2012], A Japanese Factory in Thailand: Seeking Acceptance of Kaizen Activities, "Annals of Business Administrative Science", vol. 11.
• Piasecka-Głuszak A. [2015], Główne przesłanki i bariery utrudniające wdrażanie kaizen w przedsiębiorstwach na polskim rynku, "Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu", nr 406.
• Probst G., Raub S., Romhardt K. [2002], Zarządzanie wiedzą w organizacji, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
• Rof L.M. [2011], Kaizen CostingMethod and Its Role in the Management of an Entity, "Young Economists Journal / Revista Tinerilor Economisti", vol. 9, no. 16.
• Rokita S. [2017], Filozofia kaizen i kaizen costing jako narzędzia wspierające zarządzanie w JST, "Studia Ekonomiczne", nr 333.
• Soltero C., Waldrip G. [2002], Using Kaizen to Reduce Waste and Prevent Pollution, "Environmental Quality Management", vol. 11, no. 3.
• Styhre A. [2001], Kaizen, Ethics and Care of the Operations: Management after Empowerment, "Journal of Management Studies", vol. 38, no. 6.
• Sułkowski M., Wolniak R. [2013], Przegląd stosowanych metod oceny skuteczności i efektywności organizacji zorientowanych na ciągłe doskonalenie, "Organizacja i Zarządzanie", nr 67.
• Suzuki H. [1993], Practical Kaizen for Productivity Facilitators, Japan Productivity Center, Tokyo.
• Szuster M. [2011], Kaizen w firmach produkcyjnych, w: Kultura kaizen. Rozważania nad wartościami ciągłego doskonalenia, red. G. Wróbel, Wydawnictwo WSIiZ, Rzeszów.
• Tesler D., Wiśniewska-Dobosz M. [2007], Kompetencje menedżera Kaizen. Zmienianiu firm na lepsze przychodzi z pomocą filozofia Wschodu, "Logistyka a Jakość", nr 3.
• Urbanowska-Sojkin E. [2010], Informacyjne wspomaganie wyborów strategicznych przedsiębiorstw w warunkach niepewności - antycypacja kryzysów, "Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów", nr 98.
• Urbanowska-Sojkin E. [2015], Wybory strategiczne w warunkach niepewności, "Marketing i Rynek", nr 9.
• Urbanowska-Sojkin E. [2017a], System informacyjny w wyborach strategicznych przedsiębiorstw, "Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa", 12(814).
• Urbanowska-Sojkin E. [2017b], Aspekty teoretyczne ścieżki zależności w wyborach strategicznych, "Handel Wewnętrzny", 3(368), t. 2.
• Urbanowska-Sojkin E. [2017c], Wybory strategiczne w przedsiębiorstwach z perspektywy teorii strukturacji, "Studia Oeconomica Posnaniensia", vol. 5, no. 9.
• Wasilewski L. [1997], Kaizen. Tajemnica sukcesu Japonii, ZETOM, Warszawa.
• Wierzbiński M. [2004], Rachunek kosztów ciągłego doskonalenia, w: Rachunek kosztów w zarządzaniu przedsiębiorstwem, red. E. Nowak, R. Piechota, M. Wierzbiński, PWE, Warszawa.