Planowanie przestrzenne instrumentem zarządzania środowiskiem w polskich częściach euroregionów

• Autorzy: Krystyna Dubel
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Współpraca transgraniczna stanowi dla państw Unii Europejskiej i krajów aspirujących do członkostwa w Unii istotną część składową procesu politycznej integracji europejskiej. Znaczący udział w ogólnym areale kraju polskiej powierzchni części euroregionów (36,9%) i położenie na ich terenie najcenniejszych przyrodniczo obiektów i obszarów (ponad 60% ogólnej powierzchni parków narodowych i 58% łącznego areału parków krajobrazowych) sprawia, że o racjonalnym zagospodarowaniu tych terenów decydować będą plany ochrony tych obiektów i plany zagospodarowania przestrzennego jednostek administracyjnych wchodzących w skład euroregionów. Plany przestrzennego zagospodarowania winny uwzględniać specyfikę uwarunkowań przyrodniczych, gospodarczych i kulturowych euroregionów. Propozycje zmian w dotychczasowym sposobie wykorzystania uwarunkowań środowiska przyrodniczego winny iść w parze z działaniami na rzecz wzrostu świadomości ekologicznej społeczności lokalnej. Mieszkańcy euroregionów postrzegać winni konieczność ochrony naturalnych krajobrazów i obiektów przyrody chronionej, dostrzegać w tych walorach potencjalne źródło dochodu - a nie zło konieczne narzucone z zewnątrz. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Planowanie przestrzenne; Zarządzanie środowiskiem; Zagospodarowanie przestrzenne; Współpraca regionów przygranicznych

EN

Spatial planning; Environmental management; Spatial development; Region cross-border cooperation

• Czasopismo: Biblioteka Ekonomia i Środowisko
• Rocznik: 2002
• Numer: nr 29 Instrumenty rynkowe w ochronie środowiska
• Strony: 61--73

Twórcy

autor

Krystyna Dubel

• Politechnika Wrocławska

Bibliografia

• 1. Baranowska-Janota M., Relacje planu ochrony z innymi opracowaniami planistycznymi w świetle znowelizowanej ustawy o ochronie przyrody, "Człowiek i Środowisko", nr 25(2), 2001, s. 205-215.
• 2.Chmielewski T.J., System planowania przestrzennego harmonizującego przyrodę i gospodarkę, Politechnika Lubelska, Lublin 2001,1.1.
• 3. Dubel K.. Uwarunkowania przyrodnicze w planowaniu przestrzennym, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok 2000.
• 4. Dubel K., Obszary cenne przyrodniczo wkładem polski w proces integracji z Unią Europejską, [w:] Europa i My, Uniwersytet Opolski, Opole 2000, s. 271-293.
• 5 Dubel К., Euroregiony miejscem upowszechniania edukacji środowiskowej w jednoczącej się Europie, [w:] IV Konferencja - Współpraca międzynarodowa w edukacji ekologicznej, Fundacja Centrum Edukacji Ekologicznej Wsi, Krosno 2001, s. 38-52.
• 6. Dubel К., Przestrzenne formy ochrony przyrody, parki, ogrody zabytkowe i zadrzewienia w krajobrazie obszarów rolniczych, [w:] Śląsk Opolski, nr 3(45), Państwowy Instytut Naukowy - Instytut Śląski, Opole 2001, s. 1-9.
• 7. Euroregiony w nowym podziale terytorialnym Polski, Główny Urząd Statystyczny, Urząd Statystyczny we Wrocławiu, Warszawa-Wrocław 1999.
• 8. Kasprzak K., Instrumenty formułowania polityki przestrzennej w planowaniu lokalnym - Mechanizmy przeobrażeń zagospodarowania turystycznego, [w:] Gospodarka turystyczna u progu XXI wieku, Poznań 2000, s. 153-169.
• 9. Kasprzak K., Ochrona przyrody w nowym prawie ochrony środowiska, [w:] Materiały z sesji pn. Problemy lokalnej ochrony przyrody, Garbicz 16-17 października 2001, s. 1-6.
• 10. Korzeniak G., Ochrona środowiska przyrodniczego poprzez miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, "Człowiek i Środowisko", nr 25 (2), 2001, s. 231-246.
• 11. Kozłowski S., Ekorozwój - wyzwanie XXI wieku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.