Regionalizm jako wartość prawno-gospodarcza. Oznaczenie geograficzne, jego rejestracja i ochrona - wybrane zagadnienia praktyczne

• Autorzy: Paweł Sydor

Warianty tytułu

Regionalizm as a Legal - Economic Value. Geographical Indication, the Registration and Protection - Selected Practical Issues

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W niniejszym artykule chcę przedstawić, w zarysie, ostatnią z wymienionych instytucji prawnych, która w mojej ocenie może służyć podtrzymywaniu produkcji lokalnej charakterystycznej dla poszczególnych regionów czy wręcz miejscowości. Autor niniejszego artykułu w żaden sposób nie rości sobie prawa do oceny wartości aksjologicznej obu w/w kierunków, stojąc na stanowisku, że oba te kierunki, w rzeczy samej stanowią dialektyczną jedność i są papierkiem lakmusowym szerszego dyskursu społecznego, dla ważności, którego zwolennicy obu kierunków, stosownie do teorii komunikacji społecznej, muszą traktować się "poważnie", co w tym przypadku oznacza brak wartościowania danego podejścia jako lepszego czy gorszego [Habermas 1999]. W pierwszym rzędzie zatem przedstawię zarys charakteru prawnego tej instytucji prawnej, następnie zaś procedurę uzyskania ochrony oraz sposób realizacji tej ochrony, również z punktu widzenia wspólnot lokalnych oraz ich emanacji to jest organów samorządu terytorialnego. (fragment tekstu)

EN

Procesy globalizacyjne powodują dychotomię w podejściu do "lokalności", w tym również w zakresie usług i wytwórczości. Dyskurs publiczny, w tym prawny, toczy się między dwoma skrajnymi stanowiskami, które można określić jako stanowisko globalistyczne i regionalistyczne. Stosownie do założeń zwolenników pierwszego ze stanowisk, wskutek rozwoju wymiany międzynarodowej "lokalność" zostaje wypierane przez homogeniczność produkcji oraz sposobu świadczenia usług przez korporacje międzynarodowe. Stosownie do drugiego ze stanowisk, koniecznym, dla zrównoważonego rozwoju społecznego jest zapewnienie trwania wytwórczości lokalnej, dla odbiorców której miejsce pochodzenia ma istotne znaczenie dla konsumentów. Celem artykułu jest zarysowanie instytucji oznaczenia geograficznego, jako formy własności intelektualnej opartej na związku między pochodzeniem geograficznym towaru czy usługi a jakością. W ocenie autora instytucja ta, tak poprzez możliwość wykorzystywania jej poprzez poszczególnych przedsiębiorców, ich zrzeszeń czy organy administracji publicznej - w tym samorządu terytorialnego, stanowić może skuteczny środek w działaniach na rzecz zapewnienia różnorodności produkcji a tym samym poszerzania swobody wyboru konsumenta. W artykule zostały przedstawione kwestie związane z samą rejestracją, określeniem uprawnionych podmiotów, wreszcie społeczną kontrolą, poprzez możliwość inicjowania stosownego postępowania, oznaczenia geograficznego. Syntetyczne ujęcie tej instytucji z uwzględnieniem potencjalnego kontekstu społecznego ma, w zamyśle autora, przybliżyć problematykę jej stosowania w obrocie gospodarczym. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Prawo własności przemysłowej; Produkty regionalne; Oznaczenia geograficzne

EN

Industrial property law; Regional product; Geographical indications

• Czasopismo: Przedsiębiorczość i Zarządzanie
• Rocznik: 2012
• Tom: 13
• Numer: z. 12 Szanse i zagrożenia rozwoju przedsiębiorczości - aspekty rachunkowe, finansowe i organizacyjne
• Strony: 269--280

Twórcy

autor

Paweł Sydor

• Społeczna Akademia Nauk

Bibliografia

• Chmieliński M. (2004), Atomizm a indywidualizm. Rozważania nad myślą polityczną i prawną Wilhelma von Humboldta, Łódź.
• Habermas J. (1999), Teoria działania komunikacyjnego, Warszawa.
• Kępiński M (2002), Oznaczenia geograficzne w prawie własności przemysłowej, PPH.
• Komentarz do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, (red.) M. Zdyb, Warszawa 2010.
• Nowacki J., Tobor Z. (1995), Wstęp do prawoznawstwa, Wrocław.
• Stefanicki R (2002), Przekształcenie znaków towarowych i oznaczeń geograficznych w nazwę rodzajową, Prawo Spółek 2002/4/39.
• Zizek S. (2006), Rewolucja u bram, Kraków.
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 sierpnia 2008 roku, VI SA/Wa 817/08, nie publ.
• Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 roku, VKK 361/06, OSNKW 2007/10/73.
• Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z 12 września 2006 roku, IXGC 144/06, nie publ.
• Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 27 lutego 2009 roku, VACa 308/08, nie publ.
• Wyrok SN z 12 maja 2004 roku, IIICK 16/03, nie publ.
• Wyrok Sadu Apelacyjnego w Warszawie z 6 kwietnia 2011 roku, IACa 866/10, Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Warszawie 2011/3/22.