Wykorzystanie credit default swap w utrzymaniu wymaganego poziomu kapitału regulacyjnego w instytucjach bankowych

• Autorzy: Maria Czech

Warianty tytułu

The Use of Credit Default Swap in Maintaining the Required Level of Regulatory Capital in Banking Institutions

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Instytucje bankowe jako instytucje zaufania publicznego, których działalność opiera się na wykonywaniu czynności bankowych obciążających ryzykiem powierzone środki [Ustawa Prawo bankowe, 1997, art. 2], zobligowane są do przestrzegania norm ostrożnościowych. Wiąże się to z obowiązkiem utrzymywania odpowiedniego poziomu kapitału własnego [Bączyk, Fojcik-Mastalska, 2005, s. 29]. Wymagany poziom kapitału własnego determinowany jest poziomem ponoszonego przez bank ryzyka. Miarą służącą określeniu poziomu kapi-tału, który jest adekwatny do skali ryzyka, jest współczynnik adekwatności kapitałowej, zwany również współczynnikiem wypłacalności (capital adequacy ratio, współczynnik Cooka - Cook ratio, współczynnik bazylejski - BIS ratio). Celem niniejszego rozdziału jest pokazanie wpływu kontraktów credit default swap na współczynnik wypłacalności i kreowania jego poziomu w instytucjach bankowych. Celem pośrednim natomiast jest pokazanie zaangażowania instytucji bankowych na rynku credit default swap i wskazanie kierunków zmian aktywności banków na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Przyjęto zatem hipotezę, która zakłada, że wykorzystanie kontraktów credit default swap wpływa na poziom kapitału regulacyjnego banków. Weryfikacji przyjętej hipotezy posłużą studia literaturowe, w tym badania dokumentów (aktów prawnych). Głównym materiałem źródłowym jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012. Analiza tego Rozporządzenia ma na celu weryfikację przesłanek oraz możliwości prawnych w zakresie wypełniania norm ostrożnościowych poprzez transfer ryzyka kredytowego. Drugą metodą badawczą wykorzystaną w niniejszym rozdziale jest statystyczna analiza dynamiki. Celem analizy jest wskazanie zmian w czasie dotyczących aktywności banków w zakresie wykorzystania kontraktów credit default swap w instytucjach bankowych. Aktywność banków na rynku credit default swap mierzona jest poziomem wartości referencyjnej (nominalnej) aktywów bazowych stanowiących podstawę kontraktów credit default swap, które były przedmiotem obrotu w instytucjach bankowych. Badanie opiera się na globalnych danych statystycznych, publikowanych przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych (Bank for International Settlemants - BIS), które obejmują banki klasyfikowane jako instytucje sprawozdawcze oraz pozostałe instytucje finansowe niebędące instytucjami sprawozdawczymi [BIS, 2017]. (fragment tekstu)

EN

Credit default swap (CDS) contracts are classified as credit derivatives' whose original aim was to hedge against credit risk. These instruments have been gaining popularity as time goes by. They also offered other applications which was quickly noticed.. The aim of this section is to present credit default swap contracts as instruments used to maintain the required level of regulatory capital, measured by the capital adequacy ratio in banking institutions. In this section, the original function of the credit default swap has not been depreciated. The section reveals the characteristics of the credit default swap, which, in view of the adopted legal regulations, result in better assessment of banking activity. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Bankowość; Kapitał bankowy; Ryzyko kredytowe; Swap ryzyka kredytowego; Transfer ryzyka

EN

Banking; Bank capital; Credit risk; Credit default swap (CDS); Risk transfer

• Czasopismo: Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
• Rocznik: 2019
• Tom: Dyskusje o kapitale wczoraj i dziś
• Strony: 260--275

Twórcy

autor

Maria Czech

• Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

Bibliografia

• Anston M., Fabozzi F., Choudhry M., Chen R. (2004), Credit Derivatives: Instruments, Applications and Pricing, John Wiley & Sons, Hoboken, New Jersey.
• Capiga M., Gradoń W., Szustak G. (2011), Adekwatność kapitałowa w ocenie bezpieczeństwa banku, CeDeWu, Warszawa.
• Choudhry M. (2003), The Bond and Money Markets: Strategy, Trading, Analysis, Butterworth-Heinemann, Oksford.
• Czech M. (2013), Bondspot S.A. jako platforma obrotu derywatami kredytowymi, "Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach", nr 174.
• Czech M. (2014), Analiza wybranych kredytowych instrumentów pochodnych w aspekcie wzrostu gospodarczego, "Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach", nr 186.
• Czech M., Szewczyk Ł. (2012), Bank komercyjny jako instytucja zaufania publicznego [w:] I. Celary, G. Polok (red.), Odpowiedzialność w przestrzeni społeczno-pastoralnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, Katowice.
• Huterska A. (2010), Kredytowe instrumenty pochodne w zarządzaniu ryzykiem kredytowym, CeDeWu, Warszawa.
• Jajuga K. (2009), Zarządzanie ryzykiem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Kasapi A. (2002), Kredytowe instrumenty pochodne. Charakterystyka, rodzaje i zasady obrotu, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
• Koleśnik J. (2007), Nowa Umowa Kapitałowa/ Dyrektywa CAD [w:] M. Zaleska (red.), Współczesna bankowość, Difin, Warszawa.
• Liberska B. (2016), Globalna architektura finansowa po kryzysie - regulacje i wyzwania [w:] B. Liberska (red.), Nowa globalna architektura finansowa. W stronę bezpieczniejszego sektora bankowego, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego, Kraków.
• O'Kane D. (2011), Modelowanie derywatów kredytowych. Jedno- i wielopodmiotowe kredytowe instrumenty pochodne, Wolters Kluwer, Warszawa.
• Pruchnicka-Grabias I. (2011), Pochodne instrumenty kredytowe. Systematyka, wycena, zastosowanie. Przewodnik po strukturach standardowych i egzotycznych, CeDeWu, Warszawa.
• Pyka I., Czech M. (2013), Rynek kredytowych instrumentów pochodnych w procesie zmian, "Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H - Oeconomia", vol. XLVII, nr 1.
• Sundaresan S. (2012), Papiery wartościowe o stałym dochodzie i instrumenty pochodne, Wolters Kluwer, Warszawa.
• Szyszko A. (2016), Globalne regulacje makroostrożnościowe - Bazylea III [w:] B. Liberska (red.), Nowa globalna architektura finansowa. W stronę bezpieczniejszego sektora bankowego, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.