Znaczenie poprawnej komunikacji pomiędzy nauczycielem i uczniem dla budowania podmiotowej relacji

• Autorzy: Kamila Farbiszewska-Arent

Warianty tytułu

Meaning of Correct Communication between Teacher and Pupil to Build Subjective Relationship

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Poprawna komunikacja nauczyciela z uczniami może rozwiązać problemy takie jak dyscyplina i niechęć do nauki, będzie ona pozytywnie wpływała na pracę dydaktyczną oraz wychowawczą. Efektywna komunikacja to najistotniejszy czynnik międzyludzki. Komunikacja jest wysyłaniem pewnego komunikatu przez nadawcę, natomiast odbiorca dekoduje treść komunikatu. Aby skutecznie się komunikować nauczyciel musi dostosować język do poziomu rozwoju psychologicznego. Właściwa komunikacja daje nauczycielowi możliwość zbudowania podmiotowej relacji z uczniem, opartej na wzajemnym szacunku i zrozumieniu. Podmiotowość tutaj ma większe znaczenie w aspekcie praktycznym niż teoretycznym, gdzie jest badana na gruncie dyscyplin społecznych takich jak pedagogika, psychologia i socjologia. Ważnym elementem w społeczności szkolnej czy klasowej jest podmiotowość ucznia, która daje mu prawo do inicjatywy, współdecydowania i jednocześnie do współodpowiedzialności, a zarazem prawo do samorealizacji, która wynika z potrzeb i zainteresowań ucznia. Dzięki tej zasadzie dziecko może konstruktywnie funkcjonować w środowisku szkolnym i rówieśniczym. (abstrakt oryginalny)

EN

Correct communication between teacher and students can solve problems such as lack of discipline and motivation and can positively influence both didactic and behavioral progress. Efficient and effective communication is the most important interpersonal factor. Communication is sending a certain code by sender and receiving the code by a receiver. In order to communicate successfully teacher must adjust unacceptable language into acceptable one for pupil. Right communication gives to a teacher ability of creating subjective relationship, based on mutual respect and understanding. Subjectivity of relations has even higher meaning as a practical factor than theoretical one. It is a field of study cooperating with other social studies such as psychology and sociology. A very important element of school or class society is subjectivity of a pupil, which gives him a right to take an initiative, to be a part in decision making process as well as responsibility. It also allows him to feel personal fulfillment of a student. Thanks to that a child can normally function at school and peer environment. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Komunikowanie; Relacje międzyludzkie; Komunikowanie interpersonalne; Nauczyciele; Dzieci szkolne

EN

Communication; Interpersonal relations; Interpersonal communication; Teachers; School children

• Czasopismo: Rozprawy Społeczne
• Rocznik: 2019
• Tom: 13
• Numer: nr 4
• Strony: 47--57

Twórcy

autor

Kamila Farbiszewska-Arent

• Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Bibliografia

• Aleksander, Z. (2003) Komunikacja. W: T. Pilch (red.). Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku. T. II, (707). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak".
• Gorlach, K., Seręga Z. (1989). Socjologiczna koncepcja podmiotowości - zarys problemów badawczych. W: P. Buczkowski, R. Cichocki (red.). Podmiotowość, możliwość, konieczność (55-56) Poznań
• Gurycka, A. (1989) Podmiotowość w doświadczeniach wychowawczych dzieci i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
• Hamer, H. (1999) Rozwój umiejętności społecznych. Jak skutecznie dyskutować i współpracować. Warszawa: Wydawnictwo Veda.
• Konarzewski, K. (1991) Sztuka nauczania Szkoła. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Lendzion, A. (2012) Rola zawodowa nauczyciela - wychowawcy w percepcji studentów. Implikacje dla kształcenia psychologicznego i pedagogicznego nauczycieli. W: B. Wołosiuk, M. Nowak (red.) Kształcenie zawodowe i ustawiczne, a potrzeby rynku (132-154), Biała Podlaska: Wydawnictwo PSW JP II
• Magda, M. (2002) Kompetencje komunikacyjne nauczyciela w pracy z uczniem. W: K. Ferenz, E. Kozioł (red.) Kompetencje nauczyciela wychowawcy (135). Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski.
• Maliszewski, W. (2006) Komunikowanie społeczne w edukacji. Dyskurs nad rolą komunikowania. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• May, R. (1989) Psychologia i dylemat ludzki. Warszawa, Instytut Wydawniczy PAX
• Niemierko, B. (1997) Między oceną szkolną a dydaktyką. Bliżej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo szkole i pedagogiczne.
• Niemierko, B. (2007) Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo akademickie i profesjonalne.
• Olubiński, A. (2001) Podmiotowość roli nauczyciela i ucznia. W świetle analiz opinii społecznej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Pietrasiński, Z. (1987) Człowiek formowany jak podmiot rozwoju.
• Ruciński, S. (1991) Podmiotowość z punktu widzenia pedagoga. W: B. Suchodolski ( red.) Podmiotowość jako problem filozoficzny, społeczny i pedagogiczny (141). Warszawa: Wydawnictwo PAN.
• Sikorski, W. (2005) Podmiotowość w procesie nauczania. W: U. Śmietana (red.) Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku tom IV (454). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak".
• Sowa, J. (2005) Podmiotowość w wychowaniu. W: U. Śmietana Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Tom IV (456). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak".
• Stelau, J. (2002) Psychologia różnic indywidualnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Sztompka, P. (1988) Podmiotowość społeczna. Zdanie nr 6. Miesięcznik społeczno-kulturowy, Kraków.
• Sztompka, P. (1988) Socjologiczna teoria podmiotowości. W: P. Buczkowski, R. Cichocki Podmiotowość: możliwości - rzeczywistość - konieczność (87). Poznań: Wydawnictw Ośrodka Analiz Społecznych ZMW.
• Trzebińska, E. (2003) Komunikacja interpersonalna. W: W. Pomykała (red.) Encyklopedia Pedagogiczna (279). Warszawa: Fundacja Innowacja.
• Zarzecki, L. (2012) Teoretyczne podstawy wychowania. Teoria i praktyka w zarysie. Jelenia Góra: Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze.
• Wysocka, E. (2003) Komunikacja interpersonalna. W: T. Pilch (red.) Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku. T. II (719). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak".

Identyfikatory

DOI

https://doi.org/10.29316/rs/117527