Ewolucja instytucji ładu medialnego Stolicy Apostolskiej na tle przemian jej ustroju (1948-2018)

• Autorzy: Wojciech Jakubowski
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Cel artykułu: Charakterystyka genezy organów Stolicy Apostolskich w latach 1948-2018, właściwych w sprawach mediów, na tle przemian ustroju Kurii Rzymskiej; ukazanie ewolucji instytucjonalnej "resortu mediów" - od komisji papieskiej powołanej ad experimentum, przez radę papieską mającą status dykasterium o charakterze ekspercko-promocyjnym, po dykasterium na prawach analogicznych do statusu kongregacji. Metoda badań: Analiza historyczno-normatywna oparta na legislacji papieskiej i kompetentnej literaturze przedmiotu. Wyniki i wnioski: Analiza doprowadziła do sformułowania wniosku, że cechą przemian było systematyczne podnoszenie rangi instytucji właściwych w sprawach ładu medialnego oraz ich integracja funkcjonalna i organizacyjna. Wartość poznawcza: W artykule podjęto problem tradycji i modernizacji ustroju naczelnych organów Stolicy Apostolskiej, którego elementem jest projekt reformy Kurii zapoczątkowany przez papieża Franciszka i wdrażany od 2014 roku. Wątek ten stanowi relatywnie nowy i mało rozpoznany przedmiot analiz naukowych. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

PL

Media; Modernizacja

EN

Media; Modernization

• Czasopismo: Studia Medioznawcze
• Rocznik: 2020
• Numer: t 21, nr 2 (81)
• Strony: 535--553

Twórcy

autor

Wojciech Jakubowski

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• Acta Apostolicae Sedis: commentarium officiale. (1909-2018). Città del Vaticano: Typis Vaticanis.
• Annuario Pontificio 2017 (2017). Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
• Annuario Pontificio 2018 (2018). Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
• Breviarium Missionum. (1979). T. 1. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
• Codex Iuris Canonici Auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus. (1983). Città del Vaticano: Typis Vaticanis.
• Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi Iussu Digestu Benedicti XV Auctoritate Promulgatus (1917). Romae: Typis Vaticanis.
• Sobór Watykański II. Konstytucje. Dekrety. Deklaracje (1967). Poznań: Pallottinum.
• Cardinale, I. (1963). Le Saint-Siège et la diplomatie. Aperçu historique, juridique et pratique de la diplomatie pontificale. Politique étrangère, 28/2, 152-154.
• Celli, M.C. (2013). Wykład inauguracyjny. Inter mirifica. Dziedzictwo i perspektywy. Tom jubileuszowy w 50. Rocznicę ogłoszenia soborowego Dekretu o środkach społecznego przekazywania myśli. Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Wydawnictwo Naukowe.
• Del Re, N. (1998). La Curia Romana. Lineamenti storico-giuridici. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
• Del Re, N. (A cura di). (1995). Mondo Vaticano. Passato e presente. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
• Dickes, Ch. (Sous la direction de). (2013). Dictionnaire du Vatican et du Saint-Siège. Robert Laffont.
• Dyduch, J. (2017). Dykasteria ds. Laikatu, Rodziny i Życia Geneza, zadania i struktura. Annales Canonici, 13(2017), s. 57-71. DOI: 10.15633/acan.2219.
• Jakubowski, W. (2005). O Roma Felix. Geneza, specyfika i przeobrażenia instytucji politycznych Państwa Miasta Watykańskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
• Jakubowski, W., & Solarczyk, M. (2002). Ustrój Kościoła Rzymskokatolickiego. Wybrane zagadnienia instytucjonalne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
• Kamiński, R. (2017). Reforma papieskich instytucji do spraw komunikacji społecznej. Prawo Kanoniczne, 60(2017) nr 2. DOI:10.21697/pk.2017.60.2.03.
• Le Fur, L. (1930). Le Saint-Siege e le droit des Gens. Paris: Recueil Sirey.
• Pito, O.V. (A cura di). (2003) Commento alla Pastor Bonus e alle norme sussidiare della Curia Romana. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
• Pokorna-Ignatowicz, K. (2002). Kościół w świecie mediów. Historia-dokumenty-dylematy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Romanko, A. (2016). Nowe struktury ekonomiczno-administracyjne w Kurii Rzymskiej. Rocznik Nauk Prawnych, Tom XXVI, nr 3. DOI: 10.18290/rnp.2016.26.3-6
• Sitarz, M. (2004). Kuria Rzymska. W Słownik prawa kanonicznego (kol. 101-102). Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
• Somavilla Rodríguez, E. (2014). La reforma de la Curia Romana del Papa Francisco. Revista "Estudios Institucionales", Nº 1, Vol. 1. DOI: 10.5944/eeii.vol.1.n.1.2014.18346.
• Viana, A. (2016). Elementos de la futura reforma de la curia romana prevista por el papa Francisco. Ius Canonicum, 56(112). DOI 10.15581/016.111.271-299.
• Zalbidea, D. (2014). La reorganización económica de la Santa Sede. Balance y perspectivas. Ius Canonicum, 54(107).

Identyfikatory

DOI

10.33077/uw.24511617.ms.2020.2.215