Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Gdyby sugerować się przekazem mediów opiniotwórczych, trzeba by uznać, że na początku lat dziewięćdziesiątych Niemców ogarnęło Medienverdrossenheit (znużenie polityką). Intensywne zainteresowanie mediów tą tematyką nie mogło być, zdaniem autora, spowodowane serią dymisji i rezygnacji politycznych - w mniej lub bardziej skandalicznej atmosferze - wiosną 1992 r. Przedstawiciele sceny politycznej w podobny sposób odchodzili bowiem także wcześniej. W refleksji nad tym zjawiskiem dominowały dwa podejścia. Po pierwsze, stosunek obywateli do polityki zmienił się w efekcie pewnych zmian społecznych (wyjaśnienie oparte na zmiennych społeczno-ekonomicznych: płci, wykształceniu, poziomie zamożności; nie sposób uznać tego za wyjaśnienie zadowalające) lub, po drugie, stosunek obywateli do polityki zmienił w reakcji na sposób przedstawienia jej w mediach. Trudno ocenić zasadność takich opinii, brak bowiem rzetelnych danych, pogłębionych badań z obszaru współczesnej socjologii i politologii dotyczących wpływu mediów na opinię publiczną. Zjawisko swoistego odpolitycznienia się społeczeństwa na skutek działania mediów masowych tłumaczy się zwykle na dwa sposoby: jako efekt dominacji treści rozrywkowych w przekazie mediów (czy polityka przegrywa z ofertą rozrywkową) lub jako wynik zdeformowania obrazu polityki, który niejako naturalnie do niej zniechęca. Żadna z tych opcji nie została zweryfikowana empirycznie. Współczesna nauka o komunikowaniu, zajmując się analizą korzystania z przekazu mediów {Mediennutzung} zaniedbuje ponadto zdaniem Kepplingera, poziom wartości mediów (analizą zawartości przekazu na wybrany temat) Z tego wynika bardzo nagląca potrzeba podjęcia opartych na nowych teoretycznych założeniach i obejmujących dłuższy czas. Na tę potrzebę ma odpowiedzieć omawiana książka. (fragment tekstu)
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171598357