PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Czasopismo
2020 | nr 8 | 21--32
Tytuł artykułu

Zarządzanie marką personalną jako nowa strategia komunikacji w marketingu politycznym

Warianty tytułu
Personal Brand Management as a New Communication Strategy in Political Marketing
Języki publikacji
PL
Abstrakty
W latach 80. XX wieku dostrzeżono w biznesie potrzebę budowania wizerunku zarówno samej organizacji jak i jej kluczowych pracowników. Kapitał ludzki traktowano jako wartość przedsiębiorstwa. Pracownicy tworząc relacje biznesowe wpływają na wiarygodność, zaufanie i lojalność klienta, które podobnie jak w polityce decydują o sukcesie organizacji. W XXI wieku dynamiczne i głębokie zmiany gospodarczo-społeczne przyczyniły się do konieczności prowadzenia kampanii wyborczych w sposób permanentny, bardziej profesjonalny, spersonalizowany i zdecentralizowany oraz do poszukiwania metod efektywnej komunikacji z wyborcami. Wydaje się, że strategia zarządzania marką personalną może zagwarantować w komunikacji politycznej wyższą skuteczność, spójność i harmonijność działań, a także trwałą przewagę konkurencyjną. Budowanie strategii marki personalnej w polityce czerpie z dorobku różnych dyscyplin dziedziny nauk społecznych. Jest szansą na zbudowanie reputacji polityków, wpływając jednocześnie na wzrost świadomości wyborców oraz pełniejszą, bardziej wartościową debatę polityczną. Celem artykułu jest uzasadnienie potrzeby właściwego zarządzania marką personalną jako stosunkowo nową strategią komunikacji w marketingu politycznym. Analizę oparto na wiedzy i doświadczeniach autorki z pracy doradczej z politykami polskimi oraz dostępnej literaturze, wykorzystując metodę porównawczą, analizę przypadku, a także wnioskowanie logiczne. (abstrakt oryginalny)
EN
In the 1980s, the business world acknowledged the need to build the image of both the organization itself and its key employees. Human capital was treated as the company's value. By creating business relations, the employees affect the credibility, trust, and loyalty of the client, which, like in politics, decide upon the organization's success. In the 21st century, dynamic and profound socio-economic changes contributed to the need to conduct election campaigns in a more permanent, professional, personalized, and decentralized manner, and are forced to look for methods of effective communication with voters. It seems that personal brand management strategy may guarantee higher effectiveness, consistency, and harmony of activities as well as a permanent competitive advantage in political communication. Building a personal brand strategy in politics is drawing from the achievements of various disciplines in the field of social sciences. It is an opportunity to build a reputation of politicians, influencing at the same time on voters' awareness, and a more valuable political debate. This article aims to justify the need for proper personal brand management as a relatively new communication strategy in political marketing. The analysis was based on the author's knowledge and experience from advisory work with Polish politicians and available literature, using the comparative method, case analysis, and logical inference. (original abstract)
Czasopismo
Rocznik
Numer
Strony
21--32
Opis fizyczny
Twórcy
Bibliografia
  • Annusewicz, O. (2017). Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarządzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych. Studia Politologiczne, 45.
  • Biskup, B. (2010). Strategie w kampanii wyborczej - rodzaje, znaczenie, zastosowanie. Studia Politologiczne, 16.
  • Cwalina, W. i Falkowski, A. (2005). Marketing polityczny, perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
  • Fisher Roffer, R. (2002). Make a name for Yourself. 8 steps every women needs to create a personal brand strategy for success. New York.
  • Fournier, S. (1997). Consumers and their brands: Developing Relationship Theory in consumer Research. Journal of Consumer Research, (3). https://doi.org/10.1086/209515
  • Garbarski, L., Rutkowski, I. i Wrzosek, W. (red). (2001). Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy. Warszawa: PWE.
  • Garlicki, J. (2010). Komunikowanie polityczne - od kampanii wyborczej do kampanii permanentnej. Studia Politologiczne, 16.
  • Grzesiak, M. (2020). Personal branding, czyli jak skutecznie zbudować autentyczną markę osobistą. Gliwice: Helion.
  • Jabłoński, A. W. i Sobkowiak, L. (red.). (2002). Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
  • Janoś-Kresło, M. (2019). Znaczenie doświadczeń klientów dla przedsiębiorstw usługowych. Marketing i Rynek, (10).
  • Keller, K. L. (2016). Strategia zarządzania marką. Kapitał marki - budowanie, mierzenie i zarządzanie. Wydawnictwo Nieoczywiste.
  • Kinastowska, J. (2006). Instrumenty marketingowe w komunikowaniu politycznym. Niepublikowana praca doktorska. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski.
  • Kinastowska, J. (2008). Marketing polityczny - wizerunek czy przesłanie. W: H. Mruk (red.), Reklama i PR na rozdrożu. Poznań: Wydawnictwo Forum Naukowe.
  • Kochan, M. (2017). Język a wizerunek polityków. Studia Politologiczne, 45.
  • Kolczyński, M. i Sztumski, J. (2000). Marketing polityczny. Kształtowanie indywidualnych i zbiorowych opinii postaw i zachowań. Katowice: Wydawnictwo Naukowe.
  • Kotler, Ph. (1994). Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola. Warszawa: Geberthner i Ska.
  • Krzyżanowska, M. (2001). Marketing usług organizacji niekomercyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania.
  • Lis, T. (2000). Jak to się robi w Ameryce? Warszawa: Wydawnictwo Książkowe Twój Styl.
  • Lock, A. i Harris, P. (1996). Political Marketing - Vive la difference. European Journal of Marketing, 30(10-11). https://doi.org/10.1108/03090569610149764
  • Łodyga, M. (2018). Marketing sensoryczny. Jak zbudować markę salonu. Beauty Inspiration, (4).
  • Mazur, M. (2002). Marketing polityczny. Warszawa: PWN.
  • McAlister, L. (2005). Unleashing potential. Journal of Marketing, 69.
  • Mider, D. (2008). Partycypacja polityczna w Internecie. Warszawa.
  • Mruk, H. (2016). Metody budowania wizerunku i marki placówki medycznej. Uwagi praktyczne. Medical Maestro Magazine, (7).
  • Olins, W. (2009). Podręcznik brandingu. Warszawa: Instytut Marki Polskiej.
  • Pawełczyk, P. (2000). Socjotechniczne aspekty gry politycznej. Poznań.
  • Pawełczyk, P. i Piontek, D. (1999). Socjotechnika w komunikowaniu politycznym. Poznań: Wyd. Naukowe Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.
  • Potwora, W. i Duczmal, M. (2001). Marketing - strategie i struktury. Opole: Wydawnictwo PAN.
  • Pringle, H. i Gordon W. (2006). Zarządzanie marką. Jak wypromować rozpoznawalną markę. Poznań: Rebis.
  • Sadowski, M. (2013). Rewolucja w social media. Gliwice: Helion.
  • Spyra, Z. (2019). Experiential marketing and building brand communication strategies in social media. Marketing i Rynek, (10).
  • Sułkowski, Ł. (2011). Pomiędzy tożsamością a kulturą organizacyjną. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, 24.
  • Sheth, J. N. i Sisodia, R. S. (2005). Does Marketing Need Reform. Journal of Marketing, 69.
  • Tarka T. (2003). 4 razy klient zamiast 4 razy P. Brief, 41.
  • Tkaczyk, P. (2011). Zakamarki marki. Gliwice: Helion.
  • Trzeciak, S. (2018). Personal branding for leaders. Warszawa: ICAN Institute.
  • Ulicka, G. (2010). Marketing polityczny a treści i postrzeganie polityki. Studia Politologiczne, 16.
  • Urbanek, G. i Kosińska E. (red). (2002). Zarządzanie marką. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
  • Wilkie, W. L. (2005). Needed: A Large Sense of Marketing and Scoolarchip. Journal of Marketing, 69.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171601041

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.