Mechanizmy wyceny i wartość oczekiwana bankowych transakcji kredytowych

• Autorzy: Jacek Bednarz , Mariusz Kicia
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Właściwa wycena transakcji kredytowych uwzględniająca każdorazowo elementy kosztowe i przychodowe ma istotne znaczenie dla funkcjonowania banku zawierającego umowę kredytową, a pośrednio również dla całego sektora bankowego i gospodarki. Umiejętność alokacji zasobów i ryzyka po znikomych kosztach stanowi zarazem główny wyznacznik wytwarzania przez sektor bankowy wartości dodanej. Udzielenie kredytu można porównać z decyzją inwestycyjną podejmowaną w warunkach niepewności. Przedmiotem transakcji jest strumień obarczonych ryzykiem płatności kredytobiorcy na rzecz kredytodawcy. Kredyt jako instrument finansowy nie ma cech papieru wartościowego, który byłby przedmiotem wtórnego obrotu rynkowego. Dzieje się tak dlatego, iż transakcja kredytowa nie jest zawierana w warunkach rynku, do którego miałyby dostęp podmioty postronne. Taki rynek nie istnieje. Wycena tych transakcji nie podlega czystej, tj. noszącej cechy bezstronności, grze rynkowych sił popytu i podaży. Banki gotowe są jednak angażować znaczne środki w zawieranie transakcji kredytowych, ponieważ spodziewają się uzyskać przychody wyższe niż wynikałoby to ze stawek skorygowanych o czynnik ryzyka [20]. Oznacza to, iż banki mogą poprze swoiste "zniekształcanie" dążyć do zawyżania cen kredytu. Ograniczoność dostępnych dla banku informacji, jak również oczywista "meobiektywność" cen każą przypuszczać, że oprocentowanie kredytu oferowane kredytobiorcy nie pozostaje w ścisłej zależności do podejmowanego ryzyka kredytowego. Przedmiotem analizy będą więc przesłanki wyznaczania ceny kredytu przez banki i na tym tle próba weryfikacji wykorzystania wartości oczekiwanej w wycenie bankowych transakcji kredytowych w odniesieniu do warunków polskich.(fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Wycena; Banki; Instrumenty kredytowe; Decyzje inwestycyjne

EN

Valuation; Banks; Credit instruments; Investment decisions

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 1999
• Tom: Modelowanie preferencji a ryzyko '99. Cz. 1.
• Strony: 47--65

Twórcy

autor

Jacek Bednarz

• Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

autor

Mariusz Kicia

• Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Bibliografia

• Altman E., Saunders A. (1998). Credit Risk Measurement: Developments ovei the last 20 Years. Journal of Banking and Finance, Vol. 21, s. 1721-1742.
• Berger A., Udell G. (1990). Collateral, Loan Quality, and Bank Risk. Journal of Monetary Economics, Vol. 25, s. 21-42.
• Bessis J. (1998). Risk Management in Banking. John Wiley, Chichester.
• Booth J., Chua L. (1995). Structure and Pricing of Large Bank Loans. Federal Reserve Bank of San Francisco Economic Review, No. 3, s. 52-62.
• Borner H. (1999). Die Kreditbeziehung als Mittel zur Verhaltensbeeinflussung. Kredit und Kapital, Heft 3, s. 461-480.
• Borys G. (1996). Zarządzanie ryzykiem kredytowym w banku. PWN, Warszawa.
• Burghof H.-Р., Henschel С. (1998). Credit and Information in Universal Banking - a Clinical Study. CFS Working Paper, nr 13. Center for Financial Studies, Frankfurt am Main.
• Chmura Ch. (1995). A Loan Pricing Case Study. Journal of Commercial Lending, December, s. 23-33.
• Diamond D. (1996). Financial Intermediation as Delegated Monitoring: A Simple Example. Federal Reserve Bank of Richmond Economic Quarterly, Vol. 83, No. 3, s. 51-66.
• Gilibert P. (1996). Measuring Credit Risk in Bank Loans: Pricing and Risk Management Implications. Rivista di Politica Economica, LXXXVI, November-December, s. 109-154.
• Gordon G., Kahn J. (1993). The Design of Bank Loan Contracts, Collateral, and Renegotiation. Working Paper No. W4273, National Bureau of Economic Research, Cambridge (MA).
• Herapolitańska I., Borowska E. (1996). Kredyty i gwarancje bankowe. Twigger, Warszawa.
• Hirota S., Tsutsui Y. (1999). Do Banks Diversify Portfolio Risk? A Test of the Risk-Cost Hypothesis. Japan and the World Economy, Vol. 11, s. 29-39.
• Lewandowski D. (1994). Bezpieczne zarządzanie ryzykiem kredytowym w banku komercyjnym. Olympus, Warszawa.
• Machauer A., Weber M. (1998). Bank Behavior Based on Internal Credit Ratings of Borrowers. CFS Working Paper, nr 8. Center for Financial Studies, Frankfurt am Main.
• Patterson R. (1995). Poradnik kredytowy dla bankowców. Twigger, Warszawa.
• Sawyer A., Andrews К. (1995). Corporate Credit Analysis. W: Current Issues in Financial Services. Macmillan Press, London, s. 122-141.
• Sjovoll E. (1999). Assessment of Credit Risk in the Norwegian Business Sector. Arbeidsnotat, No. 9. Norges Bank, Oslo.
• Urbanek M. (1997). Ocena sytuacji przedsiębiorstwa w decyzjach kredytowych banku. Badania Operacyjne i Decyzje, nr 1, s. 59-73.
• Uyemura D., van Deventer D. (1997). Zarządzanie ryzykiem finansowym w bankach. Związek Banków Polskich, Warszawa.