Zasoby kapitału ludzkiego w Polsce północnej

• Autorzy: Iwona Jażewicz

Warianty tytułu

Human Capital Resources in Northern Poland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Na użytek niniejszego opracowania przyjęto, iż kapitał ludzki to: wiedza, umiejętności, kompetencje oraz inne cechy ucieleśnione w człowieku, które powiązane są z jego ekonomiczną aktywnością. Podstawowym zaś celem niniejszego opracowania była identyfikacja stanu i zmian w zasobach kapitału ludzkiego w Polsce północnej oraz przedstawienie ich zróżnicowania przestrzennego wykorzystując hierarchiczne procedury aglomeracyjne. Badania dotyczyły Polski północnej rozumianej na użytek tego opracowania jako dwa województwa, tj. woj. pomorskie i woj. zachodniopomorskie w podziale na powiaty. Materiał źródłowy pochodził zaś z publikowanych i niepublikowanych materiałów statystycznych Głównego Urzędu Statystycznego. Z kolei do opracowania szkolnych wyników edukacyjnych wykorzystano zasoby internetowe Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, Okręgowych Komisji Egzaminacyjnych w Gdańsku i Poznaniu. Natomiast zakres czasowy opracowania dotyczył lat 1999-2018, tylko dane dotyczące wykształcenia zaprezentowano dla 2002 r. i 2011 r., co było podyktowane dostępnością materiału statystycznego. Z przeprowadzonych badań jednoznacznie wynika, że wzrasta rola zasobów kapitału ludzkiego w Polsce północnej. Z jednej strony jest to wynik rosnącej liczby osób z najwyższym poziomem wykształcenia, z drugiej zaś rosnącej świadomości społecznej, że wzrost jakości i warunków życia w dużym stopniu zależy od inwestowania w siebie. Zmiana postaw życiowych ludzi młodych, którzy stawiają coraz częściej na uzyskanie wykształcenia wyższego znalazła potwierdzenie w rosnącej liczbie studentów czy zmianach kierunków kształcenia. Dodatkowo wprowadzenie do szkolnictwa wyższego sektora uczelni niepublicznych czy wykształcenie funkcji akademickich w ośrodkach subregionalnych zwiększyło dostępność przestrzenną do szkolnictwa, przede wszystkim dla mieszkańców regionów peryferyjnych. Rozmieszczenie jednak zasobów kapitału ludzkiego na badanym obszarze charakteryzuje dość silna polaryzacja z wyraźnie zarysowującym się dystansem pomiędzy obszarami aglomeracyjnymi Trójmiasta i Szczecina, co potwierdziła przygotowana klasyfikacja powiatów z wykorzystaniem procedur aglomeracyjnych. Dysproporcje w poziomie wykształcenia w Polsce północnej to w dużym stopniu dziedzictwo sektora uspołecznionego w rolnictwie. Obszary postpegeerowskie to tereny depopulacyjne, o niekorzystnych warunkach społeczno-gospodarczych, gdzie rodzice przywiązują mniejszą wagę do edukacji swoich dzieci. Pozytywnym efektem dokonujących się zmian jest natomiast zaangażowanie kapitału ludzkiego o wysokim poziomie wykształcenia w działalność badawczo-rozwojową. Jak wynika z badań, regiony o wyższym poziomie wykształcenia i rozwoju społeczno-gospodarczego charakteryzują się większą zamożnością wyrażoną wielkością PKB per capita. (abstrakt oryginalny)

EN

For the purposes of this study it was assumed that human capital is: knowledge, skills, competences and other features embodied in man, which are associated with his economic activity. The main purpose of this study was to identify the state and changes in human capital resources in northern Poland and to present their spatial diversity using hierarchical agglomeration techniques. The research concerned northern Poland, understood for the purposes of this study as two voivodships, i.e. the Pomorskie and the Zachodniopomorskie voivodeships, each divided into poviats. The source material came from the published and unpublished statistical materials of the Central Statistical Office. In turn, the resources of the Central Examination Board and the Regional Examination Boards in Gdańsk and Poznań were used to develop school educational results. The time range of the study was the years 1999-2018. The research clearly shows that the role of human capital resources in northern Poland is increasing. On the one hand this is the result of the growing number of people with the highest levels of education, and on the other the growing social awareness that increases in quality and living conditions largely depends on self-investment. The change in life attitudes of young people, who are increasingly gambling on achieving higher education, has been confirmed by the growing number of students and changes in education. In addition, the introduction to the higher education sector of non-public universities and the education of academic functions in sub-regional centers has increased the spatial accessibility to education, primarily for the residents of peripheral regions. However, the distribution of human capital resources in the studied area is characterized by relatively strong polarization with a distinct distance between the Tri-City and Szczecin agglomerations, which was confirmed by the classification of poviats using agglomeration techniques. The disparities in the level of education in northern Poland are to a large extent the heritage of the socialized sector in agriculture. Post-farming areas form depopulation areas with unfavorable socio-economic conditions, where parents attach less importance to the education of their children. However, the positive effect of the ongoing changes is the involvement of human capital with a high level of education in research and development activities. Research shows that regions with a higher level of education and socio-economic development are characterized by greater wealth expressed in terms of GDP per capita. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Kapitał ludzki; Zasoby ludzkie; Wykształcenie

EN

Human capital; Human resources; People's education

• Czasopismo: Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
• Rocznik: 2020
• Numer: z. nr 64
• Strony: 135--149

Twórcy

autor

Iwona Jażewicz

• Akademia Pomorska w Słupsku

Bibliografia

• Becker, G. S. (1962). Investment in Human Capital: a theoretical Analysis. The Journal of Political Economy, LXX, Supplement, 9-49. DOI: 10.1086/258724.
• Chojnicki, Z., Czyż, T. (2007). Rola kapitału ludzkiego w kształtowaniu gospodarki opartej na wiedzy w Polsce. Przegląd Geograficzny 79(3-4), 423-438.
• Dokurno, Z. (2017). Modelowanie kapitału ludzkiego w gospodarce opartej o wiedzę. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Gaczek, W. M., Komorowski, J. (2005). Kapitał ludzki i społeczny regionu jako element rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej, 57, 51-80.
• Herbst, M. (red.). (2007). Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Herbst, M. (2004). Zróżnicowanie jakości kapitału ludzkiego w Polsce. Od czego zależą wyniki edukacyjne? Studia Regionalne i Lokalne, 3(17), 89-104.
• Jabłoński, Ł. (2012). Kapitał ludzki a konwergencja gospodarcza. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
• Janc, K. (2009). Zróżnicowanie przestrzenne kapitału ludzkiego i społecznego w Polsce. Rozprawy Naukowe Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, 8. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski.
• Jaźwiński, I. (2017). Kapitał ludzki w polityce regionalnej. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
• Jażewicz, I. (2011). Przekształcenia regionalnych struktur funkcjonalno-przestrzennych. Współczesne kierunki przemian społeczno-ekonomicznych. W: B. Namyślak (red.), Kapitał ludzki w małych miastach województwa pomorskiego (s. 203-214). Rozprawy Naukowe Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, 19. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski.
• Kamińska, W. (2011). Kapitał ludzki i społeczny na obszarach wiejskich w Polsce. Przykład województwa świętokrzyskiego. Kielce: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Kochanowskiego.
• Kamińska, W., Heffner, K. (red.). (2010). Kapitał ludzki i społeczny w procesie rozwoju obszarów wiejskich. Studia KPZK PAN, 126, s. 1-251.
• Lucas, R. E. (1988). On the Mechanics of Economic Development. Journal of Monetary Economics, 22, 23-44.
• Nowak, E. (1990). Metody taksonomiczne w klasyfikacji obiektów społeczno-gospodarczych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Panek, E. (red.). (2007). Kapitał ludzki i wiedza w gospodarce. Wyzwania XXI wieku. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.
• Roczniki Statystyczne Województw. (2002). Warszawa: GUS.
• Roczniki Statystyczne Województw. (2011). Warszawa: GUS.
• Roszkowska, S. (2013). Kapitał ludzki a wzrost gospodarczy. Łódź: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego.
• Romer, P. M. (1994). The Origins of Endogenous Growth. Journal of Economic Perspectives, 8, 3-22. DOI: 10.1257/jep.8.1.3.
• Rydz, E. (2002). Bariery edukacyjne młodzieży wiejskiej. Studia Obszarów Wiejskich, 2, 53-68.
• Skrodzka, I. (2015). Kapitał ludzki polskich województw - koncepcja pomiaru. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
• Skrzypek, E., Sokół, A. (red.). (2009). Zarządzanie kapitałem ludzkim w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa: Instytut Wiedzy i Innowacji.
• Smith, A. (1954). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów. Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Naukowe.
• Wronowska, G. (2012). Kapitał ludzki: ujęcie teoretyczne. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
• Zdrojewski, E. Z. (2012). Przemiany demograficzne Pomorza na przełomie wieków - ujęcie przestrzenne, społeczne, przestrzenne. W: P. Szmielińska-Pietraszek, W. Szymańska (red.), Rozwój kapitału ludzkiego w miastach i na wsi (s. 19-38). Słupsk-Warszawa: Akademia Pomorska.

Identyfikatory

DOI

10.15584/nsawg.2020.4.9