Przestrzeń życiowa i socjalna ludzi starych - wybrane źródła marginalizacji

• Autorzy: Elżbieta Trafiałek
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Hasło "marginalizacja ludzi starych" budzi obecnie wiele kontrowersji, co wydaje się być uzasadnione na tle wszechobecnej biedy ludzi młodych, dzieci, osób w wieku mobilnym bezrobociem spychanych w ubóstwo, ale marginalizacja tej grupy wiekowej ma inne źródła i przejawy niż w przypadku ludzi młodych, potencjalnie zdolnych do działania. Trudniej też ją identyfikować, jako że nie jest ani agresywna, ani uciążliwa dla środowiska, ani też specjalnie widoczna. Bardzo czytelnym sygnałem jej występowania jest właśnie nieobecność: w życiu publicznym, w skomercjalizowanych placówkach kultury, ośrodkach wypoczynkowych, w biurach turystycznych, teatrach, kawiarniach, restauracjach, mediach, w prywatnych klinikach i przychodniach zdrowia. Ludzi starych nie dlatego nie ma tam, gdzie tętni życie, gdzie dominuje tzw. europejski styl życia - że nie są tym zainteresowani, że wolą "nicnierobienie", wpatrywanie się godzinami w ekran telewizora, czy z perspektywy okna domu śledzenie codziennego życia innych, ale dlatego że ich na to nie stać bądź dlatego że po prostu boją się kontaktu z niezrozumiałym światem zewnętrznym. Ich, z reguły ograniczona, przestrzeń socjalna zawęża potencjalne obszary przestrzeni życiowej, stymulując "udomowiony" styl życia i systematyczną redukcję potrzeb. Izolacja, czy to z wyboru, czy z konieczności - niesie ze sobą zagrożenie marginalizacją, a jeżeli nieprzerwanie trwa latami i ustawicznie się pogłębia - zawsze prowadzi do wyłączenia ze struktur społecznych, stygmatyzuje wykluczenie. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Ludzie starsi; Starzenie się społeczeństw; Marginalizm; Struktura społeczna

EN

Elderly people; Ageing of the population; Marginalization; Social structure

• Czasopismo: Problemy Polityki Społecznej
• Rocznik: 2003
• Tom: 5
• Strony: 124--127

Twórcy

autor

Elżbieta Trafiałek

• Akademia Świętokrzyska