Kultura strategiczna in statu nascendi. Casus Ukrainy

• Autorzy: Agata Włodkowska-Bagan

Warianty tytułu

Strategic Culture in Statu Nascendi. The Case of Ukraine

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Analysis of Ukraine's foreign and security policy (both doctrinal and practical) leads to a conclusion about the lack of coherence of its objectives and the inconsistencies in their implementation. The lack of a formed strategic culture is one of the reasons. The aim of the article is an analysis of Ukraine's strategic culture, its conditions, characteristics and evolution. The key conditions of Ukraine's strategic cultural are history, geopolitics and Russian aggression in 2014. Among the features of its strategic culture are: postcolonial state syndrome, Russia's syndrome and disposition, split identity and inconsistency in action. Distrust is also an important feature of Ukraine's strategic culture. Until 2014, continuity can be observed among other things, not only in the characteristics and behaviors typical of the post-colonial state but also in Russia's syndrome and disposition. For more than 20 years, Ukrainian politics has also been consistently erratic, which has manifested itself in the goals set as their implementation. After 6 years of Russian aggression, there are signs of changes in strategic culture and foreign and security policy. However, it takes time to observe the trend and consolidation of certain features. (original abstract)

Analiza polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Ukrainy ostatnich 30 lat (zarówno w wymiarze doktrynalnym, jak i praktycznym) prowadzi do wniosku, że jej cele są niekoherentne, a podjętym działaniom brakuje konsekwencji. Jedną z przyczyn takiego stanu jest nieukształtowana kultura strategiczna państwa. W związku z powyższym celem artykułu jest analiza kultury strategicznej Ukrainy: jej uwarunkowań, cech oraz ewolucji. Kluczowe dla kultury strategicznej Ukrainy są uwarunkowania historyczne, geopolityczne oraz rosyjska agresja z 2014 r. Wśród cech kultury strategicznej należy natomiast wymienić: syndrom państwa postkolonialnego, syndrom rosyjski i dyspozycję rosyjską, rozdwojenie tożsamości, niekonsekwencję w działaniu oraz nieufność. Do 2014 r. można zaobserwować ciągłość - m.in. w obecności cech i zachowań typowych dla państwa postkolonialnego oraz w syndromie rosyjskim i dyspozycji rosyjskiej. Przez ponad 20 lat polityka ukraińska była również niekonsekwentna, co przejawiało się w wyznaczanych celach i ich realizacji. Po sześciu latach, które minęły od rosyjskiej agresji, można dostrzec symptomy zmian w kulturze strategicznej Ukrainy oraz w jej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa. Potrzeba jednak czasu, by móc zaobserwować tendencję i utrwalenie określonych cech.(abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

EN

Foreign policy; Security policy; Security

PL

Polityka zagraniczna; Polityka bezpieczeństwa; Bezpieczeństwo

• Czasopismo: Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej
• Rocznik: 2020
• Numer: Vol. 18, z. 4 Dylematy wyboru modelu rozwojowego państw Europy Wschodniej
• Strony: 35--58

Twórcy

autor

Agata Włodkowska-Bagan

• Akademia Finansów i Biznesu Vistula

Bibliografia

• Doeser F., Eidenfalk J., Using strategic culture to understand participation in expeditionary operations: Australia, Poland, and the coalition against the Islamic State, "Contemporary Security Policy" 2019, vol. 40, https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/13523260.2018.1469709?scroll=top&needAccess=true [19.07.2020], https://doi.org/10.1080/13523260.2018.1469709.
• Drzewicki A., W poszukiwaniu gwarancji bezpieczeństwa. Kultura strategiczna Ukrainy w świetle konfliktu rosyjsko-ukraińskiego, "Dyplomacja i Bezpieczeństwo" 2015, nr 1(3).
• Duffield J.S., World Power Forsaken: Political Culture, International Institutions, and German Security Policy after Unification, California 1998.
• Fukuyama F., Zaufanie. Kapitał społeczny a droga do dobrobytu, tłum. A. Śliwa, L. Śliwa, Warszawa-Wrocław 1997.
• Gray C., Strategic Culture as Context: the First Generation of Theory Strikes Back, "Review of International Studies" 1999, 25(1).
• Grondona M., Kulturowa typologia rozwoju gospodarczego, [w:] Kultura ma znaczenie. Jak wartości wpływają na rozwój społeczeństw, red. L.E. Harrison, S.P. Huntington, tłum. S. Dymczyk, Poznań 2003.
• Kęsek R., (R)ewolucja doktrynalna w sferze bezpieczeństwa Ukrainy na przełomie 2014/2015, "Ante Portas - Studia nad Bezpieczeństwem" 2016, nr 1(6).
• Konstytucja Ukrainy z 1996 r. wraz ze zmianami dokonanymi 21 lutego 2014 r. przez Radę Najwyższą, tłum. E. Toczek, A. Kubik, Warszawa 2014.
• Kupiecki R., Kultura strategiczna podmiotów zbiorowych. Przypadek NATO, "Sprawy Międzynarodowe" 2017, nr 4.
• Kuzio T., History, Memory and Nation Building in the Post-Soviet Colonial Space, "Nationalities Papers" 2002, no. 2, https://doi.org/10.1080/00905990220140649.
• Lamentowicz W., Amerykański i europejski wariant atlantyckiej kultury strategicznej, [w:] Bezpieczeństwo międzynarodowe. Wyzwania i zagrożenia XXI wieku, red. P. Olszewski, T. Kapuśniak, W. Lizak, Radom 2009.
• Lantis J.S., Howlett D., Kultura strategiczna, [w:] Strategia we współczesnym świecie. Wprowadzenie do studiów strategicznych, red. J. Baylis, J. Wirtz, C.S. Gray, E. Cohen, tłum. W. Nowicki, Kraków 2009.
• Longhurst K., Niemiecka kultura strategiczna - geneza i rozwój, [w:] Kultura bezpieczeństwa narodowego w Polsce i Niemczech, red. K. Malinowski, Poznań 2003.
• Malinowski K., Kultura bezpieczeństwa narodowego, [w:] Kultura bezpieczeństwa narodowego w Polsce i Niemczech, red. K. Malinowski, Poznań 2003.
• Mazur-Cieślik E., Świeżak P., Nowa Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy. Komentarz, "Bezpieczeństwo Narodowe" II-2012, nr 22.
• Moore D., Is the Post- in Postcolonial the Post- in Post-Soviet? Toward a Global Postcolonial Critique, "PMLA" 2001, 116(1).
• Osica O., Polska wobec operacji NATO i polityki bezpieczeństwa i obronnej UE, [w:] Kultura bezpieczeństwa narodowego w Polsce i Niemczech, red. K. Malinowski, Poznań 2003.
• Prokop M., Od koncepcji do Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy. Ewolucja polityki bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w latach 1991-2012, "Nowa Polityka Wschodnia" 2014, nr 2(7).
• Public Opinion Survey of Residents of Ukraine, March 15-31, 2018, Center for Insight in Survey Research, https://www.iri.org/sites/default/files/2018-5-21_ukraine_poll_presentation_0.pdf [20.07.2020].
• Smalec Ł., Kultura strategiczna Stanów Zjednoczonych. U źródeł, Warszawa 2009.
• Snyder J., The Soviet Strategic Culture: Implications for Limited Nuclear Operations, Santa Monica 1977.
• Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy "Ukraina w zmieniającym się świecie", "Bezpieczeństwo Narodowe" II-2012, nr 22.
• Stratehija nacionalnoji bezpeky Ukrajiny, zatwerdżeno Ukazom Prezydenta Ukrajiny wid 14 weresnia 2020 roku № 392/2020, Bezpeka Ludyny - Bezpeka Krajiny, https://www.president.gov.ua/documents/3922020-35037?fbclid=IwAR3D3c5Li0mwXnBIfZ5e8tD3WTbF8OXkERDLR36iOXbeq6DB2u_bwnTo6vM.
• Szeligowski D., Nowa strategia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy, "Biuletyn PISM", nr 219(2151), 30.10.2020, https://pism.pl/publikacje/Nowa_strategia_bezpieczenstwa_narodowego_Ukrainy.
• Szeptycki A., Ukraina jako państwo postkolonialne, "Sprawy Międzynarodowe" 2011, nr 1.
• The Strategic Culture of the European Union: A Progress Report Paul Cornish and Geoffrey Edwards, "International Affairs", July 2005, vol. 81, no. 4.
• Tukidydes, Wojna peloponeska, tłum. K. Kumaniecki, Warszawa 2003.
• Ukaz Prezydenta Ukrajiny № 105/2007 Pro Stratehiju nacionalnoji bezpeky Ukrajiny, https://www.president.gov.ua/documents/1052007-5496.
• Ukaz Prezydenta Ukrajiny Pro riszennia Rady nacionalnoji bezpeky i Oboronyukrajiny wid 6 trawnia 2015 roku "Pro Stratehiju nacionalnoji bezpeky Ukrajiny", https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/287/2015?fbclid=IwAR0F6tYtYZc0bnffq2Uh3DO05w4xJum33P3Bz73KVN8zJgxUy9ZWMu9nEsU

Identyfikatory

DOI

10.36874/RIESW.2020.4.2