Edukacja przez całe życie

• Autorzy: Zdzisław Pisz
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Zadania edukacyjne, i ogół problemów bezpośrednio lub pośrednio z nimi związanych mogą być postrzegane, analizowane i oceniane z wielu różnych punktów widzenia. Na przykładzie polityki edukacyjnej widać wyjątkowo wyraźnie, jak wiele czynników, zróżnicowanych podmiotowo i przedmiotowo, tworzy splot zagadnień określających warunki, w jakich rozwiązywane są zadania z tego zakresu. W sytuacji naszego kraju do ograniczeń wynikających z zaniechań w dziedzinie zmian programowych, zaniedbań organizacyjnych niedostatku materialnego dołączyły nowe, ważne determinanty związane z procesem transformacji systemowej, integracji europejskiej i globalizacji. Powstała sytuacja odpowiadająca znanemu powszechnie przypadkowi w dziedzinie programowania liniowego, gdy układ założeń wyrażających fundamentalne postulaty jest sprzeczny, redukujący do zera zbiór rozwiązań dopuszczalnych. W przypadku tego typu sytuacji istnieje potrzeba dokonywania zmian (łagodzenia oczekiwań) w układzie ograniczeń. Jest to zadanie szczególnie trudne. Zazwyczaj oznacza ono przesunięcia w podziale środków lub zwiększenie zadań bez ekwiwalentu materialnego, gdyż brak jest możliwości zaproponowania rozwiązania spełniającego jednocześnie wszystkie oczekiwania, nawet wtedy, gdy uznaje się je za jednakowo zasadne. Przy analizie i ocenie problemów edukacyjnych należy jeszcze pamiętać o pewnej ich właściwości, która jest dla edukacji charakterystyczna. Chodzi o rozłożenie w czasie, o niezbędny okres, jaki musi minąć od decyzji o danej zmianie do jej efektu, zwłaszcza, gdy zmiany mają kompleksowy charakter obejmujący cały system edukacyjny, jak w przypadku reformy ustroju szkolnego z 1999 r. Ocena rezultatów tego typu przedsięwzięć jest w pełni możliwa dopiero po pełnym cyklu kształcenia według nowych zasad, a to oznacza, że dopiero po kilkunastu latach. Na poziomie szkoły zawodowej po jedenastu, w innych wypadkach o wiele dłuższym. Pięć lat, jakie minęły od rozpoczęcia ostatniej reformy, jest okresem niewystarczającym dla pełnej analizy i oceny, co nie wyklucza potrzeby bieżącej obserwacji, analizy i oceny wszystkich zjawisk i procesów oraz problemów, które z edukacją, po jej reformie, związane są bezpośrednio lub pośrednio. Jednym z tego typu zagadnień jest potrzeba, a w zasadzie konieczność edukacji ciągłej trwającej przez całe życie. Na problem ten można spojrzeć między innymi przez pryzmat trzech podstawowych funkcji edukacji: politycznej, gospodarczej i społecznej. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Edukacja; System edukacji; Przemiany polityczne

EN

Education; Educational system; Political changes

• Czasopismo: Problemy Polityki Społecznej
• Rocznik: 2003
• Tom: 5
• Strony: 153--159

Twórcy

autor

Zdzisław Pisz

• Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu