Amatorzy, elity symboliczne, celebryci - nadawcy w internetowych serwisach Web 2.0

• Autorzy: Marta Magdalena Juza

Warianty tytułu

Amateurs, Symbolic Elites, Celebrities: Broadcasters on Web 2.0

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o to, kto tworzy treści wypełniające serwisy Web 2.0. Uważano, że powstanie tych serwisów, podobnie jak samego internetu, pozwoli "zwykłym ludziom" wcielić się w rolę masowego nadawcy. Sądzono, że będą oni z tej możliwości powszechnie korzystać, serwisy te będą więc wypełniane treścią przez amatorów. Początkowo wydawało się jednak, że oczekiwania te nie zostaną spełnione. Szacowano, że tylko 10% użytkowników umieszcza w internecie swoje treści, w tym 1% regularnie, a 9% okazjonalnie, pozostali są zaś biernymi odbiorcami. Serwisy Web 2.0 były natomiast wypełniane treścią w dużej mierze przez podmioty profesjonalne, które mogły wypowiadać się również w mediach masowych. Obecnie, gdy serwisy Web 2.0, a szczególnie media społecznościowe, mają coraz więcej użytkowników, zarysowane wyżej kwestie wymagają ponownego przeanalizowania. Koncepcja i metody badań: na podstawie dostępnych danych oraz wyników badań własnych, przeprowadzonych przy użyciu ankiety wśród 500 użytkowników internetu, sformułowane zostały następujące wnioski: (1) treści w serwisach Web 2.0 są tworzone głównie przez amatorów, w mniejszym stopniu przez aktorów profesjonalnych; (2) większość użytkowników tworzy treści w serwisach Web 2.0, a zwłaszcza w serwisach społecznościowych; (3) najbardziej pracochłonne i ambitne formy aktywności twórczej są udziałem niewielkiego odsetka internautów. Wnioski te stanowią oryginalny wkład do wiedzy na temat autorstwa treści w tych cieszących się obecnie ogromną popularnością serwisach(abstrakt oryginalny)

EN

The aim of this article is to answer the question of who creates content that fi lls Web 2.0 websites. It was believed that the creation of these services, like the Internet itself, would allow "ordinary people" to play the role of a mass broadcaster. It was believed that they would use this option widely, so these websites would be fi lled with content by non-professionals. Initially, however, it seemed that these expectations would not be met. It was estimated that only 10% of users post their content on the Internet, including 1% regularly and 9% occasionally, while the rest are passive recipients. Web 2.0 websites, on the other hand, were fi lled with content to a large extent by professional entities that could also express themselves in the mass media. Now, when Web 2.0 websites, especially social media, have more and more users, the issues outlined above require re-examination. Research methods: on the basis of the available data and the results of own research conducted with the use of a survey among 500 Internet users, the following conclusions were drawn: (1) Web 2.0 content is created mainly by amateurs, and to a lesser extent by professional broadcasters; (2) the majority of users create content on Web 2.0 sites, especially social networking sites; (3) the most labor-intensive and ambitious forms of creative activity are recorded by a small percentage of Internet users. These conclusions are an original contribution to the knowledge of content authorship on these hugely popular websites(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Serwis internetowy; Web 2.0; Media społecznościowe; Internet

EN

Website; Web 2.0; Social media; Internet

• Czasopismo: Studia Medioznawcze
• Rocznik: 2021
• Numer: t 22, nr 1 (84)
• Strony: 812--825

Twórcy

autor

Marta Magdalena Juza

• Pedagogical University of Krakow

Bibliografia

• Alexa. (2020). The top 500 sites on the web. Retrieved on July 13, 2020, from https://alexa.com/topsites
• Anderson, Ch. (2008). Długi ogon. Ekonomia przyszłości - każdy konsument ma głos. Poznań: Media Rodzina.
• Antelmi, A., Malandrino, D., & Scarano, V. (2019, May). Characterizing the Behavioral Evolution of Twitter Users and The Truth Behind the 90-9-1 Rule. In Companion Proceedings of The 2019 World Wide Web Conference (pp. 1035-1038). DOI: 10.1145/3308560.3316705.
• Apy News. (2020). Ranking youtuberów. Pobrane 4 sierpnia 2020 z https://apynews.pl/ranking-youtuberow
• Arthur, C. (2006, July 20). What's the 1% Rule? The Guardian. Retrieved from https://theguardian.com/technology/2006/jul/20/guardianweeklytechnologysection2
• Batorski, D. (2015). Filtrowanie społecznościowe w internecie - nowy sposób docierania do treści i jego konsekwencje. Studia Medioznawcze, 62(3), 43-56. DOI: 10.33077/uw.24511617.ms.2015.62.524.
• Bauman, Z. & Lyon, D. (2013). Płynna inwigilacja. Rozmowy. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
• Bechmann, A. (2019). Inequality in Posting Behaviour Over Time: A Study of Danish Facebook Users. Nordicom Review, 40(special issue 1), 31-49. DOI: 10.2478/nor-2019-0012.
• Bracciale, R., Martella, A., & Visentin, C. (2018). From Super-Participants to Super-Echoed. Participation in the 2018 Italian Electoral Twittersphere. Partecipazione e Conflitto. The Open Journal of Sociopolitical Studies, 11(2), 361-393. DOI: 10.1285/i20356609v11i2p361.
• Brandtzaeg, P.B. & Heim, J. (2011). A typology of social networking sites users. International Journal of Web Based Communities, 7(1), 28-51.
• Brandwatch. (2020). The Top 20 Most Followed Instagram Accounts. Retrieved on August 2, 2020, from https://brandwatch.com/blog/top-most-instagram-followers
• Bughin, J.R. (2010). The World According to YouTube: Explaining the Rise of Online Participative Video. In D. Vegros, J. Sáenz (Eds.), Peer-to-Peer Networks and Internet Policies (pp. 179-191). Nova Science Publishers.
• Castells, M. (2013). Władza komunikacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• CBOS. (2020). Korzystanie z internetu. Pobrane 4 stycznia 2021 z https://cbos.pl/SPISKOM.POL/2020/K_085_20.PDF
• DDOB. (2020). Ranking Instagram. Pobrane 9 sierpnia 2020 z https://ddob.com/ranking/instagram
• Dean, J. (2010). Blog Theory: Feedback and Capture in the Circuits of Drive. Polity.
• Filiciak, M. (2013). Media, wersja beta. Film i telewizja w czasach gier komputerowych i internetu. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra.
• Gillmor, D. (2004). We the Media. Grassroots Journalism by the People, for the People. O'Reilly Media.
• Goban-Klas, T. (2004). Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Godzic, W. (2007). Znani z tego, że są znani. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Halawa, M. (2013). Facebook - platforma algorytmicznej towarzyskości i technologia siebie. Kultura i Społeczeństwo, 57(4), 117-144.
• Heil, B. & Piskorski, M. (2009, June 1). New Twitter Research: Men Follow Men and Nobody Tweets. Harvard Business Review. Retrieved from https://hbr.org/2009/06/new-twitter-research-men-follo
• Hou, M. (2019). Social media celebrity and the institutionalization of YouTube. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 25(3), 534-553. DOI: 10.1177/1354856517750368.
• Hubert, J. (2015). Enhancing Promotional Strategies through the Use of Web 2.0. Corvinus Marketing Studies, 2015(1), 1-15. DOI: 10.1177/1524839908325335.
• Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Jenkins, H. (2007). Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Kim, J. (2012). The institutionalization of YouTube: From user-generated content to professionally generated content. Media, Culture & Society, 34(1), 53-67. DOI: 10.1177/0163443711427199.
• Levinson, P. (2010). Nowe nowe media. Warszawa: Wydawnictwo WAM.
• Lévy, P. (2000). Collective Intelligence: Mankind's Emerging World in Cyberspace. Basic Books.
• Maciąg, R. (2013). Pragmatyka Internetu. Web 2.0 jako środowisko. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Mobirank. (2020). Raport digital i mobile na świecie w 2020 roku. Pobrane 30 lipca 2020 z https://mobirank.pl/2020/01/31/raport-digital-i-mobile-na-swiecie-w-2020-roku
• Musser, J. & O'Reilly, T. (2007). Web 2.0: Principles and Best Practices. O'Reilly Media.
• Nielsen, J. (2006, October 8). The 90-9-1 Rule for Participation Inequality in Social Media and Online Communities. Retrieved from https://nngroup.com/articles/participation-inequality
• O'Reilly, T. (2007). What Is Web 2.0: Design Patterns and Business Models for the Next Generation of Software. Communications & Strategies, 65, 17-37.
• Ortega, F., Gonzalez-Barahona, J.M., & Robles, G. (2008, January). On the inequality of contributions to Wikipedia. In Proceedings of the 41st Annual Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS 2008) (pp. 304-304). Washington, DC, US: IEEE Computer Society.
• Rettberg, J.W. (2012). Blogowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Rheingold, H. (2002). Smart Mobs. The Next Social Revolution. Transforming Cultures and Communities in the Age of Instant Access. Perseus Publishing.
• Serrano, A., Arroyo, J., & Hassan, S. (2018, August). Participation Inequality in Wikis: A Temporal Analysis Using WikiChron. In Proceedings of the 14th International Symposium on Open Collaboration (pp. 1-7). New York, NY, US: Association for Computing Machinery. DOI: 10.1145/3233391.3233536.
• Shaw, A. & Hill, B.M. (2014). Laboratories of Oligarchy? How the Iron Law Extends to Peer Production. Journal of Communication, 64(2), 215-238. DOI: 10.1111/jcom.12082.
• Shirky, C. (2010). Cognitive Surplus. How Technology Makes Consumers into Collaborators. New York: Penguin Group.
• Socialbakers. (2020). Facebook Pages Stats. Retrieved on August 9, 2020, from https://socialbakers.com/statistics/facebook/pages/total
• Socialbakers. (2020). YouTube Channels Stats. Retrieved on August 9, 2020, from https://socialbakers.com/statistics/youtube/channels
• Socialpress. (2020). Social media w Polsce i na świecie - najnowsze dane. Pobrane 9 sierpnia 2020 z https://socialpress.pl/2020/02/social-media-w-polsce-i-na-swiecie-najnowsze-dane
• Sotrender. (2020). Facebook Trends Polska. Pobrane 8 sierpnia 2020 z https://sotrender.com/trends/facebook/poland/202006
• Statystyki Wikipedii. (2019). Współpracownicy. Pobrane 25 lipca 2020 z https://stats.wikimedia.org/PL/TablesWikipediansContributors.htm
• Tancer, B. (2007). Hitwise US Research Note: Measuring Web 2.0 Consumer Participation. Pobrane 7 lutego 2021 z https://askapache.com/s/s.askapache.net/pdf/Hitwise_US_Measuring_Web_2.0_Consumer_Participation_June_2007.pdf
• Turri, A.M., Smith, K.H., & Kemp, E. (2013). Developing Affective Brand Commitment Through Social Media. Journal of Electronic Commerce Research, 14(3), 201-214.
• Van Dijck, J. (2009). Users like you? Theorizing agency in user-generated content. Media, Culture & Society, 31(1), 41-58. DOI: 10.1177/0163443708098245.
• Van Dijk, T.A. (1993). Elite Discourse and Racism. Sage Publications.
• Van Mierlo, T. (2014). The 1% Rule in Four Digital Health Social Networks: An Observational Study. Journal of Medical Internet Research, 16(2), e33. DOI: 10.2196/jmir.2966.
• Więckiewicz, M. (2012). Blog w perspektywie genologii multimedialnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Więckiewicz-Archacka, M. (2019). Nlog, Prawda.org, Blog.art.pl. Pierwsze niekomercyjne platformy blogowe w Polsce i ich wpływ na rozwój sieci blogów. Studia Medioznawcze, 20(1), 56-67. DOI: 10.33077/uw.24511617.ms.2019.1.88.
• Wikipedia. (2020). Tumblr Usage. Retrieved on July 23, 2020, from https://en.wikipedia.org/wiki/Tumblr
• Wikipedia. (2020). Wikipedia:Społeczność wikipedystów Liczebność. Pobrane 9 sierpnia 2020 z https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Spo eczno _wikipedyst w

Identyfikatory

DOI

10.33077/uw.24511617.ms.2021.1.319