Stosunek partii politycznych do modernizacji państwa jako kryterium różnicujące aktorów sceny politycznej

• Autorzy: Andrzej Rudowski

Warianty tytułu

The Ratio of Political Parties for the Modernization of the State as a Criterion for Differentiating Political Actors

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Państwa Europy Środkowej począwszy od 1989 roku, podobnie jak wiele innych państw w innych regionach świata, podejmują z różnym skutkiem wysiłek modernizacyjny, którego efektem ma być skrócenie dystansu dzielącego je od politycznych i gospodarczych liderów. Analiza decyzji nych pozwala zwykle socjologom i politologom ex post wysiłki te powiązać z konkretnym paradygmatem rozwojowym, według którego konstruowane są zmiany w państwie. Jak wiadomo, polska transformacja opierała się na ogólnym założeniu, że w naszym położeniu najdogodniejszym będzie przyjęcie schematu modernizacji opartego na imitacji. W ostatnich latach coraz donośniej zgłaszane są wątpliwości co do możliwości dalszego rozwoju w ramach tego wzorca. Ponowna wyraźna polityzacja tej kwestii pozwala przypuszczać, że możliwe jest określenie preferencji partii politycznych w tym względzie (np.: poprzez badanie ich programów wyborczych). (fragment tekstu)

EN

The article proposes a new classification of political parties in Poland, based on the survey of political parties against the paradigms of modernization of the state. To verify the hypothesis according to which this issue can effectively prioritize political parties, a catalogue of issues dividing supporters of different patterns of development was prepared. In the next step the catalogue was tested against two biggest political parties competing in the campaign for the European Parliament in 2014. The results of the study of their election programs seem to confirm the usefulness of a new way of organizing the parties in Poland (and perhaps in other countries of Central and Eastern Europe). (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Partie polityczne; Modernizacja; Rozwój; Programy partii politycznych; Programy wyborcze

EN

Political parties; Modernization; Development; Programs of political parties; Election programme

• Czasopismo: Studia Politicae Universitatis Silesiensis
• Rocznik: 2016
• Tom: 17
• Strony: 101--116

Twórcy

autor

Andrzej Rudowski

• Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw, Poland

Bibliografia

• Budge I., Robertson D., Hearle D.: Ideology, Strategy and Party Change: Spatial Analyses of Post-War Election Programmes in 19 Democracies. Cambridge 1987.
• Bukowska X., Cześnik M.: Analiza treści programów wyborczych polskich partii politycznych 1991-2001. W: System partyjny i zachowania wyborcze. Dekada polskich doświadczeń. Red. R. Markowski. Warszawa 2003.
• Castles F., Mair P.: Left-Right Political Scales: Some "Expert" Judgements. "European Journal of Political Review" 1984, Vol. 12.
• Grabowska M.: Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki po 1989 roku. Warszawa 2004.
• Grochmalski P.: Neomoderniści a klasycy modernizacji - przyczynek do teorii modernizacji. W: Koncepcje modernizacji we współczesnej myśli politycznej. Red. A. Wojtas, R. Baecker, M. Lisiecki. Toruń 2008.
• Ingelhart R., Klingemann H.-D.: Party Identification, Ideological Preference, and the Leftright Dimension among Western Mass Publics. In: Ideology, Strategy and Party Change: Spatial Analyses of Post-War Election Programmes in 19 Democracies. Eds. I. Budge, D. Robertson, D. Hearl. Cambridge 1987.
• Jasiewicz K.: Anarchia czy pluralizm? Podziały polityczne i zachowania wyborcze w roku 1991 i 1993. W: Wybory parlamentarne 1991 i 1993 a scena polityczna. Red. S. Gebethner. Warszawa 1995.
• Kowalik T.: www.polskatransformacja.pl. Warszawa 2009.
• Krasnodębski Z.: Demokracja peryferii. Gdańsk 2003.
• Leszczyński A.: Skok w nowoczesność. Polityka wzrostu w krajach peryferyjnych 1943-1980. Warszawa 2013.
• Markowski R.: Propozycja "Manifesto Research Group": metoda, wyniki, problemy - komentarz. W: System partyjny i zachowania wyborcze. Dekada polskich doświadczeń. Red. R. Markowski. Warszawa 2003.
• Morawski W.: Modernizacja Polski. Struktury. Agencje. Instytucje. Warszawa 2009.
• Reykowski J.: Spór między lewicą a prawicą: oś konfliktu społeczno-ekonomicznego. W: Naród, władza, społeczeństwo. Red. A. Jasińska-Kania, J. Raciborski. Warszawa 1996.
• Ruszkowski P.: Segmentacja społeczeństwa polskiego. Warszawa 2012.
• Sani G., Sartori G.: Polarization, Fragmentation and Competition in Western Democracies. In: Western European Party Systems: Continuity and Change. Eds. H. Daalder, P. Mair. London 1983.
• Staniszkis J.: Postkomunizm. Próba opisu. Gdańsk 2001.
• Szawiel T.: Podział lewica - prawica w polityce oraz w szerszym kontekście kulturowym. W: Budowanie demokracji: podziały społeczne, partie polityczne i społeczeństwo obywatelskie w postkomunistycznej Polsce. Red. M. Grabowska, T. Szawiel. Warszawa 2001.
• Szczepański M.S.: Ani Elizjum, ani Hades. Piętnastolecie polskiej transformacji w perspektywie socjologicznych teorii zmiany. W: Współczesne społeczeństwo polskie. Dynamika zmian. Red. J. Wasilewski. Warszawa 2006.
• Sztompka P.: Socjologia zmian społecznych. Przeł. J. Konieczny. Kraków 2005.
• Wnuk-Lipiński E.: Paradoksy zmiany ustrojowej. W: Wielka transformacja. Zmiany ustroju w Polsce po 1989. Red. I. Krzemiński. Warszawa 2011.
• Żukowski T.: Polska scena polityczna w latach 1991-1992 w świetle wyników wyborów: ciągłość i zmiany. W: Wybory '91 a polska scena polityczna. Red. S. Gebethner, J. Raciborski. Warszawa 1992.