Komunikacja interpersonalna w interakcjach społecznych

• Autorzy: Stefan Frydrychowicz

Warianty tytułu

Interpersonal Communication in Social Interactions

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W niniejszym artykule zostanie zarysowany problem przejścia od interakcji społecznych do komunikacji interpersonalnej. Nastąpi omówienie uwarunkowań tego przejścia, związanych ze strukturą procesu komunikacji i jego realizacją przez nadawcę i odbiorcę (dalej oznaczanych N i O), a także scharakteryzowana zostanie struktura procesu komunikacji interpersonalnej. Analizując proces komunikacji interpersonalnej, można wskazać na jego podstawowe cechy. Jest on współtworzony przez N i O, chociaż nie zawsze ich wkład bywa proporcjonalny. Proces ten zachodzi w pewnej sytuacji i w związku z tym w określonym czasie i przestrzeni. Komunikacja interpersonalna jest uwarunkowana zarówno indywidualnie, jak i społecznie. (fragment tekstu)

EN

This article concentrates on the characterization of the transition from social interactions to interpersonal communication. For this purpose analysis of the structure of communication process was conducted on two levels: general and specific. The former focuses on the conditions of the transition from interaction to communication, and further to contact. The latter offers the analysis of the dimensions of interpersonal communication. The conclusion deals with the importance of interlocutors' intentionality as well as appropriate regulation and coordination of the dimensions of communication for effective communication. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Komunikowanie interpersonalne; Interakcje społeczne

EN

Interpersonal communication; Social interaction

• Czasopismo: Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych
• Rocznik: 2020
• Tom: 50 Psychologiczne konteksty komunikacji interpersonalnej
• Strony: 13--29

Twórcy

autor

Stefan Frydrychowicz

• Akademia Ignatianum w Krakowie

Bibliografia

• Argyle, M. (1999). Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Bertalanffy, L. von (1984). Ogólna teoria systemów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Bokus, B. (1984). Nawiązywanie interakcji społecznych przez małe dziecko. Wrocław-Warszawa-Lublin-Poznań-Kraków: Ossolineum.
• Bręński, S. (2015). Wpływ prawdopodobieństwa fonotaktycznego na przetwarzanie języka. Psychologia Rozwojowa, 20, 23-37.
• Bullowa, M. (1980). The beginnings of interpersonal communication. Cambridge: Cambridge University Press.
• Clark, H.H. (1996). Using language. Cambridge, MA: Cambridge University Press.
• Crystal, D. (1990). The Cambridge encyclopedia of language. Cambridge-New York-Port Chester-Melbourne-Sydney: Cambridge University Press.
• Dryll, E. (2001). Interakcja wychowawcza. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
• Fiske, J. (1999). Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem się. Wrocław: Astrum.
• Fray, L.R., Botan, C.H., Kreps, G.L. (2000). Investigating communication: An introduction to research methods. Boston: Allyn & Bacon.
• Frydrychowicz, S. (1999). Proces mówienia. Wybrane psychologiczne aspekty na przykładzie interpretacji zdania niejednoznacznego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Frydrychowicz, S. (2020). Interakcje społeczne. W: J. Trempała, H. Liberska (red.), Psychologia wychowania. Wybrane problemy (s. 280-291). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Grice, H.P. (1980). Logika a konwersacja. W: B. Stanosz (red.), Język w świetle nauki (s. 91-114). Warszawa: Czytelnik.
• Hartley, E.G., Hartley, R.E. (1961). Fundamentals of Social Psychology. New York: Alfred A. Knopf.
• Hinde, R., Stevenson-Hinde, J. (1987). Interpersonal relationship and child development. Developmental Reviev, 7, 1-21.
• Jakobson, R. (1989). Poetyka w świetle językoznawstwa. W: M.R. Mayenowa (red.), W poszukiwaniu istoty języka (s. 77-124). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Kłoskowska, A. (1983). Socjologia kultury. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Kurcz, I. (2000). Psychologia języka i komunikacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Le Guin, U.K. (2004). The wave in the mind. Talks and esseys on the writer, the reader, and the imagination. Boulder: Shambhala Publication.
• Mattelart, A., Mattelart M. (2001). Teorie komunikacji. Krótkie wprowadzenie. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Miller, G.A. (1980). Psychologia i komunikacja. W: B. Stanosz (red.), Język w świetle nauki (s. 157-167). Warszawa: Czytelnik.
• Moles, A.A. (1986). Théorie structural de la communications et société. Paris: Masson.
• Morreale, S.P., Spitzberg, B.H., Barge, J.K. (2007). Komunikacja między ludźmi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Newcomb, Th.M., Turner, R.H., Converse, Ph.E. (1970). Psychologia społeczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Reber, A.S., Reber, E.S. (2008). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Satir, V. (2000). Terapia rodziny. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Searle, J.R. (1987). Czynności mowy. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
• Schulz von Thun, F. (2005). Sztuka rozmawiania. Analiza zaburzeń. Kraków: Wydawnictwo WAM.
• Stewart, J. (2000). Komunikacja interpersonalna: kontakt między osobami. W: J. Stewart (red.), Mosty zamiast murów (s. 36-66). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Szewczuk, W. (red.). (1979). Słownik psychologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Sztompka, P. (2016). Kapitał społeczny. Teoria przestrzeni międzyludzkiej. Kraków: Wydawnictwo Znak.
• Szustrowa, T. (1987). Swobodne techniki diagnostyczne. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
• Tomasello, M. (2002). Kulturowe uwarunkowania ludzkiego poznawania. Warszawa: PIW.
• Tyszkowa, M. (1990). Rodzina, doświadczenie i rozwój jednostki. Paradygmat teoretyczny badań. W: M. Tyszkowa (red.), Rodzina a rozwój jednostki (s. 13-37). Poznań: Nakładem Centralnego Programu Badań Podstawowych CPBP 09.02.
• Watzlawick, P., Helmick-Beavin, J., Jackson, D.D. (1972). Une logique de la communication. Paris: Édition du Seuil.

Identyfikatory

DOI

https://doi.org/10.14746/cis.2020.50.2