Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
The Gray Eminence of the Montenegrin Political Scene - Milo Djukanović (Part 2)
Języki publikacji
Abstrakty
CEL NAUKOWY: Artykuł jest drugim z cyklu, poświęconego karierze i działalności politycznej Milo Djukanovića. O ile w pierwszej części opisane zostały lata młodości polityka, jego dojście do władzy i realizacja celu, jakim było doprowadzenie Czarnogóry do niezależności państwowej od Serbii, to kolejna część odsłania kulisy sławy polityka, jego powiązania biznesowe i nie zawsze przychylnie odbieraną działalność na rzecz państwa.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przełomowym momentem w karierze Milo Djukanovića był rok 1997. Śmiałość, na jaką wówczas się zdobył, sprzeciwiając się Miloševićovi, pokazała, że nie ma sobie równych. Djukanović, architekt Czarnogóry, poprowadził ją ku wolności, politycznie i gospodarczo dystansując od Serbii.
PROCES WYWODU: Milo Djukanović, wielokrotny premier, prezydent Czarnogóry znany z ciętej riposty, skrupulatny, inteligentny, zyskał przydomek "Milošević w garniturze od Armaniego". Stawiający granice w relacjach z Rosją, niedopuszczający do ingerencji Serbii w sprawy państwa, dopilnował by Czarnogóra znalazła się w 2017 roku w NATO i weszła na drogę zaawansowanych negocjacji akcesyjnych z UE. Oskarżany przez opozycję o oszustwa wyborcze, autorytarne rządy, wywieranie nacisków, mafijne powiązania, nazywany faszystą, przeciwnikiem Cerkwi, sprawować będzie funkcje głowy państwa do 2023 roku.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Bez względu na to, co zarzuca się Djukanovićovi, jego wcześniejsze zasługi położone dla narodu i państwowości Czarnogóry, przysłaniają obraz skorumpowanego polityka. Fakt, że Djukanović i jego partia (DPS) w trakcie ostatnich wyborów parlamentarnych po raz pierwszy od trzydziestu lat ponieśli klęskę, nie oznacza, że skończyła się "era Djukanovića". Nastał czas starcia, w którym do głosu, doszło tym razem kolejne już, młodsze pokolenie, w osobach m.in. Aleksego Bečića czy Dritana Abazovića.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Polityczne trzęsienie ziemi, nowe "zbliżenie z Serbią", zawrotne tempo zmian personalnych, nieporównywalne do żadnego z państw, które przeszły transformację polityczną i gospodarczą po upadku komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej, nie wróżą niczego dobrego. Mogą negatywnie odbić się na bezpieczeństwie wewnętrznym państwa, negocjacjach z UE i walce z pandemią koronawirusa. (abstrakt oryginalny)
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przełomowym momentem w karierze Milo Djukanovića był rok 1997. Śmiałość, na jaką wówczas się zdobył, sprzeciwiając się Miloševićovi, pokazała, że nie ma sobie równych. Djukanović, architekt Czarnogóry, poprowadził ją ku wolności, politycznie i gospodarczo dystansując od Serbii.
PROCES WYWODU: Milo Djukanović, wielokrotny premier, prezydent Czarnogóry znany z ciętej riposty, skrupulatny, inteligentny, zyskał przydomek "Milošević w garniturze od Armaniego". Stawiający granice w relacjach z Rosją, niedopuszczający do ingerencji Serbii w sprawy państwa, dopilnował by Czarnogóra znalazła się w 2017 roku w NATO i weszła na drogę zaawansowanych negocjacji akcesyjnych z UE. Oskarżany przez opozycję o oszustwa wyborcze, autorytarne rządy, wywieranie nacisków, mafijne powiązania, nazywany faszystą, przeciwnikiem Cerkwi, sprawować będzie funkcje głowy państwa do 2023 roku.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Bez względu na to, co zarzuca się Djukanovićovi, jego wcześniejsze zasługi położone dla narodu i państwowości Czarnogóry, przysłaniają obraz skorumpowanego polityka. Fakt, że Djukanović i jego partia (DPS) w trakcie ostatnich wyborów parlamentarnych po raz pierwszy od trzydziestu lat ponieśli klęskę, nie oznacza, że skończyła się "era Djukanovića". Nastał czas starcia, w którym do głosu, doszło tym razem kolejne już, młodsze pokolenie, w osobach m.in. Aleksego Bečića czy Dritana Abazovića.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Polityczne trzęsienie ziemi, nowe "zbliżenie z Serbią", zawrotne tempo zmian personalnych, nieporównywalne do żadnego z państw, które przeszły transformację polityczną i gospodarczą po upadku komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej, nie wróżą niczego dobrego. Mogą negatywnie odbić się na bezpieczeństwie wewnętrznym państwa, negocjacjach z UE i walce z pandemią koronawirusa. (abstrakt oryginalny)
RESEARCH OBJECTIVE: The article is the second in the series devoted to the career and political activity of Milo Djukanović. While the first part describes the politician's youth, his rise to power and the implementation of the goal of bringing Montenegro to state independence from Serbia, the next part reveals the backstage of the politician's fame, his business ties and not always favorably received activities for the state.
RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The turning point in Djukanović's career was the year 1997. The boldness he achieved in opposing Milošević at that time showed that he has no equal. Djukanović, the architect of Montenegro, led her to freedom, distancing her politically and economically from Serbia.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Multiple prime minister, president of Montenegro. By setting limits in relations with Russia, preventing Serbia from interfering with the country's affairs, he would ensure that Montenegro joined NATO in 2017 and entered the path of advanced negotiations with the EU. Accused by the opposition of electoral fraud, authoritarian governments, exerting pressure, mafia connections, called an opponent of the Church will be the president until 2023.
RESEARCH RESULTS: Regardless of what Djukanović is accused of, his previous contributions to the Montenegrin nation and state obscure the image of a corrupt politician. The fact that Djukanović and his party (DPS) failed for the first time in the last parliamentary elections does not mean that the Era of Djukanovic is over. The time of a clash has come in which another, younger generation has come, including Alexa Bečić or Dritan Abazović.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The political earthquake, new rapprochement with Serbia, the dizzying pace of personnel changes do not bode well. They can have a negative impact on the country's internal security, negotiations with the EU and the fight against the coronavirus pandemic. (original abstract)
RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The turning point in Djukanović's career was the year 1997. The boldness he achieved in opposing Milošević at that time showed that he has no equal. Djukanović, the architect of Montenegro, led her to freedom, distancing her politically and economically from Serbia.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Multiple prime minister, president of Montenegro. By setting limits in relations with Russia, preventing Serbia from interfering with the country's affairs, he would ensure that Montenegro joined NATO in 2017 and entered the path of advanced negotiations with the EU. Accused by the opposition of electoral fraud, authoritarian governments, exerting pressure, mafia connections, called an opponent of the Church will be the president until 2023.
RESEARCH RESULTS: Regardless of what Djukanović is accused of, his previous contributions to the Montenegrin nation and state obscure the image of a corrupt politician. The fact that Djukanović and his party (DPS) failed for the first time in the last parliamentary elections does not mean that the Era of Djukanovic is over. The time of a clash has come in which another, younger generation has come, including Alexa Bečić or Dritan Abazović.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The political earthquake, new rapprochement with Serbia, the dizzying pace of personnel changes do not bode well. They can have a negative impact on the country's internal security, negotiations with the EU and the fight against the coronavirus pandemic. (original abstract)
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
157--177
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Wrocławski
Bibliografia
- akl, kar. (2018, 16 kwietnia). Czarnogóra: komisja potwierdza wygraną Djukanovića w wyborach prezydenta. PAP.
- Al Jazeera Balkans. (2019, 30 stycznia). Knežević za AJB: Višegodišnji pritisci na mene i banku. https://www.youtube.com/watch?v=BkJQBGuLWhw (pobrano 10.01.2020 r.).
- awl. (2012, 4 grudnia). Zaprzysiężony nowy rząd. Reuters.
- awl, ews, kar. (22, 12 pażdziernika). Rządząca DPS faworytem wcześniejszych wyborów do parlamentu. PAP.
- Bereza, J. (2017, 2 czerwca). Czarnogóra wchodzi do NATO. Co zrobi Putin? RIA Novosti.
- b.d. (2016, 14 października). Premier: Rosja finansuje kampanię przeciwko wejściu Czarnogóry do NATO. PAP. http://www.pch24.pl/czarnogora-wchodzi-do-nato-- co-zrobi-putin-,51997,i.html
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
DOI
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171624632
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.