Standardy zabezpieczenia społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy

• Autorzy: Gertruda Uścińska

Warianty tytułu

Social Security Standards of the International Labour Organisation

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Artykuł omawia standardy zabezpieczenia społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy w formie konwencji i zaleceń. Mają one wpływ na krajowe standardy w tym obszarze. Konwencja nr 102 dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego uznawana jest za podstawowy instrument międzynarodowy w zakresie zabezpieczenia społecznego. (abstrakt oryginalny)

EN

The paper analyses the standards of the International Labour Organisation in the field of social security described in its official conventions and recommendations. One of the most important of them is the Convention no. 102 concerning Minimum Standards of Social Security from 1952. The author argues that these sets of international soft law do in fact influence the national regulations. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Standardy; Zabezpieczenie społeczne; Ubezpieczenia społeczne; Konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy

EN

Standards; Social security system; Social insurance; Conventions of the International Labour Organisation

• Czasopismo: Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 8
• Strony: 36--48

Twórcy

autor

Gertruda Uścińska

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• 1. G. Uścińska, Świadczenia z zabezpieczenia społecznego w regulacjach międzynarodowych i polskich. Studium porównawcze, IPiSS, Warszawa 2005.
• 2. G. Uścińska, Europejskie standardy zabezpieczenia społecznego a współczesne rozwiązania polskie, IPiSS, Warszawa 2005.
• 3. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (przyjęta i proklamowana rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ 217 A (III) w dniu 10 grudnia 1948 r.).
• 4. Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (DzU z dnia 29 grudnia 1977 r.).
• 5. Konwencja nr 2 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca bezrobocia, przyjęta w Waszyngtonie dnia 28 listopada 1919 r. (DzU 1925, nr 54, poz. 364).
• 6. Konwencja nr 3 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca zatrudnienia kobiet przed i po porodzie, przyjęta w Genewie dnia 29 października 1919 r.
• 7. Międzynarodowa Konwencja w sprawie odszkodowań za nieszczęśliwe wypadki przy pracy na roli, przyjęta jako projekt dnia 12 listopada 1921 r. w Genewie na Ogólnej Konferencji Międzynarodowej Organizacji Pracy Ligi Narodów (ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 19 grudnia 1923 r.) (DzU 1925, nr 54, poz. 380).
• 8. Konwencja nr 17 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie odszkodowania za wypadki przy pracy, przyjęta w Genewie dnia 10 czerwca 1925 r. (DzU 1937, nr 86, poz. 617).
• 9. Konwencja nr 18 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie odszkodowania za choroby zawodowe, przyjęta w Genewie dnia 10 czerwca 1925 r. (DzU 1937, nr 86, poz. 619).
• 10. Konwencja nr 19 Międzynarodowej Organizacji Pracy o traktowaniu pracowników obcych na równi z krajowymi w zakresie odszkodowania za nieszczęśliwe wypadki przy pracy, przyjęta w Genewie dnia 10 czerwca 1925 r. (DzU 1928, nr 63, poz. 576).
• 11. Konwencja nr 24 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ubezpieczenia na wypadek choroby pracowników, zatrudnionych w przemyśle i handlu oraz w gospodarstwach domowych, przyjęta w Genewie dnia 15 czerwca 1927 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 219).
• 12. Konwencja nr 25 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ubezpieczenia na wypadek choroby pracowników rolnych, przyjęta w Genewie dnia 15 czerwca 1927 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 221)
• 13. Konwencja nr 35 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na starość pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 223).
• 14. Konwencja nr 36 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na starość pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 26 czerwca 1948 r.) (DzU 1949, nr 31 poz. 225).
• 15. Konwencja nr 37 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 227).
• 16. Konwencja nr 38 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 229).
• 17. Konwencja nr 39 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 231).
• 18. Konwencja nr 40 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 233).
• 19. Konwencja nr 42 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca odszkodowania za choroby zawodowe (zrewidowana w 1934 r.), przyjęta w Genewie dnia 21 czerwca 1934 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 235).
• 20. Konwencja nr 44 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca zapewnienia bezrobotnym nie z własnej winy odszkodowań lub zasiłków, przyjęta w Genewie 4 czerwca 1934 r.
• 21. Konwencja nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego, przyjęta w Genewie dnia 28 czerwca1952 r. (DzU 2005, nr 93, poz. 775).
• 22. Konwencja nr 103 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ochrony macierzyństwa (zrewidowana w 1952 r.), przyjęta w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r. (DzU 1976., nr 16, poz. 99).
• 23. Konwencja nr 121 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca świadczeń w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych, przyjęta w Genewie dnia 17 czerwca 1964 r.
• 24. Konwencja nr 128 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca świadczeń w razie inwalidztwa, na starość i w razie śmierci żywiciela rodziny, przyjęta w Genewie dnia 7 czerwca 1967 r.
• 25. Konwencja nr 130 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca opieki lekarskiej i zasiłków chorobowych, przyjęta w Genewie dnia 4 czerwca 1969 r.
• 26. Konwencja nr 168 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca popierania zatrudnienia i ochrony przed bezrobociem, przyjęta w Genewie dnia 1 czerwca 1988 r.
• 27. Konwencja nr 183 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca rewizji Konwencji dotyczącej ochrony macierzyństwa (zrewidowanej) z 1952 r., przyjęta w Genewie dnia 30 maja 2000 r.
• 28. Zalecenie nr 1 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące bezrobocia, przyjęte w Genewie dnia 29 października 1919 r. (wycofane).
• 29. Zalecenie nr 12 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ochrony macierzyństwa w rolnictwie, przyjęte w Genewie dnia 25 października 1921 r.
• 30. Zalecenie nr 22 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące odszkodowań za wypadki przy pracy, przyjęte w Genewie dnia 19 maja 1925 r.
• 31. Zalecenie nr 23 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące jurysdykcji w sporach z tytułu odszkodowań za wypadki przy pracy, przyjęte w Genewie dnia 19 maja 1925 r.
• 32. Zalecenie nr 25 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące traktowania pracowników obcych na równi z krajowymi w zakresie odszkodowań za nieszczęśliwe wypadki przy pracy, przyjęte w Genewie dnia 19 maja 1925 r.
• 33. Zalecenie nr 27 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące kwestii repatriacji kapitanów i praktykantów, przyjęte w Genewie dnia 7 czerwca 1926 r.
• 34. Zalecenie nr 43 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci, przyjęte w Genewie dnia 8 czerwca 1933 r.
• 35. Zalecenie nr 44 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ubezpieczenia na wypadek bezrobocia oraz różnych form pomocy bezrobotnym, przyjęta w Genewie dnia 4 czerwca 1934 r.
• 36. Zalecenie nr 67 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące zabezpieczenia dochodu, przyjęte w Genewie dnia 20 kwietnia 1944 r.
• 37. Zalecenie nr 69 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące opieki medycznej, przyjęte w Genewie dnia 20 kwietnia 1944 r.
• 38. Zalecenie nr 95 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ochrony macierzyństwa, przyjęte w Genewie dnia 4 czerwca 1952 r.
• 39. Zalecenie nr 121 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące świadczeń w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych, przyjęte w Genewie dnia 17 czerwca 1964 r.
• 40. Zalecenie nr 131 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące świadczeń w razie inwalidztwa, na starość i w razie śmierci żywiciela rodziny, przyjęte w Genewie dnia 7 czerwca 1976 r.
• 41. Zalecenie nr 134 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące opieki lekarskiej i zasiłków chorobowych, przyjęte w Genewie dnia 4 czerwca 1969 r.
• 42. Zalecenie nr 176 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące popierania zatrudnienia i ochrony przed bezrobociem, przyjęte w Genewie dnia 1 czerwca 1988 r.
• 43. Zalecenie nr 191 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące rewizji Zalecenia dotyczącego ochrony macierzyństwa z 1952 r., przyjęte w Genewie dnia 30 maja 2000 r.