Modalność znaku

• Autorzy: Joanna Skibska

Warianty tytułu

Modality of Sign

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Rozwój języka mówionego uczynił z ludzi wyjątkowy gatunek, natomiast opanowanie języka pisanego przyczyniło się do odmiany naszego gatunku na wiele sposobów. Nastąpiła zmiana możliwości poznawczych człowieka, typów dostępnej mu wiedzy, neuroanatomii. Aktywność ta przyczyniła się do rozwoju jednostkowego i kulturowego (Gleason, Ratner, 2005). Ogólnie wyróżniamy dwie formy komunikowania się: werbalną i niewerbalną. W przypadku komunikacji werbalnej narzędziem jest język werbalny rozumiany jako "system znaków dźwiękowych i określonych reguł fonetycznych, syntaktycznych i semantycznych rządzących kombinacją tych znaków w akty mowy" (Kurcz, 1977, s. 415), natomiast narzędziami komunikacji niewerbalnej są m.in.: mimika, pantomimika, gesty oraz elementy paralingwistyczne, np. głośność i wysokość głosu (Brzezińska, red., 1987). (fragment tekstu)

EN

In our reality we distinguish two forms of communication-verbal and non-verbal. But in linguistic communication it is possible to separate a single linguistic communication act which is presented in the simplified model and discussed in the text. In the article the phenomenon called signs, codes and subcodes were defined. The traditional concept of sign according to Peirce and the classification of signs based on functions and structure by Milewski were presented. Furthermore four basic types of intentional modality of Grzegorczykowa were described. In the end it was considered that the education process was a specific communication one. The basic way to develop child's sign activity is fun, however during different kinds of education kids get to know not only diversified linguistic signs but also determined parts of reality-children get to know the world. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Dzieci; Edukacja; Kształcenie; Komunikowanie werbalne i niewerbalne; Semiotyka

EN

Children; Education; Learning; Verbal and non-verbal communication; Semiotics

• Czasopismo: Chowanna
• Rocznik: 2009
• Numer: Tom Jubileuszowy Modalne aspekty treści kształcenia
• Strony: 321--329

Twórcy

autor

Joanna Skibska

• Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Bibliografia

• Bense M., 1980: Świat przez pryzmat znaku. Warszawa.
• Brzezińska A., red., 1987: Czytanie i pisanie - nowy język dziecka. Warszawa.
• Gleason J.B., Ratner N.B., 2005: Psycholingwistyka. Gdańsk.
• Górniewicz E., 2000: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Toruń.
• Grzegorczykowa R., 1995: Wprowadzenie do semantyki językowej. Warszawa.
• Iljin M., 1964: Czarno na białym. Warszawa.
• Kojs W., 1995: Język a podmiotowe i przedmiotowe cechy ucznia. W: Kultura. Język. Edukacja. Red. R. Mrózek. Katowice.
• Kojs W., 1993: Językowe wyznaczniki procesów edukacyjnych. W: Edukacja. Technologia kształcenia. Media. Poznań.
• Kojs W., 1998: O niektórych wyznacznikach edukacyjnej i pedagogicznej komunikacji. W: Komunikacja. Dialog. Edukacja. Red. W. Kojs, R. Mrózek. Cieszyn 1998.
• Kojs W., 1999: Treści kształcenia - stare i nowe problemy. W: Oświata na wirażu. IV Tatrzańskie Seminarium Naukowe. Red. K. Denek, M. Zimny. Kielce.
• Kurcz I., 1977: Czynność uczenia się. W: Psychologia. Red. T. Tomaszewski. Warszawa.
• Milewski T., 1993: Teoria, typologia i historia języka. Kraków.
• Pawłowska R., 1992: Lingwistyczna teoria nauki czytania. Gdańsk.
• Pawłowska R., 2002: Metodyka ćwiczeń w czytaniu. Gdańsk.
• Pelc J., 1984: Wstęp do semiotyki. Warszawa.
• Rocławski B., 1997: Nauka czytania i pisania. Gdańsk.
• Tinker M., 1984: Podstawy efektywnego czytania. Warszawa.
• Więckowski R., 2001: Reforma edukacji wczesnoszkolnej w kontekście integracji. W: Edukacja zintegrowana w reformowanej szkole. Red. H. Moroz. Kraków.
• Wróbel H., 1991: Nauka o języku. O modalności. "Język Polski", R. 71, z. 3-5.
• Wójcik T., 1969: Prakseosemiotyka - zarys teorii optymalnego znaku. Warszawa.
• Wygotski L.S., 2005: Narzędzie i znak w rozwoju dziecka. Warszawa.