Problem dopuszczalności wypowiedzenia części postanowień układu zbiorowego pracy albo porozumienia zbiorowego

• Autorzy: Michał Skąpski

Warianty tytułu

Admissibility of Partial Termination of Collective Agreement and Collective Arrangement Content

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Kwestia częściowego wypowiedzenia układu zbiorowego pracy i porozumienia zbiorowego jest kontrowersyjna w doktrynie i prezentowane są tu sprzeczne stanowiska. Brak regulacji tej czynności wprost w ustawie skłania część doktryny do negowania a część do akceptacji możliwości dokonania takiego wypowiedzenia. Zwolennicy dopuszczalności częściowego wypowiedzenia układu zbiorowego pracy opierają się na konstrukcji wnioskowania a maiori ad minus z regulacji wypowiedzenia całości układu. Autor wskazuje, że rozumowanie to jest błędne, gdyż konstrukcji wnioskowania a fortiori nie powinno się stosować do samych tylko modeli czynności prawnych, bez odniesienia do treści dokonywanych wypowiedzeń. Zdaniem autora, opisywane wnioskowanie a maiori ad minus jest wadliwe i nie prowadzi do odtworzenia normy kompetencyjnej do dokonania częściowego wypowiedzenia układu zbiorowego pracy, ponieważ wniosek o łagodniejszym charakterze wypowiedzenia częściowego u.z.p. jest arbitralny i może być niezgodny z sytuacją faktyczną. De lege ferenda ustanowienie regulacji takiej czynności w kodeksie pracy powinno być jednak rozważone, z uwzględnieniem także ochrony dla autonomii woli innych stron umowy zbiorowej. (abstrakt oryginalny)

EN

Problem of partial notice of collective agreement or collective arrangement is controversial and contrary solutions are presented in literature. Lack of direct regulation of that kind of notice is causing part of commentators to conclude, that it is forbidden. The others think, that norm of competence to execute such a notice may be built on basis of regulation of full notice of collective agreement (argumentum a maiori ad minus). The article shows, that this idea is wrong, because partial notice and full notice of collective agreement cannot be treated as minor and major result in a fortiori inference scheme. It means that currently there is no legal basis for partial notice of collective agreement in Polish legal system. This conclusion valids also for collective arrangements, at analigie legis basis. Nevertheless it is worth analyzing the need to establish such a notice in labour code, including regulation of protection of autonomy of will of the other parties of collective agreement. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Układ zbiorowy pracy; Wypowiedzenie pracy; Regulacje prawne

EN

Union agreement; Dismissal notice; Legal regulations

• Czasopismo: Praca i Zabezpieczenie Społeczne
• Rocznik: 2021
• Numer: nr 10
• Strony: 22--29

Twórcy

autor

Michał Skąpski

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Bibliografia

• Baran, K. W. (2004). W: B. Wagner (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Gdańsk.
• Dybowski, T. i Pyrzyńska, A. (2006). W: E. Łętowska (red.), System prawa prywatnego. Tom 5. Prawo zobowiązań - część ogólna. Warszawa.
• Gładoch, M. (2020). W: A. Sobczyk (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Legalis.
• Goździewicz, G. (2018). W: W. Muszalski (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Legalis.
• Latos-Miłkowska, M. (2013). Ochrona interesu pracodawcy. Warszawa 2013.
• Piątkowski, J. (2012). W: K. W. Baran (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Warszawa.
• Pyrzyńska, A. (2019). W: M. Gutowski (red.), Kodeks cywilny. Zobowiązania. Komentarz. Legalis.
• Radwański, Z. (1977). Teoria umów. Warszawa.
• Rączka, K. (2007). W: Z. Salwa (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Warszawa.
• Redelbach, A., Wronkowska, S. i Ziembiński, Z. (1994). Zarys teorii państwa i prawa. Warszawa.
• Sierocka, I. (2019). W: K. W. Baran (red.), Zbiorowe prawo zatrudnienia. Komentarz. Warszawa.
• Wratny, J. (2016). Kodeks pracy. Komentarz. Legalis.

Identyfikatory

DOI

10.33226/0032-6186.2021.10.3