Opportunities for Ecotourism Development in the Magurski National Park and Its Buffer Zone

• Autorzy: Bernadetta Zawilińska

Warianty tytułu

Możliwości rozwoju ekoturystyki w Magurskim Parku Narodowym i otulinie

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The Magurski National Park lies in the central part of the Low Beskid (Beskid Niski) and is the youngest national park in the Polish Carpathians; it was established in 1995. It covers areas of remarkable natural features, attractive both because of their landscape and their historical and cultural aspects. These assets are used to only a limited extent. The region is scarcely populated and economically underdeveloped. After the Magurski National Park was established an increase in incoming tourism was seen, offering an opportunity for the development of the region, but at the same time creating a threat to its natural assets. To prevent this trend, only ecotourism should be developed, as its is friendly both to the environmental and cultural heritage of the area, while at the same time providing for the needs of tourists and a source of revenue for the local residents. (original abstract)

Magurski Park Narodowy leży w centralnej części Beskidu Niskiego i jest najmłodszym parkiem narodowym w polskich Karpatach, istnieje od 1995 r. Są to tereny gór średnich i niskich, o łagodnej rzeźbie i znacznej lesistości. Odznaczają się najlepiej w tej części Karpat zachowanym środowiskiem naturalnym, wysoką atrakcyjnością krajobrazową, są również bardzo ciekawe pod względem historycznym i kulturowym. Pomimo wysokich walorów turystycznych, ruch turystyczny w regionie jest słabo rozwinięty. Bariery rozwoju stanowią zwłaszcza: znaczne oddalenie od ośrodków miejskich, trudna dostępność komunikacyjna oraz niezadowalający poziom infrastruktury turystycznej i brak odpowiedniej reklamy. Utworzenie parku narodowego pociągnęło za sobą nie tylko ochronę środowiska przyrodniczego, ale również podniesienie rangi regionu i jego promocję, co powoduje wzrost przyjazdów turystycznych. Turystyka może być szansą rozwoju dla bardzo słabo zaludnionych i słabo rozwiniętych gospodarczo terenów, niesie jednak zagrożenie degradacji walorów. Rozwój wyłącznie form turystyki ekologicznej - pozostającej w harmonii ze środowiskiem naturalnym i społeczno-kulturowym, stworzy możliwość pogodzenia interesów ochrony przyrody i dóbr kultury z potrzebami turystów oraz miejscowej ludności. Walory regionu umożliwiają rozwój różnorodnych form łagodnej dla środowiska turystyki. Na opisywanym terenie mogą mieć miejsce wędrówki piesze, rowerowe, konne oraz narciarskie. Powinny one przybierać formę wycieczek tematycznych o charakterze dydaktycznym, polegać np. na obserwacji życia zwierząt, poznawaniu flory oraz przyrody nieożywionej Parku, a także etnografii, historii i zabytków regionu. Wycieczki takie powinny odbywać się indywidualnie lub w niewielkich grupach. Wypoczynek, zwłaszcza w gospodarstwach agroturystycznych, mógłby zostać wzbogacony poznawaniem miejscowych tradycji, obrzędów, regionalnej kuchni, itp. Ekoturystyka może stać się wizytówką i jedną z głównych funkcji regionu, lecz jest to możliwe wyłącznie pod warunkiem uzyskania poparcia i zaangażowania w jej rozwój lokalnych samorządów oraz mieszkańców. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

EN

Ecotourism; Regions attractiveness; Tourist region; Natural environment

PL

Ekoturystyka; Atrakcyjność regionu; Region turystyczny; Środowisko przyrodnicze

• Czasopismo: Prace Geograficzne / Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego
• Rocznik: 2003
• Numer: z. 111 Issues of tourism and health resort management
• Strony: 157--168

Twórcy

autor

Bernadetta Zawilińska

• Jagiellonian University, Cracow, Poland

Bibliografia

• Adamczyk B., Gerlach T., 1983, Charakterystyka warunków przyrodniczych Beskidu Niskiego, [w:] Problemy Zagospodarowania Ziem Górskich, 23, PWN, Warszawa-Kraków.
• Balon J., German K., Kozak J., Malara H., Widacki W., Ziaja W., 1995, Regiony fizycznogeograficzne, [w:] J. Warszyńska (red.), Karpaty, Przyroda, człowiek i jego działalność, UJ, Kraków.
• Baranowska - Janota M., 1995, Ku ekoturystyce w parkach narodowych, Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody, 4, 4, 19-128.
• Dębniewska M., Tkaczuk M., 1997, Agroturystyka, Poltext, Warszawa.
• Hess M., 1965, Piętra klimatyczne w polskich Karpatach Zachodnich, Zesz. Nauk. UJ, Prace Geogr., 11, Kraków.
• Hilgert M., Nowakowski S., Piszczek M., 1997, Zagospodarowanie turystyczne Magurskiego Parku Narodowego, Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody, 16.2, Białowieża.
• Karpacka wieś zaprasza. Informator agroturystyczny Bieszczady 2002, 2001, Stowarzyszenie Agroturystyczne Galicyjskie Gospodarstwa Gościnne Bieszczady w Lesku, Lesko.
• Krajowy Zarząd Parków Narodowych, http://www.mos.gov.pl/kzpn.
• Lawin M., 2000, Ruch turystyczny w Magurskim Parku Narodowym i jego otulinie, Turyzm, 10, 2, Wyd. UL, 31-56.
• Michalik S., 1991, Dokumentacja przyrodnicza projektowanego Magurskiego Parku Narodowego, Zakł. Ochr. Przyr. PAN, Kraków.
• Michalik S., 1997, Magurski Park Narodowy, [w:] Pod Magurą..., Kąty.
• Parki Narodowe w Polsce, sprawozdanie roczne 2000, 2000,Krajowy Zarząd Parków Narodowych, Warszawa-Białowieża.
• Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie utworzenia Magurskiego Parku Narodowego, z dnia 24 listopada 1994, Dz. U. RP Nr 126, poz. 618.
• Turystyka aktywna i kwalifikowana na obszarach chronionych, 2001, Materiały z konferencji naukowo-metodycznej, T. Łobożewicz (red.), Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Warszawie.
• Wnuk Z., Rut J., 2000, Turystyka w Magurskim Parku Narodowym, [w:] Turystyka w parkach narodowych, Materiały IV Krajowej Konferencji z cyklu Ochrona przyrody a turystyka 20-22.09.2000 r., Rzeszów, Bieszczadzki Park Narodowy, Magurski Park Narodowy, WSP, Rzeszów, 123-151.
• Wnuk Z., Kłos S., 1999 (mnscr.), Plan ochrony Magurskiego Parku Narodowego. Operat zagospodarowanie turystyczne, Rzeszów.
• Zaręba D., 2000, Ekoturystyka, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
• Zawilińska B., 2000, Funkcja turystyczna Magurskiego Parku Narodowego, praca magisterska, Zakład Geografii Turyzmu, IG i GP UJ.