Innowacje pedagogiczne synonimem twórczego działania

• Autorzy: Renata Wilczyńska

Warianty tytułu

Pedagogical Innovations as the Synonym for Creative Activity

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Aby sprostać wyzwaniom współczesnych czasów nauczyciel skłania się do tworzenia nowatorskich rozwiązań, poszukiwania nowych możliwości działania, sposobów aktywizacji uczniów, pobudzania ich do samodzielności myślenia i działania. Nauczyciele powinni podejmować działania innowacyjne, nieszablonowe, niekonwencjonalne i twórcze pedagogicznie. Praca pedagogiczna nauczyciela to pewien rodzaj sztuki, a nauczyciele to aktorzy, w teatrze życia szkolnego. Rola nauczyciela jest pokrewna do roli artysty. Z przesłanki tej bezpośrednio wynika, że "pedagogiczne nowatorstwo powinno być interpretowane w takich samych kategoriach, co twórczość artystyczna. Nauczyciel artysta to człowiek tworzący nowe wartości, które budują się w wychowywanych ludziach i układach życia społecznego, stanowią punkt wspólny wyznaczony w równym stopniu charakterem i jakością określonego tworzywa, co jakością pracy pedagogicznej." (Schultz, 1989: 162). W dzisiejszych czasach zarówno uczeń jak i nauczyciel musi być gotowy na ciągłe zmiany. W związku z tym szkoła powinna odgrywać istotną rolę w rozwoju potencjału twórczego dzieci i młodzieży. (fragment tekstu)

EN

Pedagogical innovation constitutes a crucial tool for the teacher in the field of looking for new didactical solutions. This article is the outcome of the pedagogical practice observation within the scope of implementing pedagogical innovations in school. It presents pedagogical innovations in the light of theoretical considerations, presenting the discussed term on the canvas of views of numerous scholars. The article presents practical remarks and suggestions for teachers open to constant improving the quality of education in schools, willing to assemble their knowledge in the field of creativity and creative activity of the teacher. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Edukacja; Rozwój szkolnictwa; Kształcenie ustawiczne; Nauczyciele; Jakość kadry nauczycielskiej; Studenci; Innowacje; Pedagogika

EN

Education; Development of education; Lifelong learning; Teachers; Quality of the teaching staff; Students; Innovations; Pedagogy

• Czasopismo: Studia Społeczne
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 1 (16)
• Strony: 85--92

Twórcy

autor

Renata Wilczyńska

• Polskie Stowarzyszenie Nauczycieli Języka Niemieckiego

Bibliografia

• Brzeziński, M. (2009). Organizacja kreatywna. Warszawa, Wydawnictwo PWN.
• Drozdowski, R. i in. (2010). Wspieranie postaw proinnowacyjnych przez wzmacnianie kreatywności jednostki, Warszawa, Wydawnictwo PARP.
• Drucker, P. (1992). Innovation and Entrepreneurship. Practice and rules. Warszawa, Wydawnictwo PWE.
• Janasz, W., Kozioł K. (2007). Determinanty działalności innowacyjnej przedsiębiorstw. Warszawa, Wydawnictwo PWE.
• Jobs, S. (2001). Sekrety innowacji. Kraków, Wydawnictwo Znak.
• Karwat, T. (1987). Podstawy innowatyki w oświacie. Kalisz, Wydawnictwo CDN.
• Karwowski, M. (2009). Zgłębianie kreatywności. Studia nad pomiarem poziomu i stylu twórczości, Warszawa, Wydawnictwo APS.
• Komisja Europejska/EACEA/Eurydice (2013). Key Data on Teachers and School Leaders in Europe, (Kluczowe dane dotyczące nauczycieli i dyrektorów szkół w Europie) Raport Eurydice. Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej.
• Kupisiewicz, Cz., Kupisiewicz, M. (2009). Słownik pedagogiczny. Warszawa, Wydawnictwo PWN.
• Madalińska-Michalak, J. (2012). Skuteczne przywództwo w szkołach na obszarach zaniedbanych społecznie. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Madalińska-Michalak, J. (2012). Kompetencje emocjonalne nauczyciela. Warszawa: Wolters Kluwer Polska S.A.
• Makarczyk, W. (1971). Przyswajanie innowacji. Wrocław, Wydawnictwo Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Okoń, W. (1979). Szkoła współczesna: Przemiany i tendencje rozwojowe. Warszawa, Wydawnictwo Książka i Wiedza.
• Obuchowski, K. (2002). Osobowość wobec zmian cywilizacji, czyli o ludziach, roli, uczenia się i o autorach siebie [w:] K. Wenta, W. Zeidler (red.) Diagnoza psychologiczno-pedagogiczna wobec zagrożeń transformacji, Szczecin, Wydawnictwo Uniwersytet Szczeciński.
• Pietrasiński, Z. (1970). Ogólne i psychologiczne zagadnienia innowacji. Warszawa, Wydawnictwo PWN.
• Przyborowska, B. (2013). Pedagogika innowacyjności. Między teorią a praktyką. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytet Mikołaja Kopernika.
• Rusakowska, D. (1986). Nauczyciel i innowacje pedagogiczne. Warszawa, IWZZ.
• Schaefer, K. (2008). Nauczyciel w szkole. Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Schulz, R. (1980). Procesy zmiany i odnowy w oświacie. Warszawa, Wydawnictwo PWN.
• Schulz, R. (1989). Nauczyciel jako innowator. Warszawa, Wydawnictwo WSiP.
• Schulz, R. (1994). Twórczość pedagogiczna, Warszawa, Wydawnictwo IBE.
• Suchodolski, B. (1968). Wychowanie do przyszłości. Warszawa, Wydawnictwo PWN.
• Szczepański, J. (1989). Społeczne uwarunkowania rozwoju oświaty. Warszawa, Wydawnictwo WSiP.
• Szempruch, J. (2013). Pedeutologia. Studium teoretyczno-pragmatyczne. Kraków, Wydawnictwo Impuls.
• Śliwerski. B. (1998). Pedagogika alternatywna, Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Tokarski, J. (red.) (1980). Słownik wyrazów obcych. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Uszyńska-Jarmoc, J. (2007). Od twórczości potencjalnej do autokreacji w szkole, Białystok, Wydawnictwo Uniwersyteckie Trans Humana.
• Waloszek, D. (2005). Istota innowacji pedagogicznych i ich znaczenie w procesie zmian edukacyjnych, [w:] Innowacje a jakość w edukacji, Warszawa, CODN.