Nowa generacja pedagogiki, niezbędną podstawą pełnej Realizacji praw człowieka w obecnym i nadchodzącym Świecie

• Autorzy: Wojciech Pomykało

Warianty tytułu

A New Generation of Pedagogy, an Indispensable Foundation for the Full Realization of Human Rights in the Present and Forthcoming World

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W opracowaniu tym autor udowadnia, że współczesna pedagogika polska i światowa, znajduje się w głębokim kryzysie. W jego rezultacie, w warunkach pogłębiającej się katastrofalnej ewolucji rodzaju ludzkiego, nie jest w stanie współuczestniczyć w wypracowaniu nowej wizji człowieka, niezbędnej dla uniknięcia gatunkowej katastrofy człowieka współczesnego i otworzenia przed nim możliwości, korzystnej dalszej ewolucji rodzaju ludzkiego, w zaawansowanych fazach XXI w. i w czasach następnych. Autor zwraca uwagę, że wspomniana niezdolność dotychczasowej pedagogiki do rozwiązywania zadań niezbędnych dla pomyślnej dalszej ewolucji człowieka, wyniknęła głównie z faktu, że pedagogika współczesna, zwłaszcza w wykonaniu jej głównych twórców współczesnych: Zbigniewa Kwiecińskiego i Bogusława Śliwerskiego - zabrnęła w ślepy zaułek. Jest niezdolną do realizacji metodologicznych inspiracji prof. Bogdana Suchodolskiego, najwybitniejszego nie tylko polskiego pedagoga całego XX w. Uznawał on, że fundamentalnym zadaniem pedagogiki nadchodzących czasów, jest przezwyciężenie jej dotychczasowego ograniczenia metodologicznego, polegającego na zawężaniu zakresu jej badawczych i inspiracyjnych zainteresowań, tylko do celowych działań dydaktyczno-wychowawczych, realizowanych w szkole, a nie uwzględnienia w jej zainteresowaniach, wszystkich czynników, które kreują współczesnego i przyszłego człowieka. Lekceważenie natomiast takiej fundamentalnej dyrektywy metodologicznej, marginalizowało i nadal coraz bardziej marginalizuje współczesną rolę pedagogiki począwszy od drugiej połowy XX w. Doprowadziło do jej głębokiego i stale pogłębiającego się kryzysu występującego zwłaszcza na początku XXI w. Kryzys ten pogłębia się, w miarę tego, jak współczesny globalny człowiek, pozostaje pod wzrastającym, przemożnym wpływem oraz inspiracji, coraz bardziej skoncentrowanego wielkiego kapitału, skutecznie przeobrażającego go w skali masowej, inspirując jego wzmożone i radykalnie nasilane orientacje konsumpcyjne i indyferentne. Dodatkowo, w pedagogice XXI w., występują tendencje, których przykładowym, wręcz klasycznym elementem, są niektóre podręczniki akademickie tej dziedziny, w których współcześni pedagodzy nie definiują wyraźnie pola badawczych zainteresowań i aspiracji współczesnej pedagogiki (a więc tym bardziej inspiracyjnych), w dziedzinie kształtowania sylwetki ideowo-moralnej współczesnego i przyszłego człowieka. W wyniku takiej sytuacji we współczesnej polskiej i światowej pedagogice, autor dochodzi do przekonania i przedstawia je w tym opracowaniu, twierdząc, że zarówno narodowi polskiemu, jak i innym narodom współczesnego świata, potrzebna jest nowa pedagogika. Jej istota polegać powinna nie tylko na tym, że wypracuje ona metodologię kreacji wizji pożądanych właściwości człowieka zaawansowanych faz XXI w., ale też, na tym, że ściśle zdefiniuje i opisze właściwości takiego człowieka oraz opracuje i upowszechni wiedzę o mechanizmach jego rzeczywistej kreacji. Taka nowa generacja pedagogiki, powinna mieć olbrzymie znaczenie dla skuteczniejszej realizacji praw człowieka, albowiem człowiek nowej generacji, będzie w większym stopniu, niż ludzie współcześni, chciał i umiał korzystać z praw człowieka, będzie ich świadomym, a nie tylko biernym, podmiotem. (abstrakt oryginalny)

EN

In this study, the author proves that contemporary Polish and world pedagogy is in a deep crisis. As a result, in the conditions of the deepening catastrophic evolution of the human race, he is unable to participate in the development of a new vision of man, necessary to avoid the species catastrophe of modern man and open opportunities for him, favorable further evolution of mankind, in the advanced stages of the 21st century and next time. The author points out that the above-mentioned incapacity of the current pedagogy to solve the tasks necessary for the successful further evolution of man resulted mainly from the fact that contemporary pedagogy, especially by its main contemporary artists: Zbigniew Kwieciński and Bogusław Śliwerski - took a dead end. She is incapable of implementing methodological inspirations of prof. Bogdan Suchodolski, the most outstanding not only Polish educator of the entire 20th century. He recognized that the fundamental task of the pedagogy of the coming times is to overcome its current methodological limitations, consisting in narrowing the scope of its research and inspirational interests only to the deliberate didactic and educational activities carried out at school and not taking into account her interests, all the factors that create contemporary and future man. Disregarding such a fundamental methodological directive, it marginalized and continues to marginalize the contemporary role of pedagogy from the second half of the twentieth century. It led to its deep and constantly deepening crisis, especially at the beginning of the 21st century. This crisis is deepening as contemporary the global man remains under the growing, overwhelming influence and inspiration, the increasingly concentrated big capital, effectively transforming it on a mass scale, inspiring his intensified and radically intensified consumer and indifferent orientations. In addition, in the pedagogy of the 21st century, there are trends, of which an exemplary, even classical element, are some academic textbooks in this field, in which contemporary pedagogues do not clearly define the field of research interests and aspirations of contemporary pedagogy (and therefore more inspirational) in the field of ideological and moral profiles of contemporary and future man. As a result of this situation in contemporary Polish and world pedagogy, the author comes to conviction and presents it in this study, claiming that both the Polish nation and other nations of the modern world need a new pedagogy. Its essence should rely not only on the fact that it will develop a methodology to create a vision of desirable human properties of advanced 21st century phases, but also to define and describe the properties of such a person and develop and disseminate knowledge about the mechanisms of its actual creation. Such a new generation of pedagogy should have tremendous significance for the more effective realization of human rights, because a new generation of people will, more than contemporary people, want and be able to enjoy human rights, be their conscious, not just passive, subject. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Pedagogika; Wychowanie; Przemiany społeczne; Prawa człowieka

EN

Pedagogy; Parenting; Social change; Human rights

• Czasopismo: Studia Społeczne
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 2 (21)
• Strony: 7--15

Twórcy

autor

Wojciech Pomykało

• Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie

Bibliografia

• Kwieciński Z., Śliwerski B. red. nauk., Pedagogika, podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2003.
• Piketty T., Kapitał XXI wieku, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2015.
• Pomykało W., pod. red. nauk., Encyklopedia Pedagogiczna, Wydawnictwo fundacja Innowacja, Warszawa 1997.
• Robbins Richard H., Globalne problemy a kultura kapitalizmu, Wydawnictwo Pro Publico, Poznań 2005.
• Suchodolski B., red. nauk.., Zarys pedagogiki., wydanie IV, t. I i II Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1964.
• Suchodolski B., Wychowanie dla przyszłości, Wydawnictwo Książnica Polska", Warszawa, 1947 i liczne wydania następne.
• Śliwerski B. red. nauk., Pedagogika., t. I,II,III, Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne, Gdańsk 2006.