PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2021 | Vol. 30, nr 5 | 445--459
Tytuł artykułu

On the Rule of Law in Old Poland

Autorzy
Warianty tytułu
O rządach prawa w dawnej Polsce
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
The Polish Republic of Nobles was characterized by the fact that the activities of public authorities were based on statute law. This is a feature that distinguishes this country from the vast majority of European states in the early modern period where the principle of the sovereign power of the absolute monarch was dominant. In Poland, the highest authority in the state was the Sejm, in which the monarch was only one of the three estates in the Sejm, along with the Senate and the Chamber of Deputies. The General Sejm was formed in the second half of the 15th century, expanding its powers over the next two centuries. At the beginning of the 16th century, the view of the sovereignty of law in the state prevailed among the nobility, to which the monarch himself was also subordinated, according to the principle that in Polonia lex est rex. It can therefore be concluded that in Poland as early as in the 16th century there was a practical division of powers according to the principle that two centuries later would be formulated by Baron de Montesquieu, and which would underlie the constitutional systems of the bourgeois state. The second half of the 18th century brought a further change. It was during this period that the subordination of all activities of the state to the applicable law became even more clear. At that time, an essentially hierarchical structure of executive authorities was established with the king, the Guardians of the Law (Pol. Straż Praw) acting as the government, government commissions constituting central departmental institutions, and commissions of order, which were responsible for the performance of local government. All these collegiate bodies were established by legislation with appropriate Sejm constitutions. Their activity and structure were thus clearly defined by the provisions of law. They could function only within the framework of Sejm statutes and on the basis thereof. In most European countries, it was only the postulates of political liberalism in the 19th century that brought the possibility of extending legislative control over the government in the form of constitutional and parliamentary responsibility of ministers. In Poland, however, this principle was introduced by the Constitution of 3 May 1791. (original abstract)
Rzeczpospolita szlachecka charakteryzowała się oparciem wszelkich działań władzy publicznej na prawie stanowionym. Jest to cecha wyróżniającą to państwo od zdecydowanej większości państw europejskich epoki wczesnonowożytnej, gdzie dominowała zasada suwerennej władzy absolutnego monarchy. W Polsce najwyższym organem władzy w państwie był sejm, w którym monarcha był tylko jednym z trzech stanów sejmujących, obok senatu i izby poselskiej. Sejm walny ukształtował się w drugiej połowie XV w., a jego kompetencje były rozszerzane przez dwa następne stulecia. Na początku XVI w. zwyciężył wśród szlachty pogląd o suwerenności prawa w państwie, któremu podporządkowany został także sam monarcha, zgodnie z zasadą głoszącą: in Polonia lex est rex. Można zatem stwierdzić, że w Polsce już w XVI w. doszło do praktycznego podziału władz według zasady, którą dwa wieki później sformułował baron de Montesquieu i która legła u podstaw ustrojów konstytucyjnych państwa burżuazyjnego. Dalszą zmianę przyniosła druga połowa XVIII w. W tym okresie jeszcze dobitniej daje się zauważyć podporządkowanie wszelkich działań państwa obowiązującemu prawu. Wytworzona została wówczas w zasadzie hierarchiczna struktura władz wykonawczych z królem, Strażą Praw pełniącą funkcję rządu, komisjami rządowymi stanowiącymi centralne instytucje resortowe oraz komisjami porządkowymi, na których spoczywała realizacja funkcji zarządu lokalnego. Wszystkie te organy kolegialne zostały powołane na drodze ustawodawczej odpowiednimi konstytucjami sejmowymi. Działalność i ich struktura określone zostały zatem w sposób wyraźny przepisami prawa. Mogły funkcjonować wyłącznie w ramach ustaw sejmowych oraz na ich podstawie. W większości państw europejskich dopiero postulaty liberalizmu politycznego w XIX w. przyniosły możliwość rozszerzenia kontroli rządu ze strony organu ustawodawczego w postaci odpowiedzialności konstytucyjnej i parlamentarnej ministrów. W Polsce natomiast wprowadziła tę zasadę już Konstytucja 3 maja 1791 r. (abstrakt oryginalny)
Rocznik
Strony
445--459
Opis fizyczny
Twórcy
autor
  • Andrzej Frycz Modrzewski Krakow University, Poland
Bibliografia
  • Akta unii Polski z Litwą, 1385-1791, eds. S. Kutrzeba, W. Semkowicz, Kraków 1932.
  • Bardach J., O Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Dzieje narodu i państwa polskiego, Warszawa 1998.
  • Bardach J., Prawo litewskie w Koronie Królestwa Polskiego, [in:] Kultura Litwy i Polski w dziejach. Tożsamość i współistnienie, ed. J. Wyrozumski, Kraków 2000.
  • Grodziski S., Porównawcza historia ustrojów państwowych, Kraków 1998.
  • Kaczmarczyk Z., Leśnodorski B., Historia państwa i prawa Polski, vol. 2: Od połowy XV wieku do r. 1795, ed. J. Bardach, Warszawa 1966.
  • Kucharski T., "W tej Rzeczypospolitej prawo królem, prawo senatorem, prawo szlachcicem". Idea nadrzędności prawa i jej praktyczne konsekwencje w realiach staropolskiej przedkonstytucyjnej monarchii "mieszanej" (XVI-XVIII wiek), "Przegląd Prawa Konstytucyjnego" 2021, no. 3, DOI: https://doi.org/10.15804/ppk.2021.03.04.
  • Leśnodorski B., Dzieło Sejmu Czteroletniego (1788-1792). Studium historyczno-prawne, Wrocław 1951.
  • Lisiecki A., Trybunał Główny Koronny siedmią splendorów oświecony, Kraków 1638.
  • Malec J., Studia z dziejów administracji nowożytnej, Kraków 2003.
  • Malec J., Szkice z dziejów federalizmu i myśli federalistycznej w nowożytnej Europie, Kraków 2003.
  • Malec J., Ustrój polityczny, [in:] Encyklopedia historyczna świata, vol. 5: Historia nowożytna, Kraków 2000.
  • Państwo demokratyczne, prawne i socjalne. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Zbigniewowi Antoniemu Maciągowi, vol. 1: Studia konstytucyjne, eds. M. Grzybowski, P. Tuleja, Kraków 2014.
  • Rutkowski H., Trybunał Koronny w Piotrkowie, [in:] Dzieje Piotrkowa Trybunalskiego, Łódź 1989.
  • Uruszczak W., "Sejm walny wszystkich państw naszych". Konstytucja Nihil novi i sejm w Radomiu w 1505 roku, Radom 2005.
  • Uruszczak W., Swoistość systemów prawno-ustrojowych państw Europy Środkowowschodniej w XV-XVI wieku, [in:] Europa Środkowowschodnia od X do XVIII wieku - jedność czy różnorodność, eds. K. Baczkowski, J. Smołucha, Kraków 2005.
  • Volumina Legum, vol. 2, Petersburg 1859.
  • Volumina Legum, vol. 9, Kraków 1889.
  • Witkowski W., Trybunał Koronny w Lublinie - organizacja i funkcjonowanie, [in:] 400-lecie utworzenia Trybunału Koronnego w Lublinie, Lublin 1982.
  • Wybór tekstów źródłowych z historii państwa i prawa polskiego, comp. J. Sawicki, vol. 1, part 1, Warszawa 1952.
  • Zarzycki W., Trybunał Koronny dawnej Rzeczypospolitej, Piotrków Trybunalski 1993.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171638655

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.