Czasopismo
2010
|
nr 2 Zadośćuczynienie po nowelizacji art. 446 Kodeksu cywilnego na tle doświadczeń europejskich
|
81--87
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
We włoskim systemie prawa, kwestia zadośćuczynienia za szkody niemajątkowe uregulowana jest w art. 2059 kc, zgodnie z którym "zadośćuczynienie za szkodę niemajątkową przyznaje się wyłącznie w przypadkach określonych przepisami prawa". Dawniej, przed dziesięcioma laty i wcześniej, sądy stosowały ten artykuł tylko, jeżeli dany delikt był jednocześnie przestępstwem, w świetle wyraźnej regulacji art. 185 k.k., przewidującej, iż "każdy czyn zabroniony, który spowodował szkodę majątkową lub niemajątkową powoduje powstanie po stronie osoby zobowiązanej obowiązku naprawienia tej szkody". W orzecznictwie przyjmowano, iż zadośćuczynienie przyznaje się jedynie w przypadku szczególnie poważnych deliktów (tj. przestępstw), z uwzględnieniem rodzaju naruszonego interesu oraz trudności w przeprowadzeniu dowodu i ocenie szkód tego typu. W ciągu ostatnich dziesięciu lat nastąpiła zmiana linii orzeczniczej w zakresie interpretacji omawianego przepisu i sądy przyznają zadośćuczynienie także w razie naruszenia podstawowych praw określonych we włoskiej Konstytucji(abstrakt oryginalny)
Czasopismo
Rocznik
Numer
Strony
81--87
Opis fizyczny
Twórcy
autor
autor
Bibliografia
- Cassazione", 12.05.2003, Nr 7281, 7282, 7283
- Cassazione", 31.05.2003, Nr 8827,8828
- Corte Costituzionale", 11.07.2003, Nr 233.
- Cassazione, Sezioni Unite", 11.11. 2008, No. 26972, 26973, 26974, 26975.
- Cassazione", 14.07.2004, No. 13066
- Cassazione", 25.02.1997, No. 1704
- Cassazione 6.10.1994, n. 8177
- Tribunal of Milan", 1.04.1999.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171643019
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.