Czasopismo
2022
|
13
|
nr 43 Prawo a społeczeństwo - aktualne problemy legislacji i polityk publicznych
|
135--155
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Obligation of Equal Treatment of Religious Teachers : the Case of the Republic of Italy
Języki publikacji
Abstrakty
CEL NAUKOWY: Artykuł przedstawia wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ze stycznia 2022 roku w sprawie dotyczącej nauczycieli religii we Włoszech.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Celem artykułu jest zasada zatrudniania nauczycieli religii tylko na podstawie długotrwałych, terminowych umów o pracę, zawieranych wyłącznie na czas określony. Główną metodą badawczą wykorzystaną w artykule jest metoda dogmatyczna. Autor analizuje stanowiska stron sporu: nauczycieli religii, centralnych władz szkolnych we Włoszech zatrudniających nauczycieli religii, diariusza diecezji oraz stanowisko sądu pracy w Neapolu, występującego w sprawie toczącej się przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. W szerokim zakresie wykorzystuje metodę analizy orzecznictwa.
PROCES WYWODU: Artykuł podzielony został na pięć części, których celem jest przybliżenie czytelnikowi omawianej problematyki poprzedzonej wprowadzeniem oraz merytoryczne rozważania zakończone uwagami umożliwiającymi rozstrzygnięcie sporu prawnego.
WYNIKI ANLIZY NAUKOWEJ: Republika Włoska nie wprowadziła środków ograniczających maksymalny okres zatrudnienia nauczycieli religii lub liczby odnowień terminowych umów o pracę w rozumieniu przepisów unijnego prawa pracy.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przepisy prawa UE sprzeciwiają się uregulowaniu krajowemu państwa członkowskiego UE, wykluczającemu nauczycieli religii w szkołach publicznych do ubiegania się o tę pracę w ramach umów na czas nieokreślony. Posiadanie dokumentu poświadczającego zdolność nauczania religii nie stanowi obiektywnego powodu do nauczania religii wyłącznie na podstawie umów na czas określony. Żadne środki prawne stosowane w systemach krajowego prawa pracy nie powinny naruszać zasady równego traktowania nauczycieli religii, nauczających tego przedmiotu w państwach członkowskich UE. (abstrakt oryginalny)
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Celem artykułu jest zasada zatrudniania nauczycieli religii tylko na podstawie długotrwałych, terminowych umów o pracę, zawieranych wyłącznie na czas określony. Główną metodą badawczą wykorzystaną w artykule jest metoda dogmatyczna. Autor analizuje stanowiska stron sporu: nauczycieli religii, centralnych władz szkolnych we Włoszech zatrudniających nauczycieli religii, diariusza diecezji oraz stanowisko sądu pracy w Neapolu, występującego w sprawie toczącej się przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. W szerokim zakresie wykorzystuje metodę analizy orzecznictwa.
PROCES WYWODU: Artykuł podzielony został na pięć części, których celem jest przybliżenie czytelnikowi omawianej problematyki poprzedzonej wprowadzeniem oraz merytoryczne rozważania zakończone uwagami umożliwiającymi rozstrzygnięcie sporu prawnego.
WYNIKI ANLIZY NAUKOWEJ: Republika Włoska nie wprowadziła środków ograniczających maksymalny okres zatrudnienia nauczycieli religii lub liczby odnowień terminowych umów o pracę w rozumieniu przepisów unijnego prawa pracy.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przepisy prawa UE sprzeciwiają się uregulowaniu krajowemu państwa członkowskiego UE, wykluczającemu nauczycieli religii w szkołach publicznych do ubiegania się o tę pracę w ramach umów na czas nieokreślony. Posiadanie dokumentu poświadczającego zdolność nauczania religii nie stanowi obiektywnego powodu do nauczania religii wyłącznie na podstawie umów na czas określony. Żadne środki prawne stosowane w systemach krajowego prawa pracy nie powinny naruszać zasady równego traktowania nauczycieli religii, nauczających tego przedmiotu w państwach członkowskich UE. (abstrakt oryginalny)
RESEARCH OBJECTIVE: The article presents the judgment of the Court of Justice of the European Union of January 2022 in a case concerning religious teachers in Italy.
THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The aim of the article is to employ a religion teacher only on the basis of long-term, fixed-term employment contracts, concluded only for a specified period. The main research method used in the article is the dogmatic method. The author analyzes the positions of the parties to the dispute: religious teachers, central public authorities in Italy employing religious teachers, diocesan diocese and the position of the labor court in Naples in the case pending before the Court of Justice of the EU. The method of jurisprudence analysis is widely used.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article has been divided into five parts, the purpose of which is to familiarize the reader with the issues discussed, preceded by the introduction, as well as substantive considerations concluded with comments enabling the resolution of a legal dispute.
RESEARCH RESULTS: The Italian Republic has not introduced measures limiting the maximum duration of employment for religious teachers or the number of renewals of fixed-term employment contracts within the meaning of EU labor law.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: EU law goes against the national regulation of an EU Member State, which excludes teachers of religion in public schools from applying for this job under open-ended contracts. The possession of a document certifying the ability to teach religion is not an objective reason to teach religion solely on the basis of fixed-term contracts. Any legal measures applied in national labor law systems should be without prejudice to the principle of equal treatment of religious teachers teaching this subject in the EU Member States. (original abstract)
THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The aim of the article is to employ a religion teacher only on the basis of long-term, fixed-term employment contracts, concluded only for a specified period. The main research method used in the article is the dogmatic method. The author analyzes the positions of the parties to the dispute: religious teachers, central public authorities in Italy employing religious teachers, diocesan diocese and the position of the labor court in Naples in the case pending before the Court of Justice of the EU. The method of jurisprudence analysis is widely used.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article has been divided into five parts, the purpose of which is to familiarize the reader with the issues discussed, preceded by the introduction, as well as substantive considerations concluded with comments enabling the resolution of a legal dispute.
RESEARCH RESULTS: The Italian Republic has not introduced measures limiting the maximum duration of employment for religious teachers or the number of renewals of fixed-term employment contracts within the meaning of EU labor law.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: EU law goes against the national regulation of an EU Member State, which excludes teachers of religion in public schools from applying for this job under open-ended contracts. The possession of a document certifying the ability to teach religion is not an objective reason to teach religion solely on the basis of fixed-term contracts. Any legal measures applied in national labor law systems should be without prejudice to the principle of equal treatment of religious teachers teaching this subject in the EU Member States. (original abstract)
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
135--155
Opis fizyczny
Twórcy
- Akademia Ignatianum w Krakowie
Bibliografia
- C-586/10, Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 26 stycznia 2012 r., Bianca Kücük przeciwko Land Nordrhein-Westfalen,EU:C:2012:39, pkt. 40.
- ECLI:EU:C:2021:217. InfoCuria Orzecznictwo. Orzecznictwo. Opinia Rzecznika Generalnego Evgeniego Tancheva przedstawiona w dniu 18 marca 2021 r. przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca - MIUR, Ufficio Scolastico Regionale per la Campania. https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=239010&pageIndex=0&doclang=pl&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=537670.
- ECLI:EU:C:2022:3. InfoCuria Orzecznictwo. Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 stycznia 2022 r. YT i in. przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca - MIUR i Ufficio Scolastico Regionale per la Campania. https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf;jsessionid=F3AB8A735D019AC184D87111250C29ED?text=&docid=252122&pageIndex=0&doclang=pl&mode=lst& dir=&occ=first&part=1&cid=5254.
- Dz.Urz. UE L 175 (1999, 10 lipca). Dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC). https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:31999L0070&from=EN.
- Dz.Urz. UE L 303 (2000, 2 grudnia). Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32000L0078&from=PL.
- Dz.Urz. UE C 83 (2010, 30 marca). Wersja skonsolidowana Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=OJ:C:2010:083:FULL&from=BG.
- Gazetta Ufficiale delle Repubblica Italiana (1994, 19 maja), 115. https://www.gazzettaufficiale.it/gazzetta/serie_generale/caricaDettaglio?dataPubblicazioneGazzetta=1994-05-19&numeroGazzetta=115.
- Gazetta Ufficiale della Repubblica Italiana (2001, 9 maja), 67. https://www.gazzettaufficiale.it/eli/gu/2021/03/18/67/sg/pdf.
- Postanowienie TSUE z 12.06. 2008 r., C-364/07, Vassilakis i inni, pkt 116.
- Świątkowski, A.M. (2017). Symbole religijne w środowisku pracy. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, 8, 2-11.
- Wyrok TSUE z 4 lipca 2006 r. w sprawie C-212/04 Adeneler i inni, Zb.Orz. s. I-6057, pkt. 61-63.
- Wyrok TSUE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawach połączonych od C-378/07 do C-380/07, Angelidaki i inni. Zb.Orz. s. I-3071, pkt. 73, 106.
- Wyrok TSUE z 26 listopada 2014 r., Mascolo i inni, C-22/13, od C-61/13 do C-63/13 i C-418/13, EU:C:2014:2401, pkt 110. Postanowienie z dnia 21 września 2016 r., Popescu, C-614/15, EU:C:2016:726, pkt 63.
- Wyrok TSUE (wielka izba) z 14 marca 2017 r. Samira Achbita i Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Voor Racismebestrijding przeciwko G4S Secure Solutions NV, C-157/15, ECLI:C:2017:203. https://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?num=C-157/15&language=PL.
- Wyrok TSUE z 17 kwietnia 2018 r. Vera Egenberger przeciwko Evangelisches Werk für Diakonie und Entwicklung eV, C-4 EU:C:2018:257, pkt. 58. https://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?language=pl&num=C-441/17&td=ALL.
- Wyrok TSUE (wielka izba) z 11 września 2018 r. IR przeciwko JQ, C-68/17, EU:C:2018:696, pkt. 48.
- Wyrok TSUE z 25 października 2018 r. Sciotto (C-331/17, EU:C:2018:859). https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=207010&pageIndex=0&doclang=PL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=190219.
- Wyrok TSUE z 22 stycznia 2019 r. Cresco Investigation, C-193/17, EU:C:2019:43 pkt. 33. https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf;jsessionid=2B1E7C621D73F2A381B70CE5AF21DB7F?text=&docid=236963&pageIndex=0&doclang=pl&mode=req&-dir=&occ=first&part=1&cid=1532547.
- Wyrok TSUE z 11 lutego 2021 r., M.V. i inni, C 760/18, EU:C:2021:113, pkt 66.
- Wyroki TSUE z 7 września 2006 r. Marrosu i Sardino, C-53/04, EU:C:2006:517; 7.09. 2006 r., Vassallo, C-180/04, EU:C:2006:518; 7.03. 2018 r., Santoro, C-494/16, EU:C:2018:166. Postanowienie z 1.10. 2010 r., Affatato, C-3/10, EU:C:2010:574.
- Wyroki TSUE z 3 lipca 2014 r. Fiamingo i in. (sprawy połączone C-362/13, C-363/13 i C-407/13, EU:C:2014:2044); 26.11.2014 r., Mascolo i in. (sprawy połączone C-22/13, od C-61/13 do C-63/13 i C-418/13, EU:C:2014:2401); 8.05.2019 r., Rossato i Conservatorio di Musica F.A. Bonporti (C-494/17, EU:C:2019:387).
- Wyroki TSUE z 7 marca 2018 r., w sprawie Santoro, C-494/16, EU:C:2018: 166; 7.09.2006 r., w sprawie Marosu i Sardini, C-C-53/04, UE:C:2006:517.
- Wyroki TSUE z: 19 marca 2020 r., Sánchez i inni, sprawy połączone C-103/18 i C-429/18, EU:C:2020:219, pkt. 88; 11.02.2021 r., M.V. i inni, C-760/18, EU:C:2021:113, pkt. 57.
- Wyroki TSUE z 3 czerwca 2021 r. Instituto Madrileño de Investigación y Desarrollo Rural, Agrario y Alimentario, C-726/19, EU:C:2021:439, pkt 55; 26.11. 2014 r., Mascolo i inni, C-22/13, od C-61/13 do C-63/13 i C-418/13, EU:C:2014:2401, pkt 86. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:62019CA0931&from=FI.
- Wyroki TSUE z 24 czerwca 2021 r. Obras y Servicios Públicos i Acciona Agua, C-550/19, EU:C:2021:514; pkt. 75. 25.10. 2018 r., Sciotto, C-331/17, EU:C:2018:859, pkt 39. pkt 59.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
DOI
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171648880
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.