Modyfikowanie warunków umów zawartych z konsumentami przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne i energetyczne na tle orzecznictwa Prezesa UOKiK

• Autorzy: Piotr Suski

Warianty tytułu

Modification of Consumer Contracts by Telecommunications and Energy Companies Against the Decisions of the Polish Office of Competition and Consumer Protection

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Wydane w ostatnim czasie orzecznictwo Prezesa UOKiK dotyczące modyfikowania warunków umów zawartych z konsumentami przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych wskazuje, że kwestia ta budzi wątpliwości, pomimo rozbudowanej regulacji zawartej w Prawie telekomunikacyjnym. Niniejszy artykuł omawia problemy związane z wykładnią oraz stosowaniem tych przepisów, zestawiając je z odpowiednimi przepisami Prawa energetycznego określającymi tryb modyfikowania umów przez przedsiębiorstwa energetyczne. Wspólnotowe źródło obu regulacji, w postaci postanowień dyrektyw 2002/22/WE, 2003/54/WE i 2003/55/WE, pozwala na sformułowanie dla nich wspólnych wniosków. W szczególności, dotyczy to ich relacji z art. 3841 KC, którego stosowanie - jako przepisy szczególne - wyłączają. Jednocześnie, zakres zastosowania przepisów sektorowych, zwłaszcza w odniesieniu do warunków jednostronnego modyfikowania essentialia negoti oraz umów na czas oznaczony, determinuje regulacja nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich. Jak bowiem wskazuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (sprawy Invitel, RWE Vertrieb, Alexandra Schulz) umowy zawierane z konsumentami przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne i energetyczne w istotnym zakresie jej podlegają. Jednocześnie analiza przepisów sektorowych wskazuje na to, że obowiązki związane z modyfikacją warunków umownych są dla tych przedsiębiorców do pewnego stopnia tożsame. Jak się wydaje, bardziej szczegółową regulację zawartą w prawie telekomunikacyjnym (określającą np. różne sposoby powiadamiania konsumenta) przedsiębiorstwa energetyczne mogą wykorzystywać na zasadzie analogii, w drodze wprowadzenia tych rozwiązań do swoich umów.(abstrakt oryginalny)

EN

Recent decisions issued by the President of Polish Office of Competition and Consumer Protection regarding modification of contracts concluded by telecommunication entrepreneurs with consumers indicate that this subject raises significant doubts, despite the extensive regulation contained in the telecommunications law. Hereby article discusses issues related to the interpretation and application of these provisions, putting them together with the relevant provisions of the energy law which concern modifying consumer contracts by energy companies. Both regulations have their source in EU law, i.e. Directives 2002/22/EC, 2003/54/EC and 2003/55/EC, what allows to formulate joint conclusions. In particular, this applies to their relationship with art. 3841 of the Polish Civil Code, which they repeal according to the principle lex specialis derogat legi generali. At the same time, the scope of application of both sector regulations, especially with regard to the conditions of unilateral modification of essentialia negotii and contracts for a specified period, is determined by the rules on unfair terms in consumer contracts. EU Court of Justice case law (cases Invitel, RWE Vertrieb and Alexandra Schulz) confirms that contracts concluded with consumers by telecommunications and energy companies are, to large extent, subject to these rules. At the same time the analysis of sectoral legislation indicates that the obligations related to the modification of contractual terms are generally similar for these entrepreneurs. It seems that the more detailed provisions contained in the telecommunications law (e.g. specifying different ways to notify the consumer about the change) may be used by energy companies, if they introduce proper provisions to their contracts.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Polityka konsumencka; Prawo telekomunikacyjne; Prawo energetyczne

EN

Consumer policy; Telecommunication law; Energy law

• Czasopismo: Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
• Rocznik: 2016
• Numer: nr 11
• Strony: 21--30

Twórcy

autor

Piotr Suski

• Uniwersytet Jagielloński

Bibliografia

• Bednarek, M. (2005). Wzorce umów w prawie polskim. Warszawa: C.H. Beck.
• Bednarek, M. (2013). Wzorce umów. W: E. Łętowska (red.), System Prawa Prywatnego. Prawo zobowiązań - część ogólna (t. 5, s. 591-833). Warszawa: C.H. Beck.
• Czarnecka, M. (2015). Automatyczne przedłużenia umów z konsumentami na rynku energii elektrycznej. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 3(4), 66-78.
• Czarnecka, M., Ogłódek, T. (2012). Prawo energetyczne. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck.
• Galewska, E. (2008). Stosowanie wzorców w umowach o świadczenie usług telekomunikacyjnych - zarys problemu. Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, (12), 9-16.
• Gutowski, M., Smagiel, K. (2010). Art. 5. Umowy związane z dostarczaniem paliw gazowych lub energii. W: M. Swora, Z. Muras (red.), Prawo energetyczne. Komentarz (s. 429-473). Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Łętowska, E., Osajda, K. (2012). Zbieg norm prawa cywilnego. W: M. Safjan (red.), System Prawa Prywatnego. Prawo cywilne - część ogólna (t. 1, s. 545-695). Warszawa: C.H. Beck.
• Otręba, K. (2011). Zmiana warunków umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w świetle praw konsumenta tych usług. Kwartalnik Naukowy Prawo Mediów Elektronicznych, (4), 33-36.
• Piątek, S. (2013). Prawo telekomunikacyjne. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck.
• Pokrzywniak, J. (2007). Wzorce umów na tle Prawa energetycznego. Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, (11), 13-19.
• Pokrzywniak, J. (2011). O doniosłości przepisów dotyczących stosunków cywilnoprawnych w Prawie energetycznym. Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, (8), 2-8.
• Rogalski, M. (red.). (2010). Prawo telekomunikacyjne. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Suski, P. (2015). Ustawa o prawach konsumenta a rynek energii elektrycznej. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 3(4), 37-54.