Funkcje i charakter prawny instrumentów planowych w gospodarce wodnej

• Autorzy: Jerzy Rotko

Warianty tytułu

Legal Character and Function of Planning Instruments in Water Management

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Przedmiotem analizy są dwa podstawowe instrumenty planistyczne gospodarki wodnej, służące transpozycji przepisów ramowej dyrektywy wodnej 2000/60/WE, tj. plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza oraz program wodno-środowiskowy kraju. Przepisy dyrektywy nie formułują wyraźnych wskazówek co do funkcji prawnych programu i planu, z których można by wnosić o formie prawnej, jaką powinny uzyskać w prawie krajowym. Z tego powodu odnoszące się do tego oceny prezentowane w nauce (zwłaszcza niemieckiej) są mocno zróżnicowane a państwa członkowskie przyjmują odmienne rozwiązania prawne. Niedookreśloność unormowań dyrektywy nie ułatwia zatem zadania także prawodawcy polskiemu. W rezultacie pojawiają się wątpliwości co do prawidłowości dokonanej transpozycji oraz nie mniej istotne trudności w praktycznym stosowaniu obu instrumentów planistycznych, wynikające z ich niejasnej funkcji oraz formy prawnej. Dotyczy to zwłaszcza planu gospodarowania wodami, którego ustalenia mają być min. przesłanką udzielanych pozwoleń wodnoprawnych. Odnosząc się do tez orzecznictwa sądowoadministracyjnego przyjąć można, że plan funkcjonuje w praktyce administracyjnej jako tzw. swoiste źródło prawa administracyjnego. Może zatem spełniać funkcje normatywne pomimo tego, że nie jest ani aktem prawa powszechnie obowiązującego, ani aktem prawa wewnętrznego. Prace prowadzone nad nowym Prawem wodnym stwarzają okazję, aby usunąć mankamenty istniejącej regulacji prawnej. W końcowej części artykułu prezentowane są wnioski de lege ferenda, oparte na wynikach przeprowadzonych studiów.(abstrakt oryginalny)

EN

The present article focuses on the analysis of two basic planning instruments of water management in Polish law, implementing provisions of the EU Water Framework Directive 2000/60/EC , that is river basin management plans and programmes of measures referred to in Article 11 of Directive. There are no particular guidelines in the Directive as to the legal function of the plan and programme that would allow to precisely determine what legal form these instruments should get in national law. For this reason, views presented by scholars (especially German) are divergent and Member States apply different legal measures. The vague character of Directive provisions has undoubtedly been a challenge for the Polish legislator. As a result, not only doubts arise as to the quality of the Directive transposition but also practical difficulties may appear in application of both planning instruments due to their unclear function and legal form. This applies especially to water management plans which contain conditions for water permits. According to the administrative courts case-law, in administrative practice such plans are considered to be a so-called specific source of law. Thus, they may have a normative function even though formally they are neither generally binding, nor internal acts of law. Legislative works on Water Law Act which are in progress create an opportunity to remove the shortcomings of the current regulation. In the final part of the present article de lege ferenda conclusions, based on the results of conducted studies, are presented.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Prawo wodne; Planowanie gospodarcze; Gospodarka wodna

EN

Water law; Economic planning; Water management

• Czasopismo: Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
• Rocznik: 2014
• Numer: nr 6
• Strony: 2--14

Twórcy

autor

Jerzy Rotko

• Instytut Nauk Prawnych PAN

Bibliografia

• Bałaban, A. (1988). Czy Konstytucja dotyczy przepisów administracyjnych? Państwo i Prawo (5), 96.
• Błaszczak, T. Kreft, A. (2008). Przyszłość gospodarki wodnej w aspekcie dyrektyw Unii Europejskiej. Szczecin, 40-41.
• Breuer, R. (2004). Öffentliches und privates Wasserrecht. München, 439 i n.
• Czychowski, M., Reinhardt, M. (2010). Wasserhaushaltsgesetz. Kommentar. München, 1078.
• Ell, M. (2003). Wasserrechtliche Planung, Baden-Baden, 34, 50-51.
• Europäische Kommission. (2003). Umsetzung Richtlinie 2001/42/EG über die Prüfung der Umweltauswirkungen bestimmter Pläne und Programme, Amt für amtliche Veröffentlichungen der EG, 55.
• Götze, R. (2008). Rechtsschutz im Wirkfeld von Bewirtschaftungsplan und Maßnahmenprogramm nach der Wasserrahmenrichtlinie. Zeitschrift für Umweltrecht (ZUR), (9), 394.
• Hasche, F. (2005). Das neue Bewirtschaftungsermessen im Wasserrecht. Berlin, 189.
• Karpus, K. (2013). Planowanie w gospodarowaniu wodami. W: B. Rakoczy (red). Wybrane problemy prawa wodnego. Warszawa, 162.
• Port, Ch. (2011). Die Umweltziele der Wasserrahmenrichtlinie. Berlin: UTR Band 111, 224, 237.
• Rotko, J. (2006). Podstawy prawne gospodarki wodnej. Wrocław, 93-94.
• Rotko, J. (2013). Ramowa dyrektywa wodna - analiza prawna. Poznań, 206-207.
• Szymańska, H. (2001). Zlewniowe planowanie gospodarki wodnej w Polsce. W: Problemy ochrony zasobów wodnych w dorzeczu Odry. Wrocław, 134-135.
• Szuma, K. Szuma, J. (2013). Wdrażanie ramowej dyrektywy wodnej w Polsce. Zagadnienia wybrane. W: B. Rakoczy (red.). Wybrane problemy prawa wodnego. Warszawa, 68-69.
• Szuma, K. (2013). Prawo wodne. Komentarz. Warszawa, 572.
• Wronkowska, S. Zieliński, M. (2004). Komentarz do zasad techniki prawodawczej. Warszawa, 267-268.
• Zimmermann, J. (2010). Prawo administracyjne, Warszawa, 149.
• http://www.kzgw.gov.pl/files/file/Programy/PWSK/Program - wodno-srodowiskowy - kraju.pdf. (12.01.201)