Czasopismo
2022
|
18
|
nr 3 Contemporary Research in the Field of Entrepreneurship, Management, and Innovation: Regular Issue
|
7--36
Tytuł artykułu
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
The management of cross-border natural resources has been the focus of research in different disciplines. Nonetheless, beyond theoretical insights, empirical evidence of successful cross-border management or governance of natural resources is still limited, even in the European Union (EU), where a range of instruments are provided to foster cross-border cooperation between its Member States. This is where our paper departs, providing evidence from an example of cross-border cooperation between two Member States of the EU, Austria, and Slovenia, adding to the analytical framework to identify the drivers of successful cross-border cooperation. METHODOLOGY: Drawing from the example of the European Grouping of Territorial Cooperation (EGTC) Geopark Karawanken we evaluate the success factors and limits for transboundary cooperation encompassing different forms of cooperation. Furthermore, based on empirical evidence of workshops with local, regional, and national stakeholders, we investigate the potential of the EGTC organizational framework to provide for the successful cross-border management of water resources within the Geopark area. FINDINGS: Our analysis of project bundles, joint ventures/consortia, and EGTCs as possible forms of transboundary cooperation indicates that EGTCs have various advantages over looser forms of cooperation. Higher operational costs for the organization are contrasted by enhanced governance of transboundary activities, in accordance with legal frameworks and representation on both sides of the border. This increases acceptance and facilitates decision-making. Furthermore, it increases the potential for receiving funds in accordance with planned activities and regional requirements, while decreasing the individual financial risk for partners. The genesis of the Karawanken/Karavanke UNESCO Global Geopark (Geopark Karawanken) indicates that looser forms of organization, for instance, project bundles, enable stakeholders to get to know each other without great institutional effort. In the course of increasing integration, the organizational form can be more complex. The experience in developing transboundary, water management instruments shows that even in a more sophisticated form of cooperation like an EGTC, there are remaining obstacles in managing transboundary natural resources. Obstacles result from e.g., national laws and regulations, data standards, monitoring techniques, and soft factors such as language barriers. IMPLICATIONS: The example of the Geopark Karawanken shows that cross-border public authorities can be significantly supported with the introduction of an EGTC. Still, an EGTC tends to exclude private companies or societal actors because they cannot be active members of the Board. Exploring further options for closer integration of the private sector in Public-Private-Partnership (PPP) models may be useful to maintain the opportunity to include much-needed private skills and resources. The experience of the Geopark Karawanken suggests that EGTCs can and will be a significant form of organization in Europe for a number of activities, for example, in the field of cross-border resources, cross-border protected areas, or cross-border predicate regions. This will support the achievement of the goals of EU programs to face the climate and biodiversity crises through transnational agreements, e.g., the Green Deal or the Biodiversity Strategy. ORIGINALITY AND VALUE: This article provides a concise overview on transnational water resource management in the European Union in the context of an EGTC, and raises points for practitioners about potential challenges for the successful introduction of an EGTC. While the analysis of common experiences of various EGTCs could lead to the development of a European standard and guideline for the successful foundation of this territorial cohesion tool, this paper provides the first step, paving the road for future research. (original abstract)
CEL: Zarządzanie transgranicznymi zasobami naturalnymi było przedmiotem badań w różnych dyscyplinach. Niemniej jednak, poza spostrzeżeniami teoretycznymi, dowody empiryczne skutecznego zarządzania transgranicznego lub zarządzania zasobami naturalnymi są nadal ograniczone, nawet w Unii Europejskiej (UE), gdzie zapewnia się szereg instrumentów w celu wspierania współpracy transgranicznej między jej państwami członkowskimi. Nasz artykuł, dostarcza dowodów na przykładzie współpracy transgranicznej między dwoma państwami członkowskimi UE, Austrią i Słowenią, uzupełniając ramy analityczne w celu zidentyfikowania czynników stymulujących pomyślną współpracę transgraniczną. METODYKA: Na przykładzie Geoparku Karawanken Europejskiego Ugrupowania Współpracy Terytorialnej (EUWT) oceniamy czynniki sukcesu i granice współpracy transgranicznej obejmującej różne formy współpracy. Ponadto, w oparciu o dowody empiryczne z warsztatów z lokalnymi, regionalnymi i krajowymi interesariuszami, badamy potencjał ram organizacyjnych EUWT w zakresie skutecznego zarządzania zasobami wodnymi w wymiarze transgranicznym na obszarze Geoparku. WYNIKI: Przeprowadzona przez nas analiza pakietów projektów, wspólnych przedsięwzięć/konsorcjów oraz EUWT jako możliwych form współpracy transgranicznej wskazuje, że EUWT mają różne zalety w porównaniu z luźniejszymi formami współpracy. Wyższe koszty operacyjne ponoszone przez organizację kontrastują z lepszym zarządzaniem działalnością transgraniczną, zgodnie z ramami prawnymi i reprezentacją po obu stronach granicy. Zwiększa to akceptację i ułatwia podejmowanie decyzji. Ponadto zwiększa możliwość uzyskania środków finansowych zgodnie z planowanymi działaniami i wymogami regionalnymi, jednocześnie zmniejszając indywidualne ryzyko finansowe dla partnerów. Geneza Globalnego Geoparku UNESCO Karawanken/Karavanke (Geopark Karawanken) wskazuje, że luźniejsze formy organizacji, np. pakiety projektów, pozwalają interesariuszom na wzajemne poznanie się bez większego wysiłku instytucjonalnego. W miarę postępującej integracji forma organizacyjna może być bardziej złożona. Doświadczenie w opracowywaniu transgranicznych instrumentów gospodarki wodnej pokazuje, że nawet w bardziej wyrafinowanej formie współpracy, takiej jak EUWT, nadal istnieją przeszkody w zarządzaniu transgranicznymi zasobami naturalnymi. Przeszkody wynikają np. z krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych, standardów danych, technik monitorowania i czynników miękkich, takich jak bariery językowe. IMPLIKACJE: Przykład Geoparku Karawanken pokazuje, że wprowadzenie EUWT może uzyskać znaczące wsparcie transgranicznych władz publicznych. Mimo to EUWT ma tendencję do wykluczania prywatnych przedsiębiorstw lub podmiotów społecznych, ponieważ nie mogą one być aktywnymi członkami zarządu. Zbadanie dalszych opcji ściślejszej integracji sektora prywatnego w modelach partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) może być przydatne, aby zachować możliwość włączenia bardzo potrzebnych prywatnych umiejętności i zasobów. Doświadczenie Geoparku Karawanken sugeruje, że EUWT mogą i będą znaczącą formą organizacji w Europie dla szeregu działań, na przykład w dziedzinie zasobów transgranicznych, transgranicznych obszarów chronionych lub transgranicznych regionów. Pomoże to w osiągnięciu celów programów UE w zakresie przeciwdziałania kryzysom klimatycznym i bioróżnorodności poprzez umowy ponadnarodowe, np. Zielony Ład czy Strategia Bioróżnorodności. ORYGINALNOŚĆ I WARTOŚĆ: Artykuł ten zawiera zwięzły przegląd transnarodowej gospodarki zasobami wodnymi w Unii Europejskiej w kontekście EUWT i przedstawia praktykom uwagi dotyczące potencjalnych wyzwań związanych z pomyślnym wprowadzeniem EUWT. Chociaż analiza wspólnych doświadczeń różnych EUWT może doprowadzić do opracowania europejskiego standardu i wytycznych dla pomyślnego stworzenia tego narzędzia spójności terytorialnej, niniejszy artykuł stanowi pierwszy krok, torując drogę przyszłym badaniom. (abstrakt oryginalny)
Rocznik
Tom
Strony
7--36
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- UNESCO; CUAS, Austria
autor
- EGTC Geopark Karawanken m.b.H, Austria
autor
- UNESCO; CUAS, Austria
autor
- EGTC Geopark Karawanken m.b.H, Austria
autor
- CUAS, Austria
Bibliografia
- Beck, J. (2017). Cross-border cooperation and the challenge of transnational institution-building: The example of the European Grouping of Territorial Cooperation (EGTC). RECERC (Revue électronique du Consortium d'Études Catalanes). Cross-border Cooperation in Europe: Beyond the Scars of History [Special Issue], 1, 1-13.
- Beck, J. (2018). Cross-border cooperation: Challenges and perspectives for the horizontal dimension of European integration. Administrative Consulting, 1, 56-62. https://doi.org/10.22394/1726-1139-2018-1-56-62
- Bedjanič, M., Komar, D., Hartmann, G., Stermecki, L., Modrej, D., Vodovnik, P., Zvonar, S. & Fajmut Štrucl, S. (2021a). Karavanke Unesco Globalni Geopark: Nova identiteta čezmejnega območja?. In M. Geršič & M. Bat (Eds.), Koroška: Od preteklosti do perspektiv (pp. 268-281). Ljubljana: Zveza geografov Slovenije. https://doi.org/10.3986/zborovanje.016
- Bedjanič, M., Komar, D., Modrej, D., Stermecki, L., Šafran, A., Hartmann, G. (2021b). Nova interpretacijska doživetja v Karavanke UNESCO Globalnem Geoparku. In B. Rožič (Ed), 25th Meeting of Slovenian Geologists. Ljubljana: Univerza v Ljubljana.
- Bernauer, T. (2002). Explaining success and failure in international river management. Aquatic Sciences, 64, 1-19. https://doi.org/10.1007/s00027-002-8050-4
- BMLRT. (2021). Nationaler Gewässerbewirtschaftungsplan 2021. Wien: BMLRT.
- Böhm, H. (2014). A comparison of governance forms for cross-border co-operation within the EU. Journal of Cross-Border Studies in Ireland, 9(12), 36-50.
- Borrini-Feyerabend, G., Dudley, N., Jaeger T., Lassen B., Pathak Broome, N., Phillips A. & Sandwith, T. (2013). Governance of protected areas: From understanding to action. Best Practice Protected Area Guidelines Series, 20. Gland: IUCN.
- Bracken, L. J., Oughton, E. A., Donaldson, A., Cook, B., Forrester, J., Spray, C., Cinderby, S., Passmore, D., & Bissett, N. (2016). Flood risk management. An approach to managing cross-border hazards. Natural Hazards, 82(2), 217-240.
- Brandt, A., & von Hütschler, C. (1980). Karsthydrologische Kartierung der Petzen. Carinithia II - Naturwissenschaftlicher Verein, 170, 161-180.
- Brenčič, M., & Poltnig, W. (2009). Transboundary Groundwater Body Karavanke / Karawanken between Austria and Slovenia. EGU General Assembly, 11, Vienna.
- Brenčič, M., & Poltnig, W. (2008). Grundwasser der Karawanken: Versteckter Schatz. Ljubljana: Geološki zavod Slovenije, Graz: Joanneum Research Forschungsgesellschaft.
- Brenčič, M., Poltnig, W., & Strobl, E. (2004). Die Mineralquellen der Karawanken / Mineralni Izviri Karavank (Issue 2). Eisenkappel: Tourismusverein Bad Eisenkappel.
- Brenčič, M., & Schlamberger, J. (2013). Drinking water protection zones on karstic aquifers - comparison between practices in Austria and Slovenia. Klagenfurt: Department 8 - Competence Center for the Environment, Water and Conservation, Ljubljana: Department of Hydrogeology.
- Bressers, H., & Kuks, S. (2013). Water governance regimes: Dimensions and dynamics. International Journal of Water Governance, 1, 133-156. https://doi.org/10.7564/12-IJWG1
- Calder, I. R. (2007). Forests and water: Ensuring forest benefits outweigh water costs. Forest Ecology and Management, 251(1-2), 110-120. https://doi.org/10.1016/j.foreco.2007.06.015
- CoR. (2022a). EGTC full list. Retrieved from https://portal.cor.europa.eu/egtc/CoRActivities/Pages/egtc-list.aspx
- CoR. (2022b). EGTC Geopark Karawanken/Karavanke. Retrieved from https://portal.cor.europa.eu/egtc/CoRActivities/Pages/karavanke.aspx
- Crofts, R., Gordon, J. E., Brilha, J., Gray, M., Gunn, J., Larwood, J., Santucci, V., Tormey, D., & Worboys, G. L. (2020). Guidelines for geoconservation in protected and conserved areas. Best Practice Protected Area Guideline Series, Gland: IUCN. https://doi.org/10.2305/IUCN.CH.2020.PAG.31.EN
- EC. (1985). Council Regulation (EEC) No 2137/85 on the European Economic Interest Grouping (EEIG). Official Journal of the European Communities. Brussels: EC.
- EC. (2006). Regulation (EC) No 1082/2006 of the European Parliament of the Council of 5 July 2006 on a European grouping of territorial cooperation (EGTC). Official Journal of the European Union. Brussels: EC.
- EUROPARC. (n.d.): Transboundary Parcs Programme. Retrieved from https://www.europarc.org/nature/transboundary-cooperation/transboundary-parks-programme/
- Forcher, N., Hohenwarter, M., Steger, R. A., Veider, F., & Wolffhardt, P. (2021). Strategischer Rahmen zur Entwicklung des Südalpenraums. Lienz: Regionsmanagement Osttirol.
- Fullerton, T. M. (2003). Recent trends in border economics. Social Science Journal, 40(4), 583-592. https://doi.org/10.1016/S0362-3319(03)00070-3
- Geopark Karawanken. (2019a). Satzung: Europäischer Verbund für territoriale Zusammenarbeit "Geopark Karawanken" mit beschränkter Haftung (EVTZ Geopark Karawanken mbH). Klagenfurt: Land Kärnten.
- Geopark Karawanken. (2019b). Übereinkunft: Europäischer Verbund für Territoriale Zusammenarbeit "Geopark Karawanken" mit beschränkter Haftung (EVTZ Geopark Karawanken mbH). Klagenfurt: Land Kärnten
- GGN. (2022). Mission - Global Geoparks Network. Retrieved from https://globalgeoparksnetwork.org/?page_id=202
- Gruber, B. (2013). Grenzen überwinden. FriedensBildung in der Alpen-Adria-Region. In H. Egner & H. P. Groß (Eds), Die Alpen-Adria-Region: Bindungen und Grenzen (pp. 25-34). München, Wien: Profil Verlag GmbH.
- Guo, R. (2021). Cross-Border Resource Management. (Issue 4). Amsterdam: Elsevier. https://doi.org/10.1016/c2021-0-00243-1
- Hartmann, G., Komar, D., Bedjanič, M., Fajmut Štrucl, S., Vodovnik, P. (2018). Skrivnosti, zapisane v kamninah. PROTEUS 80(7), 298-305.
- IUCN. (2022). Geodiversity, World Heritage and IUCN. Retrieved from https://www.iucn.org/theme/world-heritage/our-work/global-world-heritage-projects/geodiversity-world-heritage-and-iucn
- Jungmeier, M., Zollner, D., Herzog, E., & Unglaub, R., (2003): Naturparkstudie Karawanken - Teil 1: Machbarkeitsstudie. Völkermarkt: Verein Regionalentwicklung Südkärnten.
- Jungmeier, M. (2014). In transit towards a third generation of protected areas? Analysis of disciplines, forming principles and fields of activities by example of recent projects in protected areas in Austria. International Journal of Sustainable Society 6(1/2), 47-59. https://doi.org/10.1504/IJSSOC.2014.057889
- Kreye, M., Adams, D. C., & Escobedo, F. J. (2014). The value of forest conservation for water quality protection. Forests, 5(5), 862-884. https://doi.org/10.3390/f5050862
- Kreye, M. M., Adams, D. C., Escobedo, F. J., & Soto, J. R. (2016). Does policy process influence public values for forest-water resource protection in Florida? Ecological Economics, 129, 122-131. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2016.06.007
- Lindemann, S. (2006). Water regime formation in Europe: A research framework with lessons from the Rhine and Elbe river basins. SSRN Electronic Journal https://doi.org/10.2139/ssrn.925653
- Marty, F. (2001). Managing international rivers: Problems, politics and institutions. Zürich, Bern: Peter Lang.
- Modrej, D., Fajmut Štrucl, S., & Hartmann, G. (2018). Results of the geointerpretation research in the frame of the Danube GeoTour project. Geologija, 61(1), 101-110. https://doi.org/10.5474/GEOLOGIJA.2018.007
- Noferini, A., Berzi, M., Camonita, F., & Durà, A. (2020). Cross-border cooperation in the EU: Euroregions amid multilevel governance and re-territorialization. European Planning Studies, 28(1), 35-56. https://doi.org/10.1080/09654313.2019.1623973
- Ostrom, E. (2008). Tragedy of the commons. In S. N. Durlauf & L. E. Blume (Eds.), The New Palgrave Dictionary of Economics (2nd ed.). https://doi.org/10.4324/9781315270326-189
- Petrova, L. E., Sorokina, O. A., Fomkin, I. V., & Mamedova, E. E. (2019). Transboundary protected areas. IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 350(1). https://doi.org/10.1088/1755-1315/350/1/012042
- Pfefferkorn, W., & Thamm, U. (2015). Strategieentwicklung Crossborder ACTIVE 2020.
- Pohl, H.-D. (2020). Kärnten / Koroška: 1000 Jahre gemeinsames slowenisches und deutsches Namengut. Klagenfurt: Hermagoras Verein.
- Ramsar Convention Secretariat. (2016). An introduction to the Ramsar Convention on wetlands (7th ed.). Gland: Switzerland.
- Renner, T., & Meijerink, S. (2018). Policy entrepreneurs in international river basins: Getting climate adaptation on the cross-border water policy agenda. Regional Environmental Change, 18(5), 1287-1298. https://doi.org/10.1007/s10113-017-1178-5
- Renner, T., Meijerink, S., & Van der Zaag, P. (2018). The evolution of regional cross-border water regimes, the case of Deltarhine. Journal of Environmental Planning and Management, 61(10), 1701-1721. https://doi.org/10.1080/09640568.2017.1371005
- Reszler, C., Harum, T., Poltnig, W., & Saccon, P. (2011). Alp-Water-Scarce: Hydrological and hydrogeological investigations in the pilot sites Jauntal and Lower Gurktal. Graz: Institut für Wasser, Energie und Nachhaltigkeit.
- Ruban, D. A. (2019). Water in descriptions of global geoparks: Not less important than geology? Water, 11(9), 1-12. https://doi.org/10.3390/w11091866
- Schmalzl, L., & Weiß, P. (2020). Waldschadensanalyse in der KLAR ! - Region Südkärnten, Völkermarkt: KLAR!-Region Südkärnten
- Schmalzl, L., Zierler, J., Modrej, D., Hartmann, G., & Poltnig, W. (2021). Bericht über Wasserressourcen und Risiken im Karawanken UNESCO Global Geopark. Tichoja, Austria.
- Skoberne P., Getzner M., & Kirchmeir H.. (2013). Analyse der natürlichen Gegebenheiten im Gebiet Karawanken. Der Öffentliche Sektor - The Public Sector, 39(1-2), 9-44.
- Štrucl, S., Bedjanič, M., Hartmann, G., Herlec, U., Poltnig, W., Rojs, L., Vodovnik, P., & Varch, C. (2014). Geopark Karavanke - Secrets written in stone. International Journal of Geoheritage And Parks, 2(1), 82-99.
- Tadrist, N., Debauche, O., Mahmoudi, S., & Guttadauria, A. (2022). Towards Low-Cost IoT and LPWAN-Based flood forecast and monitoring system. Journal of Ubiquitous Systems & Pervasive Networks, 17(1), 43-49. https://doi.org/10.5383/JUSPN.17.01.006
- UNECE. (2015). Policy guidance note on the benefits of transboundary water cooperation: Identification, assessment and communication. Geneva: UNECE:
- UNESCO. (2013). Periodic review for transboundary biosphere reserve. Paris: UNESCO.
- Vasilijevic, M., Zunckel, K., McKinney, M., Erg, B., Schoon, M., Michel, T. R., & Groves, C. (2015). Transboundary conservation: A systematic and integrated approach. Best Practice Protected Area Guidelines, 23. Gland: IUCN.
- Wiering, M., Verwijmeren, J., Lulofs, K., & Feld, C. (2010). Experiences in regional cross- border co-operation in river management: Comparing three cases at the Dutch-German Border. Water Resources Management, 24(11), 2647-2672. https://doi.org/10.1007/S11269-009-9572-5
- Zapletal, J. (2010). The European grouping of territorial cooperation (EGTC): A new tool facilitating cross-border cooperation and governance. Quaestiones Geographicae, 29(4), 15-26. https://doi.org/10.2478/v10117-010-0028-z
- Zillmer S, Hans S, Lüer C, & Toptsidou M. (2020). EGTC monitoring report 2018-2019. Brussels: European Committee of Regions. https://doi.org/10.2863/430409
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171662290